Tekst źródłowy strony Hotel Deutsches Haus w Olsztynie

Budynek użyteczności publicznej istniejący w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]] od 1880 do 1945 roku. 

==Lokalizacja==
Hotel został wybudowany na terenie [[ewim:Olsztyn|Olsztyna]], u zbiegu ulic Klebarskiej (niem. Kleebergerstraβe, obecnie al. Marszałka Józefa Piłsudskiego) i Wartemborskiej (niem. Wartenburgerstraβe, późniejsza Cesarska – Kaiserstraβe, obecnie ul. Dąbrowszczaków), naprzeciw wzniesionego kilka lat wcześniej [[Gmach sądów w Olsztynie |gmachu sądów]].

==Historia==
Budynek został wzniesiony w latach 1879-1880 przez mistrza murarskiego Toffla. Uroczyste otwarcie odbyło się 30 października 1880 roku. Jego pierwszym dzierżawcą, a następnie właścicielem był Carl Barnoth z Wystruci. W 1909 roku odsprzedał on hotel konsorcjum przedsiębiorcy Gustawa Kornege. W tym samym roku podjęto prace mające na celu przebudowę i unowocześnienie obiektu. W miejscu dotychczasowego ogrodu restauracyjnego dobudowano nowe reprezentacyjne skrzydło hotelu (otwarto je latem 1910 roku). Unowocześniono też salę główną. W roku 1929 w hotelu urządzono największe w mieście kino „Capitol”. W tym celu zamurowano trzy okna od strony ul. Klebarskiej i przeniesiono tam ekran oraz scenę. W sali zamontowano fotele dla 750 widzów, zastosowano też nowoczesny system wentylacyjny oraz klimatyzację. Salę połączono z urządzoną na piętrze kawiarnią z miejscami dla około 100 gości. Projekt architektoniczny całej przebudowy powstał w berlińskiej pracowni [[ewim:Erich Mendelsohn |Ericha Mendelsohna]]. W 1945 roku budynek zostały zniszczony, a następnie rozebrany. Odbudowano jedynie kino, które działało pod nazwą [[Kino „Odrodzenie” w Olsztynie | „Odrodzenie”]]. Na przełomie lat 60-tych i 70 tych XX wieku i ten budynek został rozebrany.  

==Opis==
Był to budynek trzykondygnacyjny, wzniesiony na planie litery L. Utrzymany w stylu włoskiego renesansu, secesyjny w wystroju wnętrz, znany był głównie z wielkiej sali, w której organizowano największe uroczystości miejskie i państwowe, ale także koncerty, przyjęcia, bale oraz zebrania i zjazdy różnych organizacji i stowarzyszeń. Sala wyposażona była w scenę, dzięki czemu wystawiano tu przedstawienia teatralne, pełniła też funkcję sali kinowej. Po przebudowie z lat 1909-1910 hotel posiadał 80 pokoi. 

==Bibliografia==
#Bętkowski, Rafał: ''Olsztyn jakiego nie znacie: obraz miasta na dawnej pocztówce'' / Rafał Bętkowski. - Olsztyn : Edytor Wers, 2003. – S. 70-71. 
#Wakar, Andrzej: ''Olsztyn: dzieje miasta'' / Andrzej Wakar. - Olsztyn : Radio WA-MA, 1997. - S. 133.

[[Category:Inne obiekty architektury]]

[[Category:Olsztyn]] 
[[Category:1801-1918]]