Ołtarze z kościoła pw. św. Wawrzyńca w Plutach: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzył nową stronę „thumb|right|200px|Źródło: [http://pieniezno.pl/pl/galleries/list/4/45/1/15 pieniezno.pl] [[Image: oltarze_kosciol_pluty_2.jp…”)
(Brak różnic)

Wersja z 10:35, 2 lut 2014

Źródło: pieniezno.pl
Widok na ścianę wschodnią z ołtarzami. Fot. Anton Ulbrich. 1904/1909 rok.
Źródło: Prusy Wschodnie - dokumentacja historycznej prowincji, Warszawa IS PAN, 2006, nr 57829.
Ołtarz boczny lewy. Obraz Ostatniej Wieczerzy. Fot. Anton Ulbrich. 1904/1909 rok.
Źródło: Prusy Wschodnie - dokumentacja historycznej prowincji, Warszawa IS PAN, 2006, nr 57832.

Zabytki sztuki sakralnej stanowiące element wyposażenia kościoła pw. św. Wawrzyńca w Plutach.

Historia

Ołtarz główny został wykonany w 1694 roku w Królewcu, w pracowni Izaaca Rigi. Z 1750 roku pochodzi tabernakulum, natomiast w 1831 roku ołtarz został przemalowany. Nowe polichromie wykonał malarz August Fr. Ruttkowski. Barokowe ołtarze boczne pochodzą z 1697 roku. Zostały przemalowane w 1831 roku i znacznie przekształcone na przełomie XIX i XX wieku.

Opis

Ołtarz główny ustawiono w nawie na wschodniej ścianie kościoła. Jest to ołtarz dwukondygnacyjny, drewniany, barokowy. W polu głównym znajduje się obraz Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, wykonany prawdopodobnie przez Petera Kolberga około 1700 roku (przesłonięty nowym obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej). W górnej kondygnacji widnieje obraz Męczeństwa św. Wawrzyńca i św. Anny Samotrzeć. Ten ostatni być może autorstwa wspomnianego Ruttkowskiego. Po obu stronach obrazów, w otoczeniu kolumn umieszczono rzeźby św. Piotra i św. Pawła, czterech Ewangelistów i Chrystusa Salwatora w zwieńczeniu. Ołtarz zdobią bujnie ukształtowane tzw. uszaki, z których wyłaniają się postacie aniołów. W ołtarzu lewym umieszczone są rzeźby: dwóch kapłanów, św. Jakuba Starszego, św. Jana Ewangelisty i św. Józefa z Dzieciątkiem oraz obrazy: pośrodku - Ostatnia Wieczerza, namalowana przez Piotra Kolberga w 1702 roku oraz – w górnej kondygnacji - Śmierć św. Józefa, autorstwa niejakiego Rogalskiego (lub Rogawskiego) z połowy XVIII wieku. W ołtarzu prawym umieszczono rzeźby św. Stanisława, św. Mikołaja i nierozpoznanego biskupa, a u góry obraz św. Barbary, wykonany w 1759, również przez malarza Rogalskiego.

Bibliografia

  1. Chrzanowski, Tadeusz: Przewodnik po zabytkowych kościołach północnej Warmii / Tadeusz Chrzanowski. - Olsztyn : Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1978. - S. 134.
  2. Te miejsca warto zobaczyć // „Gazeta Olsztyńska”. - 2011, nr 104, s. 26.
  3. ih: Gotycki kościół z premierem w tle / ih // „Gazeta Olsztyńska”. - 2010, nr 157, s. 23.