Ewa Ilasz: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Linia 15: Linia 15:
 
[[Category:Sztuka ludowa|Ilasz,Ewa]]
 
[[Category:Sztuka ludowa|Ilasz,Ewa]]
 
[[Category:Twórcy ludowi|Ilasz,Ewa]]
 
[[Category:Twórcy ludowi|Ilasz,Ewa]]
[[Category:Etnografia|Ilasz,Ewa]]
 
 
  [[Category:Rzemiosło artystyczne|Ilasz,Ewa]]
 
  [[Category:Rzemiosło artystyczne|Ilasz,Ewa]]
 
  [[Category:Powiat węgorzewski|Ilasz,Ewa]]
 
  [[Category:Powiat węgorzewski|Ilasz,Ewa]]

Wersja z 10:00, 13 paź 2014

Ewa Ilasz , Źródło: [1]
Tkanina mazurska, Źródło: Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008.
Tkaniny wileńsko-mazurskie, Źródło: Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008.

Tkaczka

Biografia

Mieszka i pracuje w Węgorzewie. Ukończyła Technikum Budowlane i pracowała w budownictwie. Gdy straciła pracę zapisała się na kurs tkactwa w Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie. Obecnie pracuje w Muzeum.

Twórczość

Umiejętności tkackich nauczyła się na kursie w Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie prowadzonym przez Annę Bałdygę, Teresę Pryzmont oraz Irenę Chomiczewską na przełomie 1999/2000 roku. Okazało się że ma predyspozycje do tkactwa i lubi wykonywaną pracę. W 2002 r. została zatrudniona w Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie, w pracowni tkackiej. „Większość tkanin wykonywana jest na bawełnianej osnowie łączonej z kolorowym wątkiem. Z braku innych naturalnych surowców, jak len czy wełna , stosowana jest włóczka z anilany. (…) wzornictwo nawiązuje do stosowanego tradycyjnie na tkaninach mazurskich, wileńskich, litewskich, suwalskich czy podlaskich, w zależności od tego, jaką tkaninę wykonuje. Nie jest to jednak wierne odtwarzanie (…) [Ewa Ilasz] przetwarza motywy wzięte z owych wielkich tradycji, na swoje własne kompozycje, które rodzą się w jej wyobraźni lub drzemią gdzieś w środku i uruchamiają się, gdy siada do krosien[1].

Działalność

Ewa Ilasz nieustannie rozwija i doskonali swoje umiejętności podpatrując inne tkaczki lub korzystając z literatury. Sama również prowadzi kursy tkackie dla dzieci i dorosłych, dla mieszkańców Węgorzewa oraz wszystkich chętnych. Reprezentując Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie bierze udział w pokazach, festynach i jarmarkach w Polsce i za granicą (Litwa, Rosja).

Bibliografia

  1. Beba, Bożena: Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach / Bożena Beba. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2008. – S. 61-63.

Przypisy

  1. Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach Olsztyn, 2008, S. 62