Stanisław Raginiak: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
(Nie pokazano 27 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Image:a.raginiak1.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Fot. archiwum artysty]][[Image:Raginiak.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Opowiadania wydane w 2005 r.]](1952- ) – poeta, prozaik
+
[[image:stragin.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Fot. archiwum artysty]]
 +
[[Image:Cwokowampiria.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Fot. archiwum artysty]]
 +
[[image:st rag1.jpg|thumb|right|200px|Spotkanie promujące wybór wierszy autora w przekładzie, Instytut Kultury Polskiej w Rzymie, X 2015.<br>Źródło: archiwum autora]]
 +
[[image:st rag2.jpg|thumb|right|200px|Spotkanie promujące wybór wierszy autora w przekładzie, Instytut Kultury Polskiej w Rzymie, X 2015.<br>Źródło: Archiwum Elżbiety Raginiak]]
 +
[[image:st rag3.jpg|thumb|right|200px|''Quadernario'' - rocznik poezji włoskiej i polskiej z publikacją wierszy S. Raginiaka.<br>Źródło: Archiwum Elżbiety Raginiak]]
 +
 
 +
(1952- ) – poeta, prozaik
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodził się 21 czerwca 1952 r. w Łukcie koło Ostródy. Od 1976 r. mieszka w Grudziądzu.
+
Urodził się 21 czerwca 1952 r. w [[ewim:Łukta|Łukcie]] koło [[ewim:Ostróda|Ostródy]]. Od 1976 r. mieszka w Grudziądzu.
  
 
==Twórczość==
 
==Twórczość==
Stanisław Raginiak debiutował w wieku 37 lat zbiorem wierszy „Dziedzictwo” ([[Wydawnictwo Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”|Wydawnictwo „Pojezierze”]], Olsztyn 1989 r.). Kolejne tomiki poezji to: „Uratuj mnie” (1990), „Nie bójcie się mojej pamięci” (1993 r., książka wysoko oceniona przez Krzysztofa Nowickiego),„Łzy nad Crow River” (1996), „Gdy brakuje słów i... , „Nihumim” („Wydawnictwo Adam Marszałek”, 2000 r.), „Żal” (2001). („Żal ujął mnie swoją prostotą i skromnością” – Julia Hartwig, wybitna poetka z Warszawy. „Wiersze z Żalu są pełne światła, są mądre, pod względem formy doskonałe. To dary boże!” – Piotr Cielesz, Gdańsk). „Skroplone smutki” (2004).  
+
Stanisław Raginiak debiutował w wieku 37 lat zbiorem wierszy ''Dziedzictwo'' ([[Wydawnictwo Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”|Wydawnictwo „Pojezierze”]], Olsztyn 1989 r.). Kolejne tomiki poezji to: ''Uratuj mnie'' (1990), ''Nie'' ''bójcie się mojej pamięci'' (1993 r., książka wysoko oceniona przez Krzysztofa Nowickiego), ''Łzy nad Crow River'' (1996), ''Gdy brakuje słów i...'', ''Nihumim'' („Wydawnictwo Adam Marszałek”, 2000 r.), ''Żal'' (2001; "''Żal'' ujął mnie swoją prostotą i skromnością” – Julia Hartwig, wybitna poetka z Warszawy; „Wiersze z ''Żalu'' są pełne światła, są mądre, pod względem formy doskonałe. To dary boże!” – Piotr Cielesz, Gdańsk), ''Skroplone smutki'' (2004).
Stanisław Raginiak jest również autorem dziennika lirycznego „Skrawek Ameryki” (1995), w którym zawarł reminiscencje z pobytu w Stanach Zjednoczonych. W 1999 r. „Wydawnictwo Adam Marszałek” opublikowało powieść reportażową „Ostatnie piętro samotności – raport z izby wytrzeźwień”, o której bardzo pozytywnie wyraził się wybitny prozaik Wiesław Myśliwski (jej obszerne fragmenty drukował w redagowanej przez siebie „Sycynie”). Latem 2001 r. ukazał się trzeci, ostatni tom powieści S. Raginiaka „Przystań cierpienia” (pozytywna opinia m.in. prof. filozofii Lecha Witkowskiego, Uniwersytet Jagieloński).  
+
Rok później na rynku pojawił się zbiór felietonów, dykteryjek i opowiadań pt. „Jawa i sen”. O książce pisał m.in. znakomity krytyk Henryk Bereza, podkreślając oryginalność takich opowiadania jak „Wędrowiec”, „Ciernisty śnieg”. Z kolei znany w kraju poeta i prozaik [[Kazimierz Brakoniecki|Kazimierz Brakoniecki]] z Olsztyna chwalił opowiadanie „Wroniarz”. W sierpniu 2003 r. w Łukcie odbyła się promocja „Dwóch linii”, tomu składającego się z czterech opowiadań. Gościem honorowym był Wiesław Myśliwski, dla którego opowiadanie „Piwnica” zasługuje na najwyższe literackie uznanie. O tej publikacji w superlatywach wypowiedział się też prof. Zbigniew Chojnowski z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Obie książki opublikowane zostały przez Wydawnictwo Adam Marszałek.  
+
Stanisław Raginiak jest również autorem dziennika lirycznego ''Skrawek Ameryki'' (1995), w którym zawarł reminiscencje z pobytu w Stanach Zjednoczonych. W 1999 r. „Wydawnictwo Adam Marszałek” opublikowało powieść reportażową ''Ostatnie piętro samotności – raport z izby wytrzeźwień'', o której bardzo pozytywnie wyraził się wybitny prozaik Wiesław Myśliwski (jej obszerne fragmenty drukował w redagowanej przez siebie „Sycynie”). Latem 2001 r. ukazał się trzeci, ostatni tom powieści S. Raginiaka ''Przystań cierpienia'' (pozytywna opinia m.in. prof. filozofii Lecha Witkowskiego, Uniwersytet Jagieloński).  
W grudniu 2003 r. wydawnictwo RAS opublikowało opowiadanie „Rozwód”. Dwa lata później na rynku ukazał się „Powrót do Łukty” (promocja odbyła się 25 czerwca 2005 r. w Łukcie).
+
 
W 2009 r. autor opublikował 600-stronicową powieść „Ćwokowampiria”.
+
[[Image:Raginiak_Wiersze.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Fot. archiwum artysty]]
Grudzień 2011 r. – po sześciu latach poetyckiego milczenie S. Raginiak wydał tomik wierszy „Kwiaty na skale”.
+
[[Image:Raginiak_Dwie linie.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Fot. archiwum artysty]]
 +
 
 +
Rok później na rynku pojawił się zbiór felietonów, dykteryjek i opowiadań pt. ''Jawa i sen''. O książce pisał m.in. znakomity krytyk Henryk Bereza, podkreślając oryginalność takich opowiadań jak ''Wędrowiec'', ''Ciernisty śnieg''. Z kolei znany w kraju poeta i prozaik [[Kazimierz Brakoniecki|Kazimierz Brakoniecki]] z [[ewim:Olsztyn|Olsztyna]] chwalił opowiadanie ''Wroniarz''. W sierpniu 2003 r. w Łukcie odbyła się promocja ''Dwóch linii'', tomu składającego się z czterech opowiadań. Gościem honorowym był Wiesław Myśliwski, dla którego opowiadanie ''Piwnica'' zasługuje na najwyższe literackie uznanie. O tej publikacji w superlatywach wypowiedział się też prof. Zbigniew Chojnowski z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Obie książki opublikowane zostały przez "Wydawnictwo Adam Marszałek".  
 +
W grudniu 2003 r. wydawnictwo RAS opublikowało opowiadanie ''Rozwód''. Dwa lata później na rynku ukazał się ''Powrót do Łukty'' (promocja odbyła się 25 czerwca 2005 r. w Łukcie, rodzinnej wsi autora).
 +
 
 +
W 2009 r. autor opublikował 600-stronicową powieść ''Ćwokowampiria''.
 +
Grudzień 2011 r. – po sześciu latach poetyckiego milczenia S. Raginiak wydał tomik wierszy ''Kwiaty na skale''.
  
 
S. Raginiak w ostatnich latach doczekał się dwóch prac magisterskich na temat swojej  twórczości (uczelnie w Łodzi i Olsztynie).
 
S. Raginiak w ostatnich latach doczekał się dwóch prac magisterskich na temat swojej  twórczości (uczelnie w Łodzi i Olsztynie).
W ubiegłym roku w dwóch ogólnopolskich antologiach poetyckich zamieszczono jego wiersze.   
+
Jego wiersze zamieszczono w kilku ogólnopolskich antologiach.   
  
Jest autorem książek:
+
W roku 2015 włoskie wydawnictwo opublikowało wybór wierszy autora w przekładzie – ''Wiersze'' ('''''Poesie'', LietoColle 2017'''), jesienią tego roku odbyła się promocja tomu w Instytucie Kultury Polskiej w Rzymie. To samo wydawnictwo zaprosiło autora do publikacji tekstów w słynnym we Włoszech '''''Quadernario''''' – corocznym almanachu poezji, którego część zadedykowano poezji polskiej. Wiersze Raginiaka ukazały się tam obok utworów najwybitniejszych polskich poetów współczesnych, jak Ryszard Krynicki, Adam Zagajewski, Julian Kornhauser. Obszerny artykuł poświęcił tym autorom włoski dziennik "Avvenire".
 +
 
 +
'''Opublikowane we Włoszech wiersze uzyskały nagrody i wyróżnienia w kilku konkursach literackich:'''
 +
* konkursie literackim Stowarzyszenia Kulturalnego Metamorphosis z siedzibą w Rzymie - II nagroda w kategorii "Wiersze publikowane",wręczona w toskańskim Monte Argentario w maju 2017,
 +
* konkursie "Sacravita" we Florencji (maj 2017),
 +
* konkursie "La Couleur d'un Poeme" we Mediolanie (wrzesień 2017).
 +
'''
 +
'''Stanisław Raginiak jest autorem książek:''''''
 
* ''Staromiejski Dom Kultury, Miesięcznik „Poezja” przedstawiają poezję Stanisława Raginiaka'' (Warszawa, 1987)
 
* ''Staromiejski Dom Kultury, Miesięcznik „Poezja” przedstawiają poezję Stanisława Raginiaka'' (Warszawa, 1987)
 
* ''Dziedzictwo '' – poezje (Olsztyn, 1989)
 
* ''Dziedzictwo '' – poezje (Olsztyn, 1989)
Linia 35: Linia 54:
 
* ''Ćwokowampiria'' – powieść (Grudziądz, 2009)
 
* ''Ćwokowampiria'' – powieść (Grudziądz, 2009)
 
* ''Kwiaty na skale'' - tomik wierszy (grudzień 2011)
 
* ''Kwiaty na skale'' - tomik wierszy (grudzień 2011)
 +
* ''Niech niebo pochłonie'' – tomik wierszy (2012)
 +
* ''Wewnątrz leśnego czasu'' – proza (2013)
 +
* ''Tęcza nad Grutą'' - proza (Wydawnictwo RAS, 2015)
 +
* ''Poesie'' - poezje (Wydawnictwo LietoColle, Włochy, 2015)
 +
* ''Quadernario'' – almanach poezji polskiej i włoskiej z wyborem wierszy S. Raginiaka (Wydawnictwo LietoColle, 2016)
 +
* ''Wiktoria'' - zbiór opowiadań (Grudziądz, 2017).
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
#Katarzyński, Władysław: ''Literatura sponsorowana'' / Władysław Katarzyński // „Gazeta Olsztyńska”. – 1994, nr 58, s. 3.
+
#''Opracowano na podstawie materiałów nadesłanych przez Stanisława Raginiaka''.
#Książek, Marek: ''Łzy nad Crow River'' / Marek Książek. Il. // „Dziennik Pojezierza”. – 1996, nr 96, s. 13.
+
#M. Cucchi, ''Novecento in versi. Il secolo d'oro della Polonia'', "Avvenire" nr z 29.12.2016, https://www.avvenire.it/agora/pagine/novecento-in-versi-il-secolo-doro-della-polonia
#Raginiak, Stanisław: ''W trójkącie bermudzkim'': ze Stanisławem Raginiakiem rozmawia Krzysztof D. Szatrawski. – Il. // „Dziennik Pojezierza”. – 1997, nr 143, s. 12.
 
#Rojek Józef Jacek: ''Literaci & literatura Warmii i Mazur: przewodnik eseistyczny'' / Józef Jacek Rojek. – Olsztyn : Fundacja Środowisk Twórczych, 2008. – S. 204-205.
 
  
==Przypisy==
 
<references/><br>
 
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Strona autora http://www.raginiak.twoje-miasto.pl/index.html
+
[http://www.raginiak.gckgruta.pl/index.php Strona autora]
[[Category:Pisarze|Raginiak,Stanisław]]
+
 
 +
[[Category:Pisarze i poeci|Raginiak,Stanisław]]
 
[[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Raginiak,Stanisław]]
 
[[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Raginiak,Stanisław]]
 
[[Category:Literatura|Raginiak,Stanisław]]
 
[[Category:Literatura|Raginiak,Stanisław]]
Linia 52: Linia 74:
 
[[Category:Powiat ostródzki|Raginiak,Stanisław]]
 
[[Category:Powiat ostródzki|Raginiak,Stanisław]]
  
[[Category: 1971-1980|Raginiak,Stanisław]]
+
[[Category: Łukta (gmina wiejska)|Raginiak,Stanisław]]
[[Category:1981-1990|Raginiak,Stanisław]]
+
[[Category:1945-1989|Raginiak,Stanisław]]
[[Category:1991-2000|Raginiak,Stanisław]]
+
[[Category:1990-|Raginiak,Stanisław]]
[[Category: 2001-2010|Raginiak,Stanisław]]
 
[[Category: 2011-2020|Raginiak,Stanisław]]
 

Wersja z 09:48, 4 kwi 2018

Źródło: Fot. archiwum artysty
Źródło: Fot. archiwum artysty
Spotkanie promujące wybór wierszy autora w przekładzie, Instytut Kultury Polskiej w Rzymie, X 2015.
Źródło: archiwum autora
Spotkanie promujące wybór wierszy autora w przekładzie, Instytut Kultury Polskiej w Rzymie, X 2015.
Źródło: Archiwum Elżbiety Raginiak
Quadernario - rocznik poezji włoskiej i polskiej z publikacją wierszy S. Raginiaka.
Źródło: Archiwum Elżbiety Raginiak

(1952- ) – poeta, prozaik

Biografia

Urodził się 21 czerwca 1952 r. w Łukcie koło Ostródy. Od 1976 r. mieszka w Grudziądzu.

Twórczość

Stanisław Raginiak debiutował w wieku 37 lat zbiorem wierszy Dziedzictwo (Wydawnictwo „Pojezierze”, Olsztyn 1989 r.). Kolejne tomiki poezji to: Uratuj mnie (1990), Nie bójcie się mojej pamięci (1993 r., książka wysoko oceniona przez Krzysztofa Nowickiego), Łzy nad Crow River (1996), Gdy brakuje słów i..., Nihumim („Wydawnictwo Adam Marszałek”, 2000 r.), Żal (2001; "Żal ujął mnie swoją prostotą i skromnością” – Julia Hartwig, wybitna poetka z Warszawy; „Wiersze z Żalu są pełne światła, są mądre, pod względem formy doskonałe. To dary boże!” – Piotr Cielesz, Gdańsk), Skroplone smutki (2004).

Stanisław Raginiak jest również autorem dziennika lirycznego Skrawek Ameryki (1995), w którym zawarł reminiscencje z pobytu w Stanach Zjednoczonych. W 1999 r. „Wydawnictwo Adam Marszałek” opublikowało powieść reportażową Ostatnie piętro samotności – raport z izby wytrzeźwień, o której bardzo pozytywnie wyraził się wybitny prozaik Wiesław Myśliwski (jej obszerne fragmenty drukował w redagowanej przez siebie „Sycynie”). Latem 2001 r. ukazał się trzeci, ostatni tom powieści S. Raginiaka Przystań cierpienia (pozytywna opinia m.in. prof. filozofii Lecha Witkowskiego, Uniwersytet Jagieloński).

Źródło: Fot. archiwum artysty
Źródło: Fot. archiwum artysty

Rok później na rynku pojawił się zbiór felietonów, dykteryjek i opowiadań pt. Jawa i sen. O książce pisał m.in. znakomity krytyk Henryk Bereza, podkreślając oryginalność takich opowiadań jak Wędrowiec, Ciernisty śnieg. Z kolei znany w kraju poeta i prozaik Kazimierz Brakoniecki z Olsztyna chwalił opowiadanie Wroniarz. W sierpniu 2003 r. w Łukcie odbyła się promocja Dwóch linii, tomu składającego się z czterech opowiadań. Gościem honorowym był Wiesław Myśliwski, dla którego opowiadanie Piwnica zasługuje na najwyższe literackie uznanie. O tej publikacji w superlatywach wypowiedział się też prof. Zbigniew Chojnowski z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Obie książki opublikowane zostały przez "Wydawnictwo Adam Marszałek". W grudniu 2003 r. wydawnictwo RAS opublikowało opowiadanie Rozwód. Dwa lata później na rynku ukazał się Powrót do Łukty (promocja odbyła się 25 czerwca 2005 r. w Łukcie, rodzinnej wsi autora).

W 2009 r. autor opublikował 600-stronicową powieść Ćwokowampiria. Grudzień 2011 r. – po sześciu latach poetyckiego milczenia S. Raginiak wydał tomik wierszy Kwiaty na skale.

S. Raginiak w ostatnich latach doczekał się dwóch prac magisterskich na temat swojej twórczości (uczelnie w Łodzi i Olsztynie). Jego wiersze zamieszczono w kilku ogólnopolskich antologiach.

W roku 2015 włoskie wydawnictwo opublikowało wybór wierszy autora w przekładzie – Wiersze (Poesie, LietoColle 2017), jesienią tego roku odbyła się promocja tomu w Instytucie Kultury Polskiej w Rzymie. To samo wydawnictwo zaprosiło autora do publikacji tekstów w słynnym we Włoszech Quadernario – corocznym almanachu poezji, którego część zadedykowano poezji polskiej. Wiersze Raginiaka ukazały się tam obok utworów najwybitniejszych polskich poetów współczesnych, jak Ryszard Krynicki, Adam Zagajewski, Julian Kornhauser. Obszerny artykuł poświęcił tym autorom włoski dziennik "Avvenire".

Opublikowane we Włoszech wiersze uzyskały nagrody i wyróżnienia w kilku konkursach literackich:

  • konkursie literackim Stowarzyszenia Kulturalnego Metamorphosis z siedzibą w Rzymie - II nagroda w kategorii "Wiersze publikowane",wręczona w toskańskim Monte Argentario w maju 2017,
  • konkursie "Sacravita" we Florencji (maj 2017),
  • konkursie "La Couleur d'un Poeme" we Mediolanie (wrzesień 2017).

Stanisław Raginiak jest autorem książek:'

  • Staromiejski Dom Kultury, Miesięcznik „Poezja” przedstawiają poezję Stanisława Raginiaka (Warszawa, 1987)
  • Dziedzictwo – poezje (Olsztyn, 1989)
  • Uratuj mnie!... wiersze (Grudziądz, 1992)
  • Nie bójcie się mojej pamięci (Grudziądz, 1993)
  • Skrawek Ameryki. Dziennik maj-lipiec 1994 (Grudziądz, 1995)
  • Łzy nad Crow River – poezje (Grudziądz, 1996)
  • Przystań cierpienia – powieść. T. 1-3 ( Grudziądz, 1996, 2000, 2001)
  • Gdy brakuje słów – poezje (Grudziądz, 1998)
  • Ostatnie piętro samotności. Raport z izby wytrzeźwień – powieść reportażowa (Toruń, 1999. Wyd. 2. Toruń, 2000)
  • Nihumim (poezje (Toruń, 2000)
  • Żal – poezje (Grudziądz, 2001)
  • Wiersze świąteczne i inne (Grudziądz, 2002)
  • Jawa i sen – opowiadania (Toruń, 2002)
  • Dwie linie – opowiadania (Toruń, 2003)
  • Rozwód – opowiadania (Grudziądz, 2003)
  • Skroplone smutki – poezje (Grudziądz, 2004)
  • Powrót do Łukty – opowiadania (Grudziądz, 2005)
  • Ćwokowampiria – powieść (Grudziądz, 2009)
  • Kwiaty na skale - tomik wierszy (grudzień 2011)
  • Niech niebo pochłonie – tomik wierszy (2012)
  • Wewnątrz leśnego czasu – proza (2013)
  • Tęcza nad Grutą - proza (Wydawnictwo RAS, 2015)
  • Poesie - poezje (Wydawnictwo LietoColle, Włochy, 2015)
  • Quadernario – almanach poezji polskiej i włoskiej z wyborem wierszy S. Raginiaka (Wydawnictwo LietoColle, 2016)
  • Wiktoria - zbiór opowiadań (Grudziądz, 2017).

Bibliografia

  1. Opracowano na podstawie materiałów nadesłanych przez Stanisława Raginiaka.
  2. M. Cucchi, Novecento in versi. Il secolo d'oro della Polonia, "Avvenire" nr z 29.12.2016, https://www.avvenire.it/agora/pagine/novecento-in-versi-il-secolo-doro-della-polonia

Zobacz też

Strona autora