Feliks Zapłata: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
(Bibliografia)
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodził się 23 września 1914 r. w miejscowości Turew koło Kościana. Tam też ukończył szkołę podstawową. W 1927 r. wstąpił do niższego seminarium Ks. Werbistów w Górnej Grupie. Maturę zdał w 1935 r. Następnie wstąpił do nowicjatu werbistów w Chludowie k. Poznania. Dwa lata później został skierowany na dalsze studia do Seminarium St. Gabriel w Mödling pod Wiedniem. Od 1939 r. ukrywał się w Holandii, unikając aresztowania. Kontynuował studia. 22 maja 1941 r. w Helvoirt złożył wieczyste śluby zakonne, a miesiąc później przyjął święcenia kapłańskie. Okres II wojny światowej spędził w Belgii. Do Polski wrócił w grudniu 1946 r. Do 1954 r. związany był z Nysą. W 1951 r. otrzymał tytuł magistra teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1954 r. uzyskał tytuł doktora teologii na Katolickim uniwersytecie Lubelskim. W 1954 r. trafił do Pieniężna, gdzie podjął się pracy nauczycielskiej i bibliotekarskiej. Od 1962 r. był represjonowany przez Służbę Bezpieczeństwa. Został aresztowany na rok. W 1972 r. otrzymał tytuł dokroi habilitowanego, a w 1974 został docentem. Na emeryturę przeszedł w 1981 r. Zmarł 11 października 1982 r. w Rogowie Opolskim.
+
Urodził się 23 września 1914 r. w miejscowości Turew koło Kościana. Tam też ukończył szkołę podstawową. W 1927 r. wstąpił do niższego seminarium Ks. Werbistów w Górnej Grupie. Maturę zdał w 1935 r. Następnie wstąpił do nowicjatu werbistów w Chludowie k. Poznania. Dwa lata później został skierowany na dalsze studia do Seminarium St. Gabriel w Mödling pod Wiedniem. Od 1939 r. ukrywał się w Holandii, unikając aresztowania. Kontynuował studia. 22 maja 1941 r. w Helvoirt złożył wieczyste śluby zakonne, a miesiąc później przyjął święcenia kapłańskie. Okres II wojny światowej spędził w Belgii. Do Polski wrócił w grudniu 1946 r. Do 1954 r. związany był z Nysą. W 1951 r. otrzymał tytuł magistra teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1954 r. uzyskał tytuł doktora teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1954 r. trafił do [[ewim:Pieniężno|Pieniężna]], gdzie podjął się pracy nauczycielskiej i bibliotekarskiej. Od 1962 r. był represjonowany przez Służbę Bezpieczeństwa. Został aresztowany na rok. W 1972 r. otrzymał tytuł doktora habilitowanego, a w 1974 r. został docentem. Na emeryturę przeszedł w 1981 r. Zmarł 11 października 1982 r. w Rogowie Opolskim.
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==
Po przyjęciu święceń kapłańskich skierowany został do Legie i Charleroi w Belgii podjął pracę duszpasterską wśród polonii. Organizował także harcerstwo i życie kulturalne. Współpracował z Polską Organizacją Walki o Niepodległość. Był członkiem belgijskiej Resistance oraz kapelanem Wojska Polskiego. Skierowany do Nysy od 1947 r. wykładał w Niższym Seminarium Duchownym Księży Werbistów. W 1949 r. został jego dyrektorem oraz nauczyciele religii, dyrektorem „Caritasu” na okręg Nyski. W latach 1954-1969 był wykładowcą w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie, a do 1960 r. także prowincjałem Polskiej Prowincji Zgromadzenia Słowa Bożego. W latach 1969-1981 kierował założona przez siebie specjalizacją misjologii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W latach 1975-1976 i 1980 odbył wyprawy naukowe do Afryki. Zainicjował serie wydawnicze, m.in. „Zeszyty Misjologiczne ATK”, „Materiały i Studia Księży Werbistów”. Jest autorem ponad 200 prac naukowych.  
+
Po przyjęciu święceń kapłańskich skierowany został do Legie i Charleroi w Belgii podjął pracę duszpasterską wśród Polonii. Organizował także harcerstwo i życie kulturalne. Współpracował z Polską Organizacją Walki o Niepodległość. Był członkiem belgijskiej Resistance oraz kapelanem Wojska Polskiego. Skierowany do Nysy od 1947 r. wykładał w Niższym Seminarium Duchownym Księży Werbistów. W 1949 r. został jego dyrektorem oraz nauczyciele religii, dyrektorem „Caritasu” na okręg Nyski. W latach 1954-1969 był wykładowcą w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie, a do 1960 r. także prowincjałem Polskiej Prowincji Zgromadzenia Słowa Bożego. W latach 1969-1981 kierował założona przez siebie specjalizacją misjologii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W latach 1975-1976 i 1980 odbył wyprawy naukowe do Afryki. Zainicjował serie wydawnicze, m.in. „Zeszyty Misjologiczne ATK”, „Materiały i Studia Księży Werbistów”. Jest autorem ponad 200 prac naukowych.  
Od 1965 r. zabiegał o utworzenie dobrze wyposażonej nowoczesnej [[Biblioteka Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie |biblioteki w Seminarium duchownym w Pieniężnie]]. W latach 1966-1071 pełnił funkcję dyrektora [[Biblioteka Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie|Biblioteki Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie]]. W 1968 dokonał podziału placówki na sześć zakładów bibliotecznych: nauk biblijnych, teologii fundamentalnej, teologii dogmatycznej, teologii moralnej, prawa kanonicznego, misjologiczny. Przyczynił się do znacznego wzrostu księgozbiory tej biblioteki. Szczególnie dbał o rozwój zasobów o tematyce misjologicznej. Zorganizowana przez niego czytelnia liczyła 400 vol. Wspólnie z ks. [[Roman Malek |Romanem Malkiem]] opracował katalog ideowy tej biblioteki.
+
Od 1965 r. zabiegał o utworzenie dobrze wyposażonej nowoczesnej [[Biblioteka Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie |biblioteki w Seminarium duchownym w Pieniężnie]]. W latach 1966-1971 pełnił funkcję dyrektora [[Biblioteka Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie|Biblioteki Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie]]. W 1968 dokonał podziału placówki na sześć zakładów bibliotecznych: nauk biblijnych, teologii fundamentalnej, teologii dogmatycznej, teologii moralnej, prawa kanonicznego, misjologiczny. Przyczynił się do znacznego wzrostu księgozbiory tej biblioteki. Szczególnie dbał o rozwój zasobów o tematyce misjologicznej. Zorganizowana przez niego czytelnia liczyła 400 vol. Wspólnie z ks. [[Roman Malek |Romanem Malkiem]] opracował katalog ideowy tej biblioteki.
  
 
==Nagrody i odznaczenia==
 
==Nagrody i odznaczenia==
Linia 19: Linia 19:
 
#Sokołowski, Piotr Artur: ''Ojciec Feliks Zapłata SVD (1914-1982)'', materiał na stronie [http://www.iap.pl/?id=wiadomosci&nrwiad=340196  Interaktywna Polska]
 
#Sokołowski, Piotr Artur: ''Ojciec Feliks Zapłata SVD (1914-1982)'', materiał na stronie [http://www.iap.pl/?id=wiadomosci&nrwiad=340196  Interaktywna Polska]
 
#Maź, Wiesław SVD: ''Misjonarz w poszukiwaniu człowieka'', materiał na stronie [http://www.seminarium.org.pl/klerycy/knak/artykuly/007.html www.seminarium.org.pl]
 
#Maź, Wiesław SVD: ''Misjonarz w poszukiwaniu człowieka'', materiał na stronie [http://www.seminarium.org.pl/klerycy/knak/artykuly/007.html www.seminarium.org.pl]
[[Category:Bibliotekarze|Zapłata,Feliks]]
+
[[Category:Bibliotekarze i księgarze|Zapłata,Feliks]]
 
[[Category:Bibliotekarstwo|Zapłata,Feliks]]
 
[[Category:Bibliotekarstwo|Zapłata,Feliks]]
 
[[Category:Powiat braniewski|Zapłata,Feliks]]
 
[[Category:Powiat braniewski|Zapłata,Feliks]]
[[Category:1945-1960|Zapłata,Feliks]]
+
[[Category:1945-1989|Zapłata,Feliks]]
[[Category:1961-1970|Zapłata,Feliks]]
+
[[Category:Pieniężno (gmina miejsko-wiejska)|Zapłata,Feliks]]
[[Category:1971-1980|Zapłata,Feliks]]
+
[[Category:Duchowni rzymskokatoliccy|Zapłata,Feliks]]

Aktualna wersja na dzień 13:02, 7 wrz 2014

Rozprawa doktorska poświęcona osobie i twórczości F. Zapłaty. Warszawa, Verbinum, 2006.

(1914-1982) – ksiądz, bibliotekarz

Biografia

Urodził się 23 września 1914 r. w miejscowości Turew koło Kościana. Tam też ukończył szkołę podstawową. W 1927 r. wstąpił do niższego seminarium Ks. Werbistów w Górnej Grupie. Maturę zdał w 1935 r. Następnie wstąpił do nowicjatu werbistów w Chludowie k. Poznania. Dwa lata później został skierowany na dalsze studia do Seminarium St. Gabriel w Mödling pod Wiedniem. Od 1939 r. ukrywał się w Holandii, unikając aresztowania. Kontynuował studia. 22 maja 1941 r. w Helvoirt złożył wieczyste śluby zakonne, a miesiąc później przyjął święcenia kapłańskie. Okres II wojny światowej spędził w Belgii. Do Polski wrócił w grudniu 1946 r. Do 1954 r. związany był z Nysą. W 1951 r. otrzymał tytuł magistra teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1954 r. uzyskał tytuł doktora teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1954 r. trafił do Pieniężna, gdzie podjął się pracy nauczycielskiej i bibliotekarskiej. Od 1962 r. był represjonowany przez Służbę Bezpieczeństwa. Został aresztowany na rok. W 1972 r. otrzymał tytuł doktora habilitowanego, a w 1974 r. został docentem. Na emeryturę przeszedł w 1981 r. Zmarł 11 października 1982 r. w Rogowie Opolskim.

Działalność

Po przyjęciu święceń kapłańskich skierowany został do Legie i Charleroi w Belgii podjął pracę duszpasterską wśród Polonii. Organizował także harcerstwo i życie kulturalne. Współpracował z Polską Organizacją Walki o Niepodległość. Był członkiem belgijskiej Resistance oraz kapelanem Wojska Polskiego. Skierowany do Nysy od 1947 r. wykładał w Niższym Seminarium Duchownym Księży Werbistów. W 1949 r. został jego dyrektorem oraz nauczyciele religii, dyrektorem „Caritasu” na okręg Nyski. W latach 1954-1969 był wykładowcą w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie, a do 1960 r. także prowincjałem Polskiej Prowincji Zgromadzenia Słowa Bożego. W latach 1969-1981 kierował założona przez siebie specjalizacją misjologii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W latach 1975-1976 i 1980 odbył wyprawy naukowe do Afryki. Zainicjował serie wydawnicze, m.in. „Zeszyty Misjologiczne ATK”, „Materiały i Studia Księży Werbistów”. Jest autorem ponad 200 prac naukowych. Od 1965 r. zabiegał o utworzenie dobrze wyposażonej nowoczesnej biblioteki w Seminarium duchownym w Pieniężnie. W latach 1966-1971 pełnił funkcję dyrektora Biblioteki Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie. W 1968 dokonał podziału placówki na sześć zakładów bibliotecznych: nauk biblijnych, teologii fundamentalnej, teologii dogmatycznej, teologii moralnej, prawa kanonicznego, misjologiczny. Przyczynił się do znacznego wzrostu księgozbiory tej biblioteki. Szczególnie dbał o rozwój zasobów o tematyce misjologicznej. Zorganizowana przez niego czytelnia liczyła 400 vol. Wspólnie z ks. Romanem Malkiem opracował katalog ideowy tej biblioteki.

Nagrody i odznaczenia

  • Srebrny Krzyż Zasługi Prezydenta RP na uchodźstwie (1946) – za działalność podczas II wojny światowej
  • Złoty Krzyż Zasługi (1974) – za pracę naukową
  • Nagroda Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1979)

Bibliografia

  1. Sokołowski, Piotr Artur: Zapłata Feliks / Piotr Artur Sokołowski // w: Słownik pracowników książki polskiej. Suplement III / pod red. Hanny Tadeusiewicz. – Warszawa : SBP – Uniwersytet Łódzki, 2010. – S. 309-310.
  2. Sokołowski, Piotr Artur: Ojciec Feliks Zapłata SVD (1914-1982), materiał na stronie Interaktywna Polska
  3. Maź, Wiesław SVD: Misjonarz w poszukiwaniu człowieka, materiał na stronie www.seminarium.org.pl