Janina Stankiewicz

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Źródło: „Gazeta Olsztyńska” 2010, nr 304, s. 14.

(1913-2005) – śpiewaczka radiowa i estradowa, organizatorka i kierowniczka olsztyńskiego Żeńskiego Chóru „Tęcza”, animatorka kultury

Biografia

Urodziła się 5 czerwca 1913 r. w Saratowie nad Wołgą (Rosja). Jako córka Anny Parczewskiej, profesor śpiewu, uczyła się muzyki w domu, pobierała również prywatne lekcje solfeżu oraz innych przedmiotów muzycznych. W młodości wielokrotnie występowała w kościołach, kawiarniach, klubach i na balach akademickich. W czasie II wojny światowej śpiewała dla polskich żołnierzy w warszawskich szpitalach Maltańskim i Ujazdowskim oraz na tajnych koncertach w domach prywatnych. Śpiewem również zarabiała na środki utrzymania dla rannych żołnierzy. W 1945 r., po zakończeniu wojny, zapisała się do warszawskiego Związku Muzyków i 4 lipca otrzymała legitymację podpisaną przez Adama Wieniawskiego. W 1950 r. zamieszkała w Olsztynie. W 1967 r. zawiązała w olsztyńskiej Spółdzielni Inwalidów zespół muzyczny „Velorex”. W 1969 r. zmieniono nazwę zespołu na Chór „Tęcza”. Stankiewicz była jego długoletnią kierowniczką. Przez 15 lat współpracowała z olsztyńskim muzykiem i kompozytorem Zbigniewem Chabowskim – razem komponowali i aranżowali repertuar chóru, przyczyniając się do licznych sukcesów „Tęczy”. Stankiewicz współpracowała też z profesorem M. Foltyn, aby profesjonalnie upowszechniać muzykę Stanisława Moniuszki. Była animatorką kultury – za co została kilkakrotnie nagrodzona: działała społecznie w lokalnym ruchu muzycznym, organizując warsztaty dla chórów amatorskich i nauczycieli muzyki-śpiewaków oraz inicjując koncerty. Dla działaczy ruchu śpiewaczego napisała wspomnienia XYZ (książka została nagrodzona). Zmarła 19 grudnia 2005 r. w szpitalu MSWiA w Olsztynie. Pochowano ją w Warszawie na Powązkach. 2 czerwca 2010 r. Żeński Chór „Tęcza” został nazwany jej imieniem (uroczystość w olsztyńskim Muzeum Warmii i Mazur).

Nagrody i wyróżnienia

  • Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski
  • Honorowa Odznaka Polskiego Związku Chórów i Orkiestr z Wieńcem Laurowym
  • Honorowa Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
  • Honorowa Odznaka „Zasłużony dla Warmii i Mazur”
  • Pierwsza Nagroda Polskiego Związku Chórów i Orkiestr w Warszawie(za publikację wspomnień)

Bibliografia

  1. Janina Stankiewicz / oprac. Anna Wrzosem. – Zaproszenie uroczystość nadania Imienia Janiny Stankiewicz Chórowi „Tęcza”. – Olsztyn: Chór „Tęcza”, 2010 (dokument życia społecznego).
  2. Wanago, Anna: Patrzyła na ludzi, jak na najbliższe osoby / Anna Wanago. – Il. // „Gazeta Olsztyńska”. – 2010, nr 304, s. 14.