Pomnik Plebiscytowy z 1920 roku w Ostródzie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m |
|||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
| − | 11 lipca 1920 roku na terenie Powiśla, Warmii i Mazur odbyły się plebiscyty, których wyniki miały zadecydować o przynależności tych ziem do państwa polskiego lub niemieckiego. W wyniku przeprowadzonego głosowania trzy wsie | + | 11 lipca 1920 roku na terenie Powiśla, Warmii i Mazur odbyły się plebiscyty, których wyniki miały zadecydować o przynależności tych ziem do państwa polskiego lub niemieckiego. W wyniku przeprowadzonego głosowania trzy wsie powiatu ostródzkiego: Napromek, Lubstynek i Groszki weszły w skład Rzeczypospolitej Polskiej. W Ostródzie, mimo starań Jana Hocha i Oskara Maczkowskiego |
| − | z Komitetu Polskiego, tylko 17 siedemnaście osób oddało swój głos za Polską. W latach dwudziestych XX wieku, w wielu miejscowościach powiatu ostródzkiego lokalne społeczności fundowały monumenty w postaci głazów plebiscytowych. Po II wojnie światowej pomniki te niszczono, zacierając miejsca, w których się znajdowały. Do czasów dzisiejszych przetrwało zaledwie kilka kamieni z 1920 roku. Przez wiele lat uważano, że pomnik plebiscytowy w Ostródzie również został zniszczony. W maju 1999 roku odnalazł go [[Wojciech Gudaczewski]]. Mimo wielu publikacji prasowych i zgłoszeń do lokalnych władz samorządowych oraz Państwowej Służby Ochrony Zabytków w Olsztynie brakowało dobrej woli ze strony urzędników by ustawić, ważącego około jednej tony, zaginionego świadka historii. W październiku 2002 roku członkowie [[Ostródzkie Stowarzyszenie Kulturowe „Sasinia”|Ostródzkiego Stowarzyszenia Kulturowego „Sasinia”]], po wcześniejszych rozmowach z inspektorem PSOZ Wiktorem Knercerem, postanowili uratować od zapomnienia plebiscytowy pomnik. Własnym kosztem, po oczyszczeniu przyległego terenu z liści i nieczystości, ustawili monument. Stało się to w przededniu 82 rocznicy (31.10.1920r.) przekazania stronie polskiej trzech wsi powiatu ostródzkiego, które po plebiscycie 1920 roku znalazły się w granicach Polski. | + | z Komitetu Polskiego, tylko 17 siedemnaście osób oddało swój głos za Polską. W latach dwudziestych XX wieku, w wielu miejscowościach powiatu ostródzkiego lokalne społeczności fundowały monumenty w postaci głazów plebiscytowych. Po II wojnie światowej pomniki te niszczono, zacierając miejsca, w których się znajdowały. Do czasów dzisiejszych przetrwało zaledwie kilka kamieni z 1920 roku. Przez wiele lat uważano, że pomnik plebiscytowy w Ostródzie również został zniszczony. W maju 1999 roku odnalazł go [[Wojciech Gudaczewski]]. Mimo wielu publikacji prasowych i zgłoszeń do lokalnych władz samorządowych oraz Państwowej Służby Ochrony Zabytków w Olsztynie brakowało dobrej woli ze strony urzędników by ustawić, ważącego około jednej tony, zaginionego świadka historii. W październiku 2002 roku członkowie [[Ostródzkie Stowarzyszenie Kulturowe „Sasinia”|Ostródzkiego Stowarzyszenia Kulturowego „Sasinia”]], po wcześniejszych rozmowach z inspektorem PSOZ [[ewim:Wiktor Knercer|Wiktorem Knercerem]], postanowili uratować od zapomnienia plebiscytowy pomnik. Własnym kosztem, po oczyszczeniu przyległego terenu z liści i nieczystości, ustawili monument. Stało się to w przededniu 82 rocznicy (31.10.1920r.) przekazania stronie polskiej trzech wsi powiatu ostródzkiego, które po plebiscycie 1920 roku znalazły się w granicach Polski. |
==Opis== | ==Opis== | ||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
<youtube>rtf78uTQdeo</youtube> | <youtube>rtf78uTQdeo</youtube> | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:Ostróda]][[Category:Pomniki]] [[Category:Powiat ostródzki]] [[Category:1919-1944]] |
Wersja z 10:59, 24 sie 2014
Pomnik Plebiscytowy z 1920 roku w Ostródzie.
Spis treści
Historia
11 lipca 1920 roku na terenie Powiśla, Warmii i Mazur odbyły się plebiscyty, których wyniki miały zadecydować o przynależności tych ziem do państwa polskiego lub niemieckiego. W wyniku przeprowadzonego głosowania trzy wsie powiatu ostródzkiego: Napromek, Lubstynek i Groszki weszły w skład Rzeczypospolitej Polskiej. W Ostródzie, mimo starań Jana Hocha i Oskara Maczkowskiego z Komitetu Polskiego, tylko 17 siedemnaście osób oddało swój głos za Polską. W latach dwudziestych XX wieku, w wielu miejscowościach powiatu ostródzkiego lokalne społeczności fundowały monumenty w postaci głazów plebiscytowych. Po II wojnie światowej pomniki te niszczono, zacierając miejsca, w których się znajdowały. Do czasów dzisiejszych przetrwało zaledwie kilka kamieni z 1920 roku. Przez wiele lat uważano, że pomnik plebiscytowy w Ostródzie również został zniszczony. W maju 1999 roku odnalazł go Wojciech Gudaczewski. Mimo wielu publikacji prasowych i zgłoszeń do lokalnych władz samorządowych oraz Państwowej Służby Ochrony Zabytków w Olsztynie brakowało dobrej woli ze strony urzędników by ustawić, ważącego około jednej tony, zaginionego świadka historii. W październiku 2002 roku członkowie Ostródzkiego Stowarzyszenia Kulturowego „Sasinia”, po wcześniejszych rozmowach z inspektorem PSOZ Wiktorem Knercerem, postanowili uratować od zapomnienia plebiscytowy pomnik. Własnym kosztem, po oczyszczeniu przyległego terenu z liści i nieczystości, ustawili monument. Stało się to w przededniu 82 rocznicy (31.10.1920r.) przekazania stronie polskiej trzech wsi powiatu ostródzkiego, które po plebiscycie 1920 roku znalazły się w granicach Polski.
Opis
Granitowy głaz narzutowy o wadze ok. 1 tony, z wykutą datą "11.07.1920", pierwotnie ze złoconymi cyframi,obecnie z białymi. Ustawiony w Parku Collisa w Ostródzie po Plebiscycie w 1920 roku. Po 1945 roku zaginął. Odnaleziony w 1999 roku. Obecnie znajduje się w zrewitalizowanym Parku Collisa w Ostródzie, przy ul. 3 Maja.
Bibliografia
- Gudaczewski, Wojciech: Pomniki dawnej Ostródy / Wojciech Gudaczewski // „Ostródzki Museion”. - 2001, z. 2, s. 1, 8-13.
Multimedia
