Jerzy Hajduga: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
 
Linia 1: Linia 1:
 +
[[image:hajduga2.jpg|thumb|right|290px|Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]]
 
[[image:hajduga.jpg|thumb|right|290px|Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]]
 
[[image:hajduga.jpg|thumb|right|290px|Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]]
 +
 
(1952- ) – kapłan, okresowo pracujący w [[ewim:Gietrzwałd|Gietrzwałdzie]] oraz w [[ewim:Ełk|Ełku]], poeta, dramaturg i publicysta
 
(1952- ) – kapłan, okresowo pracujący w [[ewim:Gietrzwałd|Gietrzwałdzie]] oraz w [[ewim:Ełk|Ełku]], poeta, dramaturg i publicysta
  

Aktualna wersja na dzień 12:17, 26 paź 2018

Źródło: Archiwum Andrzeja Cieślaka
Źródło: Archiwum Andrzeja Cieślaka

(1952- ) – kapłan, okresowo pracujący w Gietrzwałdzie oraz w Ełku, poeta, dramaturg i publicysta

Biografia

Urodził się 30 marca 1952 r. w Krakowie (woj. małopolskie). W 1980 r. wstąpił do Zakonu Kanoników Regularnych Laterańskich i w 1987 r. przyjął święcenia kapłańskie. Przez dziesięć lat (1992-2001) pełnił posługę duszpasterską w sanktuarium maryjnym w Gietrzwałdzie oraz w Domu Zakonnym pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Ełku. Wyjechał stamtąd, aby pracować w Krakowie. Tam został rzecznikiem prasowym Zakonu Kanoników Regularnych w Polsce. Poeta częstokroć obejmował opieką konsultacyjną zdolną twórczo młodzież oraz debiutujących pisarzy, organizując spotkania, konkursy, turnieje oraz inne formy warsztatowe (ks. Hajduga był współorganizatorem m.in. ełckiego Konkurs Jednego Wiersza „O Laur Pazura” oraz licznych spotkań literackich). Ksiądz-poeta pracował również w Drezdenku (woj. lubuskie), obecnie jest tam kapelanem szpitala.
Władysław Katarzyński określił Hajdugę jako „(…) postać nietuzinkową. Gdziekolwiek się pojawia, wydarza się coś ważnego. Spotyka się z czytelnikami, inspiruje młodzież do twórczych poszukiwań, pisze felietony”[1].

Twórczość

Poezję Hajdugi określono jako „różnorodną tematycznie, zwięzłą, komunikatywną”, sam poeta opisywał ją jako „część życia wewnętrznego, (…) medytacja, rozterki, wątpliwości, refleksja nad życiem, ucieczka od otaczającego świata”[2]. Jego twórczość często publikowano w takich czasopismach regionalnych, jak: „Gazeta Olsztyńska” i „Gazeta Współczesna”, jak również w periodykach ogólnopolskich – „Tygodniku Kulturalnym”, „Poezji”, „Literaturze” oraz wielu innych. Hajduga był autorem kilkunastu tomików wierszy, dwóch sztuk teatralnych, licznych tekstów publicystycznych i literackich, publikowanych w czasopiśmiennictwie ogólnopolskim.

Publikacje

Poezja

  • Nawrócenie św. Augustyna (Kraków 1989)
  • Najtrudniej Bogu (Kraków 1990)
  • Panie, Ty wiesz (Drezdenko 1991)
  • Miłość, która nie mogła umrzeć (Olsztyn 1991)
  • Zabłądzić (Kraków 1993)
  • Dwa żywioły (Olsztyn 1994)
  • Zamilczenia (Gorzów Wlkp. 1994)
  • Beze mnie (Kraków 1996)
  • Rozmilczam się na wiele głosów (Olsztyn 1998)
  • Droga krzyżowa (Ełk 2000)
  • Spoglądając (Poznań 2003)
  • Rozerwanie nieba (Kraków 2006)
  • Wynajęty widok (Warszawa 2008)

Eseistyka

  • Granice przyzwyczajenia (Ełk 2001)
  • Klatki i klitki (Gorzów Wlkp. 2005)

Ciekawostki

  • Autorytetami twórczymi dla Hajdugi byli Tadeusz Różewicz i Jan Twardowski.
  • Jedną z pasji poety jest stałe obcowanie z książką oraz częste odwiedzanie bibliotek.
  • Hajduga zgadza się z wizją możliwości zastąpienia książek oraz bibliotek przez Internet.

Bibliografia

  1. Hajduga, Jerzy: Z warmińsko-mazurskich lat Jerzego Hajdugi / rozm. przepr. Roman Ławrynowicz. - „Bibliotekarz Warmińsko-Mazurski” – 2001, nr 1/2, s.43-45.

Przypisy

  1. Hajduga Jerzy, Z warmińsko-mazurskich lat Jerzego Hajdugi, rozm. przepr. Roman Ławrynowicz, „Bibliotekarz Warmińsko-Mazurski”, 2001, nr 1/2, s.43-45.
  2. Dz. cyt.