Ratusz w Górowie Iławeckim

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Fot. Mieczysław Kalski.
Źródło: www.mojemazury.pl
Fot. Mieczysław Kalski.
Źródło: www.mojemazury.pl
Źródło: Warmińsko-Mazurskie Forum Poszukiwaczy www.wmfp.pl

Zabytek architektury wzniesiony pod koniec XIV wieku.

Lokalizacja

Budynek użyteczności publicznej wybudowano w obrębie średniowiecznej zabudowy Górowa Iławeckiego, w centralnej części rynku startego miasta (obecny Plac Ratuszowy).

Historia

Ratusz został wzniesiony pod koniec XIV wieku. Przebudowano go po 1546 roku i po pożarze w 1655 roku. Obecną postać otrzymał w roku 1846. Na początku XVIII wieku obudowano go domami budniczymi (obecnie istniejące powstały w XIX stuleciu). Od momentu powstania budowli, nieprzerwanie znajduje się tam siedziba władz miejskich.

Opis

Piętrowy gmach wzniesiono na planie wydłużonego prostokąta. Z powodu remontów przeprowadzonych w połowie XVII i XIX wieku utracił większość cech gotyckich Jedną z niewielu pozostałości po dawnych czasach są charakterystyczne wysokie piwnice. Budynek jest pokryty ceramicznym dwuspadowym dachem z naczółkami. Główną jego ozdobą jest centralnie osadzona, kwadratowa wieżyczka z hełmem, zakończonym iglicą w formie stożka. Jej charakterystycznym elementem jest galeria otoczona metalową balustradą, utworzona przez arkadki wsparte na narożnych kolumnach. W wieży znajduje się sprawny zegar z XVIII wieku, na zewnątrz umieszczono cztery cyferblaty. Zegar sygnalizuje upływający czas za pomocą sprzężonego z nim młota i dzwonu. Dzwon został odlany w 1692 roku w Królewcu.

Ciekawostki

  • Zegar ratuszowy został umieszczony na wieży na prośbę stacjonujących tu niegdyś grenadierów. Patrolujący miasto żołnierze chcieli wiedzieć, ile czasu zostało im jeszcze do końca warty.
  • Pod ścianą ratusza, od strony zachodniej, znajduje się granitowa płyta przypominająca, iż w 1686 roku na rynku spalono czarownicę Englersche ze wsi Augamy. Sąd oparł wyrok na ustaleniach śledztwa, w trakcie którego poddana torturom kobieta przyznała się do rzucania uroków i obcowania z diabłem.

Bibliografia

  1. Rzempołuch, Andrzej: Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich / Andrzej Rzempołuch. - Olsztyn : Remix, 1992. – S. 8.
  2. Skurzyński, Piotr: Warmia i polskie Dolne Prusy: przewodnik turystyczny / Piotr Skurzyński. - Gdynia : Wydawnictwo Region, 2012. – S. 164.

Zobacz też

  1. Górowo Iławeckie: najprawdziwszy ratusz, materiał zamieszczony na stronie internetowej, www.polskaniezwykla.pl [dostęp 02.11.2013 r.]