Ołtarz główny z kościoła pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 10: | Linia 10: | ||
==Opis== | ==Opis== | ||
Ołtarz, wraz z dwoma ołtarzami bocznymi, ustawiony był przy wschodniej ścianie kościoła. Był to obiekt dwukondygnacyjny, jednoosiowy. W pierwszej kondygnacji, pośród czterech kolumn, znajdowały się figury świętych: Piotra i Pawła, a także figury dwóch biskupów. W drugiej kondygnacji dominowały dwie kolumny, a także figury św. Jana Nepomucena, dwóch Apostołów oraz figura kapłana. W zwieńczeniu umiejscowiono grupę Zwiastowania, a w glorii gołębicę Ducha Świętego. Charakterystycznymi detalami zdobiącymi boki ołtarza były uszaki zbudowane z bujnych, plastycznie opracowanych liści akantu splecionych wstęgą na tle kratki. Cokoły, znajdujące się pomiędzy obiema kondygnacjami ołtarza, udekorowano prostokątnymi płycinami. Elementy drewniane tego dzieła były polichromowane, a ozdobne detale częściowo pozłocone. | Ołtarz, wraz z dwoma ołtarzami bocznymi, ustawiony był przy wschodniej ścianie kościoła. Był to obiekt dwukondygnacyjny, jednoosiowy. W pierwszej kondygnacji, pośród czterech kolumn, znajdowały się figury świętych: Piotra i Pawła, a także figury dwóch biskupów. W drugiej kondygnacji dominowały dwie kolumny, a także figury św. Jana Nepomucena, dwóch Apostołów oraz figura kapłana. W zwieńczeniu umiejscowiono grupę Zwiastowania, a w glorii gołębicę Ducha Świętego. Charakterystycznymi detalami zdobiącymi boki ołtarza były uszaki zbudowane z bujnych, plastycznie opracowanych liści akantu splecionych wstęgą na tle kratki. Cokoły, znajdujące się pomiędzy obiema kondygnacjami ołtarza, udekorowano prostokątnymi płycinami. Elementy drewniane tego dzieła były polichromowane, a ozdobne detale częściowo pozłocone. | ||
| + | |||
| + | ==Zobacz też== | ||
| + | *[[Kościół pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku]] | ||
| + | *[[Dzwony z kościoła pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku]] | ||
| + | *[[ewim:Jan Chrystian Schmidt |Jan Chrystian Schmidt]] | ||
| + | *[[Sanktuarium Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie]] | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| Linia 19: | Linia 25: | ||
[[Category:Historia kultury]] | [[Category:Historia kultury]] | ||
[[Category:Powiat lidzbarski]] | [[Category:Powiat lidzbarski]] | ||
| + | [[Category:Orneta (gmina miejsko-wiejska)]] | ||
[[Category:1701-1800]] | [[Category:1701-1800]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:00, 22 lip 2014
Zabytek sztuki sakralnej z pierwszej połowy XVIII wieku, znajdujący się w kościele pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku
Spis treści
Historia
Ołtarz został wykonany około 1742 roku i jest przypisywany Janowi Chrystianowi Schmidtowi z Reszla. W 1743 roku został polichromowany. Pod koniec II wojny światowej ołtarz, wraz z całym kościołem, został zniszczony. Niektóre figury (św. Piotra i św. Pawła) zostały wówczas przeniesione do kościoła w Chwalęcinie.
Opis
Ołtarz, wraz z dwoma ołtarzami bocznymi, ustawiony był przy wschodniej ścianie kościoła. Był to obiekt dwukondygnacyjny, jednoosiowy. W pierwszej kondygnacji, pośród czterech kolumn, znajdowały się figury świętych: Piotra i Pawła, a także figury dwóch biskupów. W drugiej kondygnacji dominowały dwie kolumny, a także figury św. Jana Nepomucena, dwóch Apostołów oraz figura kapłana. W zwieńczeniu umiejscowiono grupę Zwiastowania, a w glorii gołębicę Ducha Świętego. Charakterystycznymi detalami zdobiącymi boki ołtarza były uszaki zbudowane z bujnych, plastycznie opracowanych liści akantu splecionych wstęgą na tle kratki. Cokoły, znajdujące się pomiędzy obiema kondygnacjami ołtarza, udekorowano prostokątnymi płycinami. Elementy drewniane tego dzieła były polichromowane, a ozdobne detale częściowo pozłocone.
Zobacz też
- Kościół pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku
- Dzwony z kościoła pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku
- Jan Chrystian Schmidt
- Sanktuarium Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie
Bibliografia
- Smoliński, Mariusz: Rzeźbiarz Jan Chrystian Schmidt: rola Warmii jako prowincji artystycznej w XVIII wieku / Mariusz Smoliński. - Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2006. – S. 274.
