Kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny w Barcianach

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 12:39, 5 lut 2014 autorstwa Arom2001 (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „thumb|right|200px|Źródło: '[http://www.barciany.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&menu=21&strona=1 www.barciany.pl] [[Image: kosciolNM…”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Źródło: 'www.barciany.pl
Źródło: www.barciany.pl
Źródło: Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. T. 2, red. B. Magdziarz, Olsztyn 1999, s. 98.
Fot. Anton Ulbrich. 1904/1909 rok.
Źródło: Prusy Wschodnie - dokumentacja historycznej prowincji, Warszawa IS PAN, 2006, nr 55007.

Zabytek architektury sakralnej wzniesiony pod koniec XIV wieku.

Lokalizacja

Kościół został wybudowany na terenie wsi Barciany (nem. Barten). Wieś położna jest w powiecie kętrzyńskim, 18 km na północ od Kętrzyna.

Historia

Świątynia, najprawdopodobniej drewniana, istniała w tej miejscowości już w 1389 roku. Pod koniec XIV wieku wzniesiono obecną budowlę murowaną. Wieża dzwonnicza powstała pod koniec wieku XVI. W roku 1714 przebudowano szczyt wschodni świątyni, w latach 1729-1741 przebudowano wieżę, natomiast w 1783 roku dobudowano kruchtę od strony południowej. Nowy dach kościoła pochodzi z 1804 roku. Od czasów reformacji do 1945 roku kościół służył wspólnocie ewangelickiej. Po drugiej wojnie światowej przejęli go katolicy. [Parafia pw. Niepokalanego Serca Maryi w Barcianach |Parafię]] rzymskokatolicką reaktywowano tu w 1962 roku.

Opis

Jest to kościół gotycki, orientowany, salowy, jednonawowy. Wzniesiono go z cegły na kamiennej podmurówce. Od strony północnej znajduje się zakrystia i kruchta, od południa druga kruchta, natomiast od zachodu – prosta, kwadratowa, trzykondygnacyjna wieża o elewacjach wydzielonych gzymsami i przykryta dachem czterospadowym z dachówki. Korpus nawowy został wzmocniony szkarpami, a jego ściany podzielono wąskimi, wysokimi oknami o ostrołukowym kształcie. Całość przykryto dachem dwuspadowym z dachówki. Wnętrze sklepione zostało drewnianym stropem płaskim.

Wyposażenie

Ołtarz główny, poźnomanierystyczny, pochodzi z 1643 roku i ufundowany został przez Sebastiana Rauttera. Barokowe organy wykonano około 1750 roku w warsztacie Adama Gottloba Caspariniego w Królewcu..Są tutaj również stelle z XV wieku, dwa konfesjonały z XVIII wieku, barokowa rzeźba anioła z 1753 roku oraz cenny dzwon, odlany w 1425 roku.

Bibliografia

  1. Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 2 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn : Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 98-99.
  2. Rzempołuch, Andrzej: Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich / Andrzej Rzempołuch. - Olsztyn : Remix, 1992. – S. 58.

Zobacz też

  • Ciekawe miejsca, materiał zamieszczony na stronie internetowej www.barciany.pl [dostęp 05.02.2014 r.]