Kamienica Naujacka w Olsztynie

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 11:15, 4 wrz 2014 autorstwa Konrad (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
2009 r. Fot. Ryszard Sternik
Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie

Siedziba Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie - kamienica (ul. Dąbrowszczaków) z początku XX w., miejsce różnorakiego rodzaju imprez kulturalnych.

Historia

Kamienica powstała według projektu nieznanego z nazwiska architekta. Jej właścicielem był Otto Naujack[1], który w 1896 r. kupił parcelę (obecnie ul. Dąbrowszczaków, niegdyś ul. Wartemborska, następnie Cesarska) wraz z wybudowanym na niej budynkiem mieszkalnym. W 1907 r. kamienicę przebudowano, tworząc secesyjny pałacyk mieszkalny o zróżnicowanej bryle, z licznymi balkonami, wieżyczkami i ryzalitami. Na szczycie jednej fasady umieszczono datę „1907”, na drugiej – inicjały właściciela „ON”. Budynek znajdował się przy jednej z najważniejszych, reprezentacyjnej ulicy Olsztyna. Od 1938 r. w pomieszczeniach na parterze mieściła się siedziba XXII oddziału SS, natomiast w przyziemiu kamienicy (od obecnej ul. Mrongowiusza) - hala targowa Koła Gospodyń Domowych. Budynek przetrwał wojnę 1939-1945 w stanie nienaruszonym. Od 1945 r. w budynku mieściły: żłobek, Dzienny Dom Pobytu dla Osób Niepełnosprawnych Ruchowo oraz hotel dla pielęgniarek z olsztyńskiej Polikliniki.
Po remoncie generalnym, przeprowadzonym przy udziale środków Unii Europejskiej, 15 czerwca 2008 r. odbyła się uroczysta inauguracja działalności kulturalnej w kamienicy. Zabytkowy budynek stał się siedzibą Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie i zyskał oficjalną nazwę (na którą został rozpisany konkurs) „Kamienica Naujacka”.

Opis

W ramach prac konserwatorskich wykonano m.in. złocenia na sufitach i ścianach, opracowania monochromatyczne na powierzchniach klatki schodowej, sufitach czterech kondygnacji, dokonano konserwacji schodów głównych i kuchennych. Poddano też konserwacji zabytkowe witraże i sztukaterie, mozaiki i lastryko, a także kafle. Termin realizacji: 8 marca 2007 r. – 15 maja 2008 r. W kamienicy zachowały się i zostały odnowione elementy dawnego wystroju: kryształowa markiza na parterze, dwa zabytkowe witraże w dolnych kondygnacjach, witrażowe drzwi rozkładane czy oryginalna stolarka drzwiowa i okienna.

Organizacja

Galeria zdjęć

Bibliografia

  1. Brzezińska, Magda: Pałacyk cieszy oko / Magda Brzezińska // „Gazeta Wyborcza”. 2008, nr 85, dod. „Olsztyn”, s. 3.
  2. Janków-Mazurkiewicz, Katarzyna: Strefa kultury w secesji / Katarzyna Janków-Mazurkiewicz // „Nasz Olsztyniak”. -Nr 515 (2008), s. 11.
  3. MK: Pałacyk jak z bajki / MK // „Extra Sukces”. -Nr 31 (2008), s. 4.

Przypisy

  1. Przybyły do Olsztyna w 1880 r. mistrz rzeźnicki i jeden z najbardziej efektywnych olsztyńskich przedsiębiorców z początku XX w. oraz najbogatszych miejscowych rentierów, radny miejski

Zobacz też