Ołtarz główny z kościoła pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny w Barcianach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 20: | Linia 20: | ||
[[Category:Malarstwo]] | [[Category:Malarstwo]] | ||
[[Category:Historia kultury]] | [[Category:Historia kultury]] | ||
| − | [[Category:Powiat | + | [[Category:Powiat kętrzyński]] |
[[Category:1601-1700]] | [[Category:1601-1700]] | ||
Wersja z 13:08, 5 lut 2014
Zabytek sakralny stanowiący element wyposażenia kościoła pod wezwaniem Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny w Barcianach.
Spis treści
Historia
Ołtarz został wykonany w 1643 roku, a jego fundatorem był Sebastian Rautter. Autor dzieła nie jest znany.
Opis
Jest to ołtarz dwukondygnacyjny, drewniany, złocony i polichromowany, wykonany w stylu późnego renesansu (manieryzm północny). Mensa ołtarzowa jest murowana. W predelli umieszczono obraz przedstawiający Ostatnią Wieczerzę. Po bokach zaś obrazy Ewangelistów: z lewej strony św. Mateusza, z prawej, św. Marka. W dolnej kondygnacji, w szerokiej ramie umieszczono krucyfiks. Po obu jego stronach wznoszą się bogato zdobione kolumny korynckie wspierające belkowanie. W bocznych. prostokątnych prześwitach umieszczono rzeźby - alegorie miłości i wiary, a także ażurowe uszaki w formie gryfów z rzeźbionymi herbami rodziny Rautterów. Na belkowaniu, pomiędzy kondygnacjami umieszczono obrazy św. Łukasza (po lewej) i św. Pawła (z prawej). Również w górnej kondygnacji kolumny wspierają belkowanie, udekorowane na krańcach spływami wolutowymi oraz ornamentem roślinnym. Tam też ustawiono alegorie cnót. W środkowym polu dawniej znajdował się obraz Chrystusa Zmartwychwstałego, obecnie jest tam nowa figura Matki Bożej. W zwieńczeniu ołtarza znajduje się gniazdo z pelikanem, symbolizującym Eucharystię.
Wymowa dzieła
Autor ołtarza nie tylko stworzył dzieło o bogatej dekoracji malarskiej i rzeźbiarskiej, ale podejmując się tematyki chrystologicznej nadał mu wymiar ideowy, a przez to i dydaktyczny w stosunku do wiernych. Ołtarz prezentuje misję Chrystusa, którą jest zbawienie. Kolejno zaprezentowane etapy odkupienia to: Ostatnia Wieczerza, Ukrzyżowanie, Zmartwychwstanie, a na szycie pelikan karmiący własną krwią pisklęta, który jest porównywany do Chrystusa i do Eucharystii. Przedstawieniom Chrystusa towarzyszą postacie Ewangelistów oraz personifikacje cnót wiary i miłości – konieczne do osiągnięcia zbawienia.
Bibliografia
- Bosko, Janina: Krucyfiks z Barcian / Janina Bosko // „Posłaniec Warmiński”. - 2008, nr 9/10, s. 53.
