Lubomira Tarapacka

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Źródło: Prusiński, Tadeusz, Jest teatr w Olsztynie, Olsztyn, Teatr im. Stefana Jaracza, 2005.
(1941-2002) - aktorka

Biografia

Urodziła się 7 kwietnia 1941 roku w Kalinkowie. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Studia rozpoczęła Wydziale Lalkarskim, ukończyła Wydział Aktorski (1965). 1 lipca 1965 roku związała się z Teatrem im. Stefana Jaracza w Olsztynie, z krótką przerwą na teatr w Białymstoku. Aktywnie działała społecznie, przez ponad 20 lat pełniła funkcję prezesa olsztyńskiego oddziału Związku Aktorów Scen Polskich. W 2002 roku zdobyła tytuł Regionalny Mistrz Mowy Polskiej, nominowana do ogólnopolskiego programu Mistrz Mowy Polskiej. Zmarła 1 czerwca 2002 roku w Olsztynie.

Twórczość

Debiutowała 21 października 1965 roku w sztuce Marka Domańskiego Ktoś nowy w reż. Tadeusza Kozłowskiego. Przez wiele lat pracy w olsztyńskim teatrze stworzyła wiele ról, publiczność szczególnie ceniła role komediowe Alinę w Ciotuni A. Fredry (1967), Mariankę w Świętoszku Moliera (1969), Rosalindę w Królu Mięsopuście J. M. Rymkiewicza (1974), Agafię w Ożenku N. Gogola (1974), Balbinę Kłaczek w Romansie z wodewilu W. Krzemińskiego (1988), Annę Andrejewnę w Rewizorze N. Gogola (1988), Wielosławską w Przedwiośniu S. Żeromskiego (1989), Rózię i Pannę Franciszkę w wiązance piosenek Nie tylko we Lwowie W. Dzieduszyckiego (1990). Współpracowała z olsztyńską Estradą. Zagrała w filmach: Dancing w kwaterze Hitlera (1968) oraz Kraj świata (1993).

Bibliografia

  1. Lubomira Tarapacka // U Jaracza. – 2002, nr [2], s. 6.
  2. Szyłłejko, Tadeusz: Lubomira Tarapacka nie żyje / Tadeusz Szyłłejko. – Il. // Gazeta Wyborcza. – 2002, nr 127, dod. Olsztyn, s. 3.