Hedwig Bienkowski-Andersson
(1904-1984) – pisarka.
Biografia
Urodziła się 8 marca 1904 r. w Ljunbyhed (Szwecja), jako córka Szweda i Warmianki (jej starszą siostrą była malarka Ingrid Wagner-Andersson), którzy w 1905 r. zamieszkali w Olsztynie. Tam ukończyła miejscowe gimnazjum oraz wyszła za mąż. Mąż Hedwig kierował przedsiębiorstwem budowlanym. Tuż przed wkroczeniem Armii Czerwonej małżeństwo zdołało wraz z rodziną wydostać się z zajmowanych ziem i przedostać nad Zalew Wiślany. Krótko zatrzymali się w Bielcu k. Braniewa, pieszo przemierzyli pokryty lodem Zalew wzdłuż Mierzei i udali się do Gdańska. W końcu schronili się w Lęborku nad Łebą, ale i tak wpadli w ręce wojsk radzieckich. [1]. Ruszyli z powrotem do Olsztyna, gdzie zatrzymali się na krótko i jeszcze w tym samym 1945 r. opuścili stolicę Warmii i Mazur, aby osiedlić się Hochstetten koło Kirn, gdzie Hedwig żyła do końca życia, nie tracąc kontaktu z ziemią pochodzenia. Pisarka zmarła 13 grudnia 1984 r.
Twórczość
Autorka zasłynęła m.in. dzięki utrwaleniu swoich wspomnień z dzieciństwa spędzonego w rodzinnym Olsztynie (wspomnienia Niezapomniany kraj młodości – oryg. Im Garten unserer Jugend. Erinnerungen an eine Stadt; 1966). Już od 1945 r. była również znana dzięki wierszowanym, lirycznym i prostym aforyzmom, pełnym licznych odniesień do osobliwości warmińskich. Znalazły się w zbiorach Gelibtes Leben (Najmilsze życie; 1969) i Vertrauen sieht überall Licht (Wtajemniczony widzi wszędzie światło; 1973). Bienkowski-Andersson napisała również wiele utworów wierszowanych i prozą (Pełne dzieło [Gesamtwerk]; 1978 oraz Bildgedichte [Wierszowane obrazki]; 1979).
Nagrody i wyróżnienia
Za twórczość poetycką otrzymała wiele wyróżnień i nagród, m.in. Nagrodę Mikołaja Kopernika (przyznaną przez miasto Gelsenkirchen).
Bibliografia
- Chłosta, Jan: Prusy Wschodnie w literaturze niemieckiej 1945-1990 : biografie pisarzy / Jan Chłosta. - Olsztyn: 1993. – S. 17.
- Chłosta, Jan: Znani i nieznani Olsztyniacy XIX i XX wieku / Jan Chłosta. – Olsztyn: Książnica Polska, 1996. – S. 14-16.
Przypisy
- ↑ Ta historia oraz droga powrotna do Olsztyna (relacja Im Geleit der Liebe – Konwój miłości) została opisana w Ermalandbuch na 1978 rok.
