Jan Wróblewski

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 11:07, 13 paź 2017 autorstwa Konrad (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Marian Filipkowski dekoruje prof. dr Jana Wróblewskiego Honorową Odznaką SBP, Olsztyn 1987 r.
Źródło: Archiwum Mariana Filipkowskiego
Sympozjum z okazji 25-lecia SBP na Warmii i Mazurach
(12 kwietnia 1975 r.).

Od lewej: H. Kamińska (MKiSZ), J. Cygańska (ZG SBP), Halina Keferstein, Marian Filipkowski, Maria Zientara-Malewska, przemawiający Cz. Szadziewicz (wiceprz. Prez. WRN), prof. J. Wróblewski, Leonard Turkowski, L. Serbintowicz.
Źródło: Archiwum Mariana Filipkowskiego
Publikacja Ośrodka Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego w Olsztynie.

(1926-2009) – bibliotekarz, pracownik naukowo-dydaktyczny

Biografia

Urodził się 14 czerwca 1926 r. we wsi Filipów koło Suwałk. Ukończył liceum pedagogiczne. W latach 1950-1953 odbył studia filologiczne (ze specjalizacją bibliotekarską) na Uniwersytecie Warszawskim. W 1954 r. przeniósł się do Olsztyna. Pod koniec lat 50-tych podjął bibliotekoznawcze studia eksternistyczne na Uniwersytecie Łódzkim. Od 1958 r. pracował w Olsztynie. Na zgromadzonych w czasie pracy zawodowej materiałach oparł swoją pracę magisterską Księgozbiory bibliotek powszechnych województwa olsztyńskiego i ich użytkowanie (1960)[1]. Jako doktor nauk humanistycznych napisał rozprawę pt. Polskie biblioteki ludowe w zaborze pruskim i na terenie Rzeszy Niemieckiej w latach 1843-1939, opublikowaną w 1975 r. przez Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie. W 1974 r. pracą tą obronił na Uniwersytecie Wrocławskim tytuł doktora habilitowanego. Pracy naukowo-dydaktycznej poświęcał się do czasu odejścia na emeryturę w połowie lat 90-tych. Wtedy też odszedł z macierzystej uczelni - Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie. Zmarł 15 kwietnia 2009 r.

Działalność

Pierwszą pracę podjął po ukończeniu szkoły średniej. Został nauczycielem we wsi Nierośno. Przyjął równocześnie obowiązek prowadzenia punktu bibliotecznego. Po ukończeniu studiów pracował w Piszu jako kierownik Wydziału Kultury Powiatowej Rady Narodowej, a następnie Biblioteki Powiatowej. Po przeniesieniu się do Olsztyna objął stanowisko wizytatora w samodzielnym Referacie Bibliotek Wydziału Kultury WRN, na którym przepracował cztery lata. W 1958 r. został instruktorem w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Olsztynie. W latach 1964-1973 był zastępcą dyrektora Biblioteki Głównej Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, a od listopada 1973 r. organizował Zakład Bibliotekoznawstwa i Informatyki Naukowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie. W lipcu 1974 r. został kierownikiem tego Zakładu. Współpracował z m.in. z profesor Marią Dembowską oraz Jadwigą Rudnicką. W trakcie pracy dydaktycznej poświęcił się badaniom historii książki na ziemiach należących do Niemiec i publicystyce naukowej. Był członkiem Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich.

Publikacje

Był autorem wielu rozpraw i artykułów publikowanych w czasopismach naukowych i w prasie olsztyńskiej. Opublikował m.in.:

  • Rozwój bibliotek publicznych w ... (1961)
  • Rewizje polskich bibliotek ludowych na Warmii i Mazurach w XIX wieku (1967)
  • Biblioteki polskie na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach 1881-1939 (1968)
  • Działalność bibliotekarska Franciszka Szczepańskiego (1968)
  • Działalność bibliotekarska Ignacego Łyskowskiego (1969)
  • Polskie biblioteki ludowe w zaborze pruskim i na terenie Rzeszy Niemieckiej w latach 1843-1939 (1975)
  • Polskich broniły progów (1981)
  • Bibliotekarze spod znaku Rodła (1989)

Nagrody i odznaczenia

  • Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1965)
  • Złota Odznaka Zasłużonym dla Warmii i Mazur (1967)
  • Nagroda Wojewódzka w Dziedzinie Kultury (1968)
  • Dyplom Honorowy Ministra Kultury i Sztuki za osiągnięcia w upowszechnianiu kultury (1975)
  • Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za tom Polskich broniły progów w serii Książki o Książce (1981)
  • Honorowa Odznaka SBP (1987)
  • Nagroda im. Heleny Radlińskiej (1988)

Zgłoszony został również przez środowisko bibliotekarskie do międzynarodowego wykazu ekspertów przy IFLA.

Ciekawostki

W latach 40-tych Jan Wróblewski, jako młody bibliotekarz, zorganizował na Białostocczyźnie nietypową akcję „Księgonosze”. Zaangażował dzieci szkolne w proces dostarczania książek do sąsiednich wsi.

Przypisy

  1. W nieco zmienionej wersji praca została opublikowana jako studium pt. Publiczne biblioteki powszechne województwa olsztyńskiego w latach 1946-1959. Zob. „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”, 1961, nr 1.

Bibliografia

  1. Olsztyńskie biografie literackie 1945-1988 / praca zbiorowa pod red. Jana Chłosty. – Olsztyn : Towarzystwo Naukowe im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1991. – S. 120.
  2. Juran, Jolanta: Jan Wróblewski / Jolanta Juran // „Bibliotekarz Olsztyński”. - 1996, nr jubileuszowy, s. 96-97.
  3. Pieresławcew-Jaroszewicz, Zoja: Nestor olsztyńskich bibliotekarzy : wspomnienie o prof. Janie Wróblewskim / Zoja Pieresławcew-Jaroszewicz // „Wiadomości Uniwersyteckie UWM”. - 2009, nr 5, s. 20.