Kazimiera Borkowska: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Linia 18: Linia 18:
 
  [[Category:Rzemiosło artystyczne|Borkowska,Kazimiera]]
 
  [[Category:Rzemiosło artystyczne|Borkowska,Kazimiera]]
 
  [[Category:Powiat olecki |Borkowska,Kazimiera]]
 
  [[Category:Powiat olecki |Borkowska,Kazimiera]]
 +
[[Category:Twórcy ludowi|Borkowska,Kazimiera]]
 
  [[Category:Olecko (gmina miejsko-wiejska)|Borkowska,Kazimiera]]
 
  [[Category:Olecko (gmina miejsko-wiejska)|Borkowska,Kazimiera]]
 
  [[Category:1945-1989|Borkowska,Kazimiera]]
 
  [[Category:1945-1989|Borkowska,Kazimiera]]
 
  [[Category:1990-|Borkowska,Kazimiera]]
 
  [[Category:1990-|Borkowska,Kazimiera]]

Wersja z 09:14, 14 sie 2014

Źródło: Dziedzictwo kulturowe Ziemi Oleckiej, Pod red. Janiny Anuszkiewicz, Olecko, 2003.
Źródło: Dziedzictwo kulturowe Ziemi Oleckiej, Pod red. Janiny Anuszkiewicz, Olecko, 2003.

(1958- ) – artystka amatorka, hafciarka i koronkarka

Biografia

Urodziła się 1 marca 1958 r. w miejscowości Dolice, woj. zachodniopomorskie. Ukończyła Liceum Medyczne w Stargardzie Szczecińskim. Do Olecka przyjechała po ukończeniu szkoły w 1979 r. Jest pielęgniarką. Mieszka i pracuje w Olecku. Należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych Mazur i Suwalszczyzny, gdzie sprawuje funkcję wiceprezesa.

Twórczość

Zajmuje się haftem i koronką szydełkową od wielu lat. „Zawsze chciała malować, ale nie potrafiła tego robić pędzlem czy kredką, więc zaczęła igłą i szydełkiem. Jej prace to perfekcyjnie wykonane dzieła sztuki” [1]. Koronki i hafty Kazimiery Borkowskiej znajdują się w wielu domach w Polsce i za granicą (Stany Zjednoczone, Niemcy).

Wystawy

Brał udział w wielu wystawach indywidualnych, zbiorowych i konkursach. M.in.

Bibliografia

  • Dziedzictwo kulturowe Ziemi Oleckiej : praca zbiorowa / pod red. Janiny Anuszkiewicz. – Olecko : Stowarzyszenie Twórców Ludowych Mazur i Suwalszczyzny, 2003. – S. 86.

Przypisy

  1. Dziedzictwo kulturowe Ziemi Oleckiej, Pod red. Janiny Anuszkiewicz, Olecko, 2003, S. 86