Dzwon z kościoła pw. św. Augustyna i św. Anny w Babiaku: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Utworzył nową stronę „thumb|right|200px|Źródło: ''Leihglocken'', Warszawa 2011, s. 195. XVII-wieczny zabytek sztuki ludwisarskiej z [[Kościół p.w. św. Au…”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image: dzwon_babiak.jpg|thumb|right|200px|Źródło: ''Leihglocken'', Warszawa 2011, s. 195.]] | [[Image: dzwon_babiak.jpg|thumb|right|200px|Źródło: ''Leihglocken'', Warszawa 2011, s. 195.]] | ||
− | XVII-wieczny zabytek sztuki ludwisarskiej z [[Kościół | + | XVII-wieczny zabytek sztuki ludwisarskiej z [[Kościół pw. św. Augustyna i Anny w Babiaku|kościoła pw. św. Augustyna i Anny w Babiaku]]. |
==Historia== | ==Historia== |
Wersja z 11:47, 1 lut 2014
XVII-wieczny zabytek sztuki ludwisarskiej z kościoła pw. św. Augustyna i Anny w Babiaku.
Spis treści
Historia
Dzwon został wykonany przez gdańskiego ludwisarza Gerharda Benningka w 1624 roku. W czasie II wojny światowej, wraz z innymi dzwonami z Prus Wschodnich, został zdemontowany na cele wojenne. Nie przetopiono go jednak i trafił do katolickiej gminy św. Elżbiety w Hann-Münden w Niemczech.
Opis
Jest to dzwon spiżowy, ważący 600 kg. Jego dolna średnica wynosi 101 cm, natomiast wysokość bez korony – 105 cm, zaś sama korna - 22 cm. Umieszczone na dzwonie inskrypcje zapisano w języku łacińskim, pismem o kroju kapitałowym.
Charakterystyka
Dzwon wieńczy sześcioramienna korona z tzw. kluczem. Na kabłąkach korony znajdują się główki kobiece. W górnej części dzwonu, na jego czapie widnieją dwa półwałki, na płaszczu natomiast trzy półwałki, zdobione perełkowaniem. W wydzielonych półwałkami polach znajdują się, powyżej - fryz groteskowy, a poniżej - inskrypcja:
LAVDATE DOMINUM IN CYMBALIS BENE SONANTIBUS ANNO 1624.
Dzwon w niższej partii dekoruje wzór lambrekinowy, na którym umieszczono ornament roślinny i zdobienia twarzowe. Na płaszczu znajduje się charakterystyczna plakieta z wizerunkiem patronki kościoła w Babiaku - św. Anny, której imię umieszczono nad plakietą (s. Anna). Kolejna plakieta przedstawia Marię Apokaliptyczną. Na dzwonie umieszczono również w formie kartusza z puttami i kwiatami, inskrypcję:
DIVINO / AUXILIO /FUDIT ME / GERHARD / BENNINGK / GEDANI
Dół dzwonu zdobią trzy półwałki, na wieńcu zdwojone.
Bibligrafia
- Tureczek, Marceli: Leihglocken : Dzwony z obszaru Polski w granicach po 1945 roku przechowywane na terenie Niemiec = Bells from territories within post-1945 borders of Poland stored in Germany / Marceli Tureczek. – Warszawa : Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Departament Dziedzictwa Kulturowego, 2011. – S. 194.