Leonard Turkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
[[image:turl.jpg|thumb|right|290px|Podczas spotkania w Iławie, 1979 r.<br>Żródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]]
+
[[image:zdjecie78a.jpg|thumb|right|250px|Leonard Turkowski (1978 r.)]]
 
(1914-1985) - poeta, prozaik, publicysta, pedagog (pseud. i krypt.: Nadir, Osa, Turek z Bartoszyc, Turkay, tur, L. Tur.)
 
(1914-1985) - poeta, prozaik, publicysta, pedagog (pseud. i krypt.: Nadir, Osa, Turek z Bartoszyc, Turkay, tur, L. Tur.)
  
Linia 9: Linia 9:
 
Już w 1952 roku, po ukończeniu pierwszego etapu studiów, skierowany został do pracy w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Leśnej Podlaskiej. W związku ze zbliżaniem się dzieci do wieku "licealnego" poszukiwał lepszych warunków życia. Trafił w 1954 roku do Państwowego Liceum Pedagogicznego w Bartoszycach jako nauczyciel przedmiotów kierunkowych.  
 
Już w 1952 roku, po ukończeniu pierwszego etapu studiów, skierowany został do pracy w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Leśnej Podlaskiej. W związku ze zbliżaniem się dzieci do wieku "licealnego" poszukiwał lepszych warunków życia. Trafił w 1954 roku do Państwowego Liceum Pedagogicznego w Bartoszycach jako nauczyciel przedmiotów kierunkowych.  
  
W 1962 roku rozpoczął pracę w redakcji "Głosu Olsztyńskiego", w ślad za czym w 1965 roku przeniósł się wraz z rodziną do Olsztyna, gdzie już mieszkał do śmierci. W latach 1969-73 pełnił obowiązki dyrektora Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej im. Tadeusza Kotarbińskiego, skąd przeszedł na emeryturę, zajmując się do końca pracą twórczą. Zmarł 19 stycznie 1985 r. Pochowany został  w Olsztynie na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Poprzecznej.
+
W 1962 roku rozpoczął pracę w redakcji "Głosu Olsztyńskiego", w ślad za czym w 1965 roku przeniósł się wraz z rodziną do Olsztyna, gdzie już mieszkał do śmierci. W latach 1969-73 pełnił obowiązki dyrektora [[Warmińsko-Mazurska Biblioteka Pedagogiczna w Olsztynie|Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej im. Tadeusza Kotarbińskiego]], skąd przeszedł na emeryturę, zajmując się do końca pracą twórczą.  
 +
 
 +
Zmarł 19 stycznia 1985 r. Pochowany został  w Olsztynie na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Poprzecznej.
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==
Linia 36: Linia 38:
 
*Krzyż na rozdrożu (1997)
 
*Krzyż na rozdrożu (1997)
  
==Zbiory opowiadań i powieści==  
+
==Powieści i zbiory opowiadań==  
 
*Do szkoły (1962)  
 
*Do szkoły (1962)  
 
*Niebo nad sadem (1964)  
 
*Niebo nad sadem (1964)  
Linia 42: Linia 44:
 
*Spotkania świąteczne (1968)  
 
*Spotkania świąteczne (1968)  
 
*Ziemia i niebo. Powieść o życiu i pracy Mikołaja Kopernika (1971)  
 
*Ziemia i niebo. Powieść o życiu i pracy Mikołaja Kopernika (1971)  
 +
*Slnko nezapadá (1973) (wydanie słowackie powieści "Ziemia i niebo")
 
*Start (1976)  
 
*Start (1976)  
 
*Księga mojego domu (1979)
 
*Księga mojego domu (1979)
Linia 57: Linia 60:
  
 
==Galeria zdjęć==
 
==Galeria zdjęć==
<gallery widths=180px heights=180px perrow=5>
+
Archiwum Marka Turkowskiego:
File:turkowski2.jpg|Publikacja Wydawnictwa „Pojezierze”, Olsztyn 1983.
+
<gallery widths=180px heights=180px perrow=6>
File:lipcowy.jpg|Publikacja Ludowej Spółdzielni Wydawniczej, Warszawwa 1980.
+
Plik:Turk 01.jpg|Krzyż na rozdrożu, Biblioteka "Wici Wielkopolskich", Września 1935
 +
Plik:Turk 02.jpg ‎|Krew ziemi, Księgarnia J. Dippel, Poznań 1937
 +
Plik:Turk 03.jpg ‎|Gdy Środa rym poda, Drukarnia St. Malicki i S-ka, Środa 1938
 +
Plik:Turk 04.jpg ‎|Na progu doby, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1959
 +
Plik:Turk 05.jpg ‎|Dojrzewanie, Wydawnictwo "Pojezierze", Olsztyn 1961
 +
Plik:Turk 06.jpg ‎|Talerz z jabłkami, Wydawnictwo "Pojezierze", Olsztyn 1975
 +
Plik:Turk 07.jpg ‎|Krzyż na rozdrożu, Wydawnictwo MG, Olsztyn 1997
 +
Plik:Turk 11.jpg ‎|Do szkoły, Nasza Księgarnia, Warszawa 1962
 +
Plik:Turk 12.jpg ‎|Niebo nad sadem, Czytelnik, Warszawa 1964
 +
Plik:Turk 13.jpg ‎|Kajak, Wydawnictwo Łódzkie 1966
 +
Plik:Turk 14.jpg ‎|Spotkania świąteczne, Wydawnictwo "Pojezierze", Olsztyn 1968
 +
Plik:Turk 15.jpg |Ziemia i niebo, Wydawnictwo "Pojezierze", Olsztyn 1971
 +
Plik:Turk 15a.jpg |‎Slnko nezapadá (Ziemia i niebo w jęz. słowackim), Obzor Bratislawa 1973
 +
Plik:Turk 16.jpg ‎|Start, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1976
 +
Plik:Turk 17.jpg ‎|Lipcowy miód, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1980
 +
Plik:Turk 18.jpg ‎|Księga mojego domu, Wydawnictwo "Pojezierze", Olsztyn 1979
 +
Plik:Turk 19.jpg ‎|Księga mojego miasta, Wydawnictwo Poznańskie 1983
 +
Plik:Turk 20.jpg|Księga Warmii i Mazur, Wydawnictwo "Pojezierze", Olsztyn 1983
 +
‎Plik:Turk 21.jpg |‎‎Na początku było jezioro, Wydawnictwo "Pojezierze", Olsztyn 1983
 +
‎Plik:Turk 22.JPG |Narodziny generała, Wydawnictwo "Pojezierze", Olsztyn 1984
 +
‎Plik:Turk 23.jpg |Droga do Sestos,  Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1989
 +
‎Plik:Turk 31.jpg |Dookoła Polski, Spółka Akcyjna "Ostoja", Poznań 1935
 +
‎Plik:Turk 32.jpg |Coraz wyżej, Spółka Akcyjna "Ostoja", Poznań 1935
 +
‎Plik:Turk 33.jpg |Forsa stopniała, Spółka Akcyjna "Ostoja", Poznań 1938
 +
‎Plik:Turk 51.jpg |Leonard Turkowski - życie i twórczość - bibliografia, Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka, Olsztyn 1997
 
File:turkowskileonard.jpg|Druk zaproszenia ze zbiorów WBP w Olsztynie.
 
File:turkowskileonard.jpg|Druk zaproszenia ze zbiorów WBP w Olsztynie.
File:Turkowskic.jpg|Publikacja wydawnictwa "Pojezierze", 1975 r. Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]
+
File:Turl.jpg|Podczas spotkania w Iławie, 1979 r.<br>Żródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie
 
</gallery>
 
</gallery>
  

Aktualna wersja na dzień 08:19, 7 gru 2018

Leonard Turkowski (1978 r.)

(1914-1985) - poeta, prozaik, publicysta, pedagog (pseud. i krypt.: Nadir, Osa, Turek z Bartoszyc, Turkay, tur, L. Tur.)

Biografia

Urodził się 23 września 1914 r. w Poznaniu jako najmłodsze, piąte dziecko w rodzinie Stanisława Kostki - tramwajarza i Magdaleny ze Skorupskich. Przodkowie od stuleci żyli w Wielkopolsce. Po ukończeniu szkoły powszechnej wstąpił do Państwowego Seminarium Nauczycielskiego im. Ewarysta Estkowskiego. Ukończył Wyższy Kurs Dziennikarski przy Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu. W czasie okupacji przebywał m. in. w Krakowie i Warszawie, na dłużej zatrzymał się w Białej Podlaskiej, gdzie pracował w tartaku. Tam też poznał pochodzącą z Dęblina Kunegundę Molencką, absolwentkę puławskiego Państwowego Gimnazjum im. ks. A. J. Czartoryskiego, z którą zawarł związek małżeński.

Przed zakończeniem wojny udał się do Poznania, jednak nie znalazł miejsca dla czteroosobowej już rodziny. W marcu 1945 roku podjął pracę w wiejskiej szkole w Dominowie pow. Środa Wlkp., w 1947 w pobliskich Pławcach. Podjął też studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Warszawie, która ukończył w 1953 roku.

Już w 1952 roku, po ukończeniu pierwszego etapu studiów, skierowany został do pracy w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Leśnej Podlaskiej. W związku ze zbliżaniem się dzieci do wieku "licealnego" poszukiwał lepszych warunków życia. Trafił w 1954 roku do Państwowego Liceum Pedagogicznego w Bartoszycach jako nauczyciel przedmiotów kierunkowych.

W 1962 roku rozpoczął pracę w redakcji "Głosu Olsztyńskiego", w ślad za czym w 1965 roku przeniósł się wraz z rodziną do Olsztyna, gdzie już mieszkał do śmierci. W latach 1969-73 pełnił obowiązki dyrektora Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej im. Tadeusza Kotarbińskiego, skąd przeszedł na emeryturę, zajmując się do końca pracą twórczą.

Zmarł 19 stycznia 1985 r. Pochowany został w Olsztynie na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Poprzecznej.

Działalność

Już w Seminarium Nauczycielskim w Poznaniu publikował w "Nowym Kurjerze" felietony "Kącik uczniowski". Tam też w 1933 roku podjął nieetatową pracę. Nawiązał współpracę z "Wiciami Wielkopolskimi" i wydawnictwem "Ostoja". Jego wiersze i opowiadania ukazywały się w poznańskich gazetach, tygodnikach (m. in. "Ilustracja Polska" a także w poznańskiej rozgłośni Polskiego Radia. Po opublikowaniu drugiego tomiku wierszy, w 1937 roku został członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich. W czasie wojny brał udział w tajnym nauczaniu w Białej Podlaskiej.

Po wojnie, dzięki przedwojennym kontaktom ze środowiskiem poznańskich muzyków organizował w Dominowie koncerty połączone z możliwością zaopatrzenia się muzyków w artykuły żywnościowe (jego szwagier Tadeusz Zygfryd Kassern - pianista i kompozytor, a także dyplomata w 1948 roku odmówił powrotu z Nowego Jorku). Następnie objął kierownictwo szkoły czteroklasowej w Pławcach, którą przekształcił stopniowo w pełną szkołę podstawową. Prócz zwykłej szkolnej pracy prowadził dokształcające kursy dla dorosłych, a także chór działający przy wiejskiej kaplicy. Organizował niedzielne popołudnia radiowe (w szkole było radio jedyne w promieniu kilku kilometrów). Bez biur podróży i autokarów organizował dla uczniów wycieczki do Poznania, Kórnika, Biskupina, do Warszawy, Zakopanego, nad morze,. Przypomnijmy - nie było jeszcze telewizji, to wszystko wiejska młodzież mogła zobaczyć co najwyżej na zdjęciach w marnie drukowanych podręcznikach. Organizował przedstawienia wystawiane również w okolicznych wsiach, kontynuując później tę działalność w liceach pedagogicznych.

W Bartoszycach był współtwórcą gazety "Wiadomości Bartoszyckie", współzałożycielem powiatowego oddziału Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego "Pojezierze". Odmówił jednak udziału w zarządzie Towarzystwa Szkoły Świeckiej uważając, że zorganizowany ateizm to najgorsza religia. Po kolejnych publikacjach książkowych reaktywował przynależność do Związku Literatów Polskich, pełniąc w latach 1960-63 funkcję wiceprezesa, a w latach 1971-81 prezesa olsztyńskiego oddziału Związku. Po zakończeniu ostatniej kadencji zajmował się już wyłącznie pracą twórczą.

Twórczość

Autor dwudziestu książek w tym sześciu tomików poezji a także felietonów, artykułów, audycji radiowych uważał się za pisującego nauczyciela. Pierwszy wiersz piętnastoletniego ucznia zamieszczony został w styczniu 1930 roku w miesięczniku "Życie Radosne" odbijanym na powielaczu Seminarium Nauczycielskiego, do którego uczęszczał. W latach 1930-31 publikował w "Nowym Kurjerze" felietony pod zbiorczym tytułem "Kącik uczniowski" pod pseudonimem "Turkaj" i innymi. Za poważny debiut poetycki uważał wiersz "Zmartwychwstanie dymu" opublikowany w grudniowym numerze "Wici Wielkopolskich" z 1933 roku. Biblioteka Wici Wielkopolskich była też wydawcą pierwszego tomiku wierszy "Krzyż na rozdrożu". Drugi tomik poezji - "Krew ziemi" dedykował matce, której nie zdążył go ofiarować. Przez pewien czas bywał w Środzie, gdzie wiersze zebrane przez wydawcę "Kurjera Średzkiego" złożyły się na tomik "Gdy Środa rym poda". Jest autorem trzech utworów scenicznych wydanych w Poznaniu przez Wydawnictwo Katolickiego Związku Młodzieży Męskiej w ramach serii "Biblioteka Wieczornicowa", dla młodzieżowych teatrzyków Związku Dwa opatrzone są nazwiskiem autora, jeden - pseudonimem Nadir. Jako odrębną całość trzeba uznać ponad sześćdziesiąt krótkich, wierszowanych komentarzy do bieżących wydarzeń, publikowanych w latach 1937-38 w "Kurjerze Poznańskim" pod zbiorczym tytułem "Dnem do góry" i pseudonimem "Osa".

Wraz z wybuchem wojny nastąpiła przerwa w jego twórczości. Wprawdzie wspominał o rękopisach przekazywanych księgarzowi w Białej Podlaskiej, ale ślad po nich zaginął. Pisał też wierszyki dla swoich dzieci.

Twórczość wznowił wkrótce po podjęciu pracy w Bartoszycach, początkowo na użytek imprez w Liceum Pedagogicznym, następnie prasy fachowej. W "Życiu Szkoły" opisywał swoje doświadczenia pedagogiczne. Jako "Turek z Bartoszyc" pisał felietony "Pod prąd" w "Głosie Nauczycielskim". W 1958 następuje "drugi debiut" poetycki - ukazuje się tomik "Na progu doby". Reaktywuje członkostwo Związku Literatów Polskich. Podejmując pracę w "Głosie Olsztyńskim" nie zapomina o swej głównej profesji. Publikuje zbiór opowiadań "Do szkoły". Wiersze coraz częściej ustępują miejsca prozie. Ukazują się powieści, m. in. "Niebo nad sadem" (1964), "Ziemia i niebo" (1971), wspomnieniowa trylogia, którą zaczęła "Księga mojego domu" (1979). Do końca życia publikował felietony w "Ekspressie Poznańskim", "Warmii i Mazurach", tygodniku "Wprost", oczekiwał na druk "Drogi do Sestos" (1989), przygotowywał kolejne powieści

Zbiory wierszy

  • Krzyż na rozdrożu (1935)
  • Krew ziemi (1937)
  • Gdy środa rym poda (1938)
  • Na progu doby (1958)
  • Dojrzewanie (1961)
  • Talerz z jabłkami (1975)
  • Krzyż na rozdrożu (1997)

Powieści i zbiory opowiadań

  • Do szkoły (1962)
  • Niebo nad sadem (1964)
  • Kajak (1966)
  • Spotkania świąteczne (1968)
  • Ziemia i niebo. Powieść o życiu i pracy Mikołaja Kopernika (1971)
  • Slnko nezapadá (1973) (wydanie słowackie powieści "Ziemia i niebo")
  • Start (1976)
  • Księga mojego domu (1979)
  • Lipcowy miód (1980)
  • Księga mojego miasta (1983)
  • Księga Warmii i Mazur (1983)
  • Na początku było jezioro (1983)
  • Narodziny generała (1984)
  • Droga do Sestos (1989)

Utwory sceniczne

  • Dookoła Polski (1935)
  • Coraz wyżej (pseud. Nadir (1935)
  • Forsa stopniała (1938)

Galeria zdjęć

Archiwum Marka Turkowskiego:

Zobacz też

Strona internetowa poświęcona Leonardowi Turkowskiemu

Bibliografia

  1. Olsztyńskie biografie literackie 1945-1988 / praca zbiorowa pod red. Jana Chłosty. – Olsztyn : Towarzystwo Naukowe im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1991. - S. 101-103.
  2. Oracki, Tadeusz: Twórcy i działacze kultury w województwie olsztyńskim w latach 1945-1970 / Tadeusz Oracki. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1975. - S. 180-181.
  3. Rojek, Józef Jacek: Literaci & literatura Warmii i Mazur. Przewodnik eseistyczny. – Olsztyn : Fundacja Środowisk Twórczych, 2008. - S. 50-52.
  4. Współcześni pisarze województwa olsztyńskiego / [red. nauk. Edward Martuszewski ; aut. not biograficznych Jan Burakowski et al. ; aut. bibliogr. Sabina Siemaszko, Tamara Wajsbrot.]. - Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie, 1972. - S. 159-162.
  5. Smołucha Zofia (oprac.) Leonard Turkowski – życie i twórczość – bibliografia – Olsztyn. Bibliografie Osobowe Nauczycieli Województwa Olsztyńskiego nr 3, Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Prof. Tadeusza Kotarbińskiego, Olsztyn 1997 s. 1-200.
  6. Marek Turkowski, strona internetowa www.turkowski.info