Maria Kazimiera Wiland: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
(Bibliografia)
 
Linia 16: Linia 16:
 
#Adamiak, Irena: ''90 lat ZASP'' / Irena Adamiak // „Tydzień w Elblągu”. – 2009, nr 6, s. 26.
 
#Adamiak, Irena: ''90 lat ZASP'' / Irena Adamiak // „Tydzień w Elblągu”. – 2009, nr 6, s. 26.
  
[[Category:Aktorzy i reżyserzy|Wiland,Maria Kazimiera]] [[Category:Olsztyn|Wiland,Maria Kazimiera]] [[Category:Elbląg|Wiland,Maria Kazimiera]] [[Category:1945-1960|Wiland,Maria Kazimiera]]
+
[[Category:Aktorzy i reżyserzy|Wiland,Maria Kazimiera]] [[Category:Olsztyn|Wiland,Maria Kazimiera]] [[Category:Elbląg|Wiland,Maria Kazimiera]] [[Category:1945-1989|Wiland,Maria Kazimiera]]

Aktualna wersja na dzień 12:38, 15 lip 2014

(1881-1957) – aktorka Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie oraz Sceny w Elblągu

Biografia

Urodziła się 4 października 1881 r. w Mrozowie (ówczesny pow. poznański). Po ukończeniu szkoły przy Klasztorze św. Jana w Krakowie (woj. małopolskie) zaczęła studia w szkole dramatycznej Knake-Zawadzkiego. W 1901 r. rozpoczęła pracę na scenie teatru łódzkiego pod dyrekcją Czubińskiego. W l. 1903-1911 pracowała w Teatrze Miejskim we Lwowie (Ukraina). Następnie do wybuchu I wojny światowej grała na scenie teatru polskiego w Wiedniu (Austria). W l. 1917-1926 znów podjęła pracę w teatrze lwowskim. W 1928 r. pracowała w Wilnie (Litwa) w Reducie, zaś w 1930 r. – w teatrze lubelskim. W l. 1932-1935 zatrudniona w Częstochowie (woj. małopolskie) w teatrze dyrektora Galla, zaś przez następne dwa lata grywała dorywczo na imprezach objazdowych. W sezonie 1938/1939 pracowała w warszawskim Teatrze Kameralnym u dyrektora Adwentowicza oraz w Teatrze „Malickiej”. Podczas II wojny nie pracowała, jednak od 1945 r. podjęła pracę w ówczesnym Teatrze Miejskim im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Tam miał miejsce jubileusz zawodowy artystki i wtedy też została odznaczona. Odkąd zamieszkała w Elblągu z siostrzenicą Janiną Zakrzyńską, zaczęła pracować tamtejszym teatrze. Używała pseudonimu scenicznego „Mira”. Należała do Związku Artystów Sceny Polskiej w Warszawie. Zmarła 3 sierpnia 1957 r. w Elblągu, tam też została pochowana.

Nagrody i odznaczenia

  • 1947 – Złoty Krzyż Zasługi

Kariera teatralna

(dane zachowane)

  • 1919 r. - premiera sztuki Podjazd nieprzyjacielski Walerego Jastrzębiec-Zalewskiego (reż. Kazimierz Obornicki) – Teatr Miejski we Lwowie (obecna Ukraina)
  • 1948 – Dwie blizny Aleksandra Fredry (reż. Stanisław Milski) - postać: Panna Figaszewska - Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie
  • 1950 - Odwety Leona Kruczkowskiego (reż. Stanisław Milski) - Scena w Elblągu

Bibliografia

  1. Adamiak, Irena: 90 lat ZASP / Irena Adamiak // „Tydzień w Elblągu”. – 2009, nr 6, s. 26.