Artur Steranko: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 10: Linia 10:
 
*Teatr Wybrzeże w Gdańsku (1979-1981)  
 
*Teatr Wybrzeże w Gdańsku (1979-1981)  
 
*[[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie]] – od 1981 r., z przerwą w latach 1998-1999
 
*[[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie]] – od 1981 r., z przerwą w latach 1998-1999
 +
 +
W 2015 r. Artur Steranko został członkiem Europejskiej Akademii Filmowej z prawem głosu obok takich polskich aktorów i reżyserów jak: Krzysztof Zanussi, Juliusz Machulski, Andrzej Żuławski, Jerzy Stuhr czy Agnieszka Holland.
 
== Twórczość ==
 
== Twórczość ==
 
Od najmłodszych lat występował na scenie, na różnych uroczystościach szkolnych. Brał udział w licznych konkursach recytatorskich. Nagrodą jednego z nich był wyjazd do Moskwy. W spektaklach teatralnych występował u takich reżyserów jak Kazimierz Kutz, Stanisław Hebanowski, Marcel Kochańczyk. Artur Steranko był lektorem w filmach dokumentalnych.  
 
Od najmłodszych lat występował na scenie, na różnych uroczystościach szkolnych. Brał udział w licznych konkursach recytatorskich. Nagrodą jednego z nich był wyjazd do Moskwy. W spektaklach teatralnych występował u takich reżyserów jak Kazimierz Kutz, Stanisław Hebanowski, Marcel Kochańczyk. Artur Steranko był lektorem w filmach dokumentalnych.  
Linia 165: Linia 167:
 
*2009 – Nagroda XVI Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia” za najlepszą rolę męską za rolę w filmie ''„Cztery noce z Anną”''  
 
*2009 – Nagroda XVI Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia” za najlepszą rolę męską za rolę w filmie ''„Cztery noce z Anną”''  
 
*2009 – Nagroda Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego „Najlepszym z Najlepszych”<br>
 
*2009 – Nagroda Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego „Najlepszym z Najlepszych”<br>
 
+
*18 stycznia 2011 r. w Olsztynie uhonorowano artystę w Alei Gwiazd naprzeciwko [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatru im. Stefana Jaracza]] rzeźbą Adama Myjaka, w areopagu Wolnych Ptaków Sztuki.  
18 stycznia 2011 r. w Olsztynie uhonorowano artystę w Alei Gwiazd naprzeciwko [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatru im. Stefana Jaracza]] rzeźbą Adama Myjaka, w areopagu Wolnych Ptaków Sztuki.  
+
*2020 - Nagroda Prezydenta Olsztyna w dziedzinie kultury za 2019 r.<ref>https://www.olsztyn24.com/news/35970-nagrody-prezydenta-olsztyna-w-dziedzinie-kultury-za-2019-rok-wreczone.html</ref>
 
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
#Katarzyński, Władysław: ''Z loży widać ciekawsze życie&nbsp;: Grażyna Jaśkiewicz-Steranko i Artur Steranko'' // „Gazeta Olsztyńska”. – 2001 , nr 134, s. 11.  
 
#Katarzyński, Władysław: ''Z loży widać ciekawsze życie&nbsp;: Grażyna Jaśkiewicz-Steranko i Artur Steranko'' // „Gazeta Olsztyńska”. – 2001 , nr 134, s. 11.  
Linia 181: Linia 182:
 
*Kariera teatralna [http://www.e-teatr.pl/pl/osoby/1520.html]
 
*Kariera teatralna [http://www.e-teatr.pl/pl/osoby/1520.html]
  
[[Category:Aktorzy_i_reżyserzy|Steranko,Artur]] [[Category:Teatr|Steranko,Artur]] [[Category:Olsztyn|Steranko,Artur]] [[Category:1981-1990|Steranko,Artur]] [[Category:1991-2000|Steranko,Artur]] [[Category:2001-2010|Steranko,Artur]][[Category:2011-2020|Steranko,Artur]]
+
[[Category:Aktorzy_i_reżyserzy|Steranko,Artur]] [[Category:Teatr|Steranko,Artur]] [[Category:Olsztyn|Steranko,Artur]] [[Category:1945-1989|Steranko,Artur]] [[Category:1990-|Steranko,Artur]]

Aktualna wersja na dzień 08:03, 6 paź 2020

Źródło: [1]
W filmie Jerzego Skolimowskiego „Cztery noce z Anną”, Źródło: [2]
Z Kingą Preis w filmie „Cztery noce z Anną”, Źródło: [3]
Na ławeczce w olsztyńskiej Alei gwiazd: Stefan Burczyk, Artur Steranko, Bohdan Głuszczak, Źródło: [4]

(1958- ) - aktor teatralny i filmowy

Biografia

Urodził się w 1958 r. w Kołobrzegu. Ukończył liceum ogólnokształcące, klasę o profilu humanistycznym, następnie, w 1981 r. Studium Dramatyczne przy gdańskim Teatrze Wybrzeże. Pracował w teatrach;

  • Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie (1977-1978)
  • Teatr Wybrzeże w Gdańsku (1979-1981)
  • Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie – od 1981 r., z przerwą w latach 1998-1999

W 2015 r. Artur Steranko został członkiem Europejskiej Akademii Filmowej z prawem głosu obok takich polskich aktorów i reżyserów jak: Krzysztof Zanussi, Juliusz Machulski, Andrzej Żuławski, Jerzy Stuhr czy Agnieszka Holland.

Twórczość

Od najmłodszych lat występował na scenie, na różnych uroczystościach szkolnych. Brał udział w licznych konkursach recytatorskich. Nagrodą jednego z nich był wyjazd do Moskwy. W spektaklach teatralnych występował u takich reżyserów jak Kazimierz Kutz, Stanisław Hebanowski, Marcel Kochańczyk. Artur Steranko był lektorem w filmach dokumentalnych.

Aktor Teatru Telewizji

  • Msza za miasto Arras – Andrzej Szczypiorski, reż. Janusz Kijowski, grana postać – Chastel, premiera 29 marca 1995
  • Piękna pani Seidenman – Andrzej Szczypiorski, reż. Janusz Kijowski, premiera 14 kwietnia 2003

Aktor filmowy

W filmie debiutował w 2001 r. Wystąpił w filmach:

  • „Kameleon” , reż. Janusz Kijowski – 2001 (film i serial)
  • „Pauza” w serialu „Psie serce”, reż. Tomasz Dembiński - 2002
  • „Mój Nikifor”, reż. Krzysztof Krauze – 2004
  • „Odwróceni”, reż. Michał Gazda – 2007
  • „Wyspy szczęśliwe” w serialu „Kryminalni”, reż. Maciej Pieprzyca – 2007
  • „Cztery noce z Anną”, reż. Jerzy Skolimowski – 2008
  • „Enen”, reż. Feliks Falk – 2009
  • „Wenecja”, reż. Jan Jakub Kolski – 2010
  • „Skradziona miłość” w serialu „Ojciec Mateusz”, reż. Maciej Dejczer – 2010
  • „Miłość nad rozlewiskiem”, reż. Adek Drabiński - 2010

Najważniejsze role

  • Zosimow – „Zbrodnia i kara" F. Dostojewskiego
  • Laertes – „Hamlet" W. Szekspira
  • Pan Milder – „Ożenić się nie mogę" A. Fredry
  • Vladimir – „Czekając na Godota" S. Becketta
  • Chlestakow – „Rewizor" M. Gogola
  • Pan Kazimierz – „Pani Helena" K. Brauna
  • Oberon – „Sen nocy letniej" W. Szekspira
  • Pan Martin – „Łysa śpiewaczka" E. Ionesco
  • On – „Tutam" B. Schaeffera
  • Renatus – „Zejście aktora" M. de Ghelderode
  • Franz i Ojciec – „Pułapka" T. Różewicza
  • Chastel – „Msza za miasto Arras" A. Szczypiorskiego
  • Jim Tyrone – „Księżyc świeci nieszczęśliwym" E. O'Neilla
  • Nick – „Kto się boi Wirgini Woolf?" E. Albee’go
  • Gromow – „Wariaci na lodzie czyli sala nr 6" A. Czechowa
  • Sir Andrzej Chudogęba – „Wieczór Trzech Króli" W. Szekspira
  • Hrabia Szarm – „Operetka" W. Gombrowicza
  • Marcin Kabat – „Igraszki z diabłem" J. Drdy
  • Żołnierz – „Epoka śmiechu" O. von Horvatha
  • Wayne – „Popcorn" B. Eltona
  • Iwan Wojnicki – „Wujaszek Wania" A. Czechowa
  • Macduff – „Makbet" W. Szekspira
  • Ojciec Laurenty – „Romeo i Julia" W. Szekspira
  • Radost – „Śluby panieńskie" A. Fredry
  • Clive Winton – „O co biega?" P. Kinga
  • Henryk – „Ślub" W. Gombrowicza
  • Brat Martin – „Palec boży" M. Hollingera
  • Kuba – „Pętla" M. Hłaski
  • Gerardo Escobar – „Śmierć i dziewczyna" A. Dorfmana
  • Michał Płatonow – „Płatonow" A. Czechowa
  • Lloyd Dallas – „Czego nie widać" M. Frayna
  • Mąż – „Nie-Boska komedia" Z. Krasińskiego
  • Nikołaj Erdman – „Bułhakow" M. Wojtyszki
  • Ojciec – „Opowieści o zwyczajnym szaleństwie" P. Zelenki
  • Józef – „Wesoło" M. Reczka
  • Dziennikarz - "Utracona cześć Katarzyny Blum" Heinrich Böll

Twórczość w Olsztynie

Współpracował z olsztyńską Pantomimą. Wystąpił w przedstawieniach Teatru im. Stefana Jaracza:

  • Zbrodnia i kara - Fiodor Dostojewski, reż. Krzysztof Rościszewski, grana postać - Zosimo, premiera 7 lutego 1982
  • Noc trybad - Per Olov Enquist, reż. Jacek Wierzbicki, grana postać - Viggo Schiwe, premiera 31 marca 1982
  • Hamlet - William Shakespeare , reż. Krzysztof Rościszewski, grana postać Laertes, premiera 27 marca 1983
  • Ślub - Witold Gombrowicz, reż. Wojciech Maryański, grana postać – I Pijak, I Dostojnik Zdrajca, premiera 17 grudnia 1983
  • Kordian - Juliusz Słowacki, reż. Jerzy Hutek, grana postać Car, premiera 24 lutego 1984
  • Ósmy dzień tygodnia – Marek Hłasko, reż. Jacek Wierzbicki, grana postać – Roman, premiera 27 kwietnia 1984
  • Wesele – Stanisław Wyspiański, reż. Jerzy Wróblewski, grana postać – Rycerz Czarny, premiera 28 października 1984
  • Popiół i diament – Jerzy Andrzejewski, reż. Roman Kordziński, grana postać – Janusz, premiera 16 marca 1985
  • Ożenić się nie mogę – Aleksander Fredro, reż. Krzysztof Ziembiński, grana postać – Pan Milder, premiera 21 września 1985
  • Punk czyli ballada i sonet – Roman Kordziński, reż. Roman Kordziński, grana postać – Syn, premiera 22 marca 1986
  • Czekając na Godota – Samuel Beckett, reż. Janusz Kozłowski, grana postać – Vladimir, premiera 28 czerwca 1986
  • Ten miły, stary dom – Aleksiej Arbuzow, reż. Jerzy Wróblewski, grana postać – Makary, premiera 7 listopada 1987
  • Romans z wodewilu – Władysław Krzemiński, reż. Stefania Domańska, grana postać – Roman, premiera 16 stycznia 1988
  • Rewolwer – Aleksander Fredro, reż. Jerzy Wróblewski, grana postać – Jakiś Jegomość, premiera 30 czerwca 1988
  • Rewizor – Mikołaj Gogol, reż. Walery Bucharin, grana postać – Chlestakow, Komisarz policji, premiera 10 grudnia 1988
  • Calineczka – Maciej Staropolski, reż. Jacek Medwecki, grana postać – Żabol, Biały Ptak, Srebrny Książę, premiera 18 marca 1990
  • Pani Helena – Kazimierz Braun, reż. Janusz Kozłowski, grana postac – Pan Kazimierz, premiera 5 maja 1990
  • Henry Miller - Bogusław Jasiński, rez. Bogusław Jasiński, grana postać – Van Norden, premiera 13 października 1990
  • Pornografia – Witold Gombrowicz, reż. Henryk Adamek, grana postać – Witold, Skuziak, premiera 15 grudnia 1990
  • Ocean niespokojny – Aleksiej Rybnikow, reż. Zbigniew Marek Hass, grana postać – Chwastow, premiera 19 stycznia 1991
  • Sen nocy letniej – William Shakespeare, reż. Jacek Andrucki, grana postać – Oberon, premiera 28 kwietnia 1991
  • Rodzina, ach!...Rodzina! – Jeremi Przybora, Jerzy Wasowski, rez. Józef Skwark, grana postać – Siostrzeniec, premiera 19 października 1991
  • Łysa śpiewaczka – Eugene Ionesco, reż. Romuald Szejd, grana postać – Pan Martin, premiera 16 listopada 1991
  • Tutam – Bogusław Schaeffer, reż. Jacek Andrucki, grana postać – On, premiera 1 lutego 1992
  • Pan Jowialski – Aleksander Fredro, reż. Marek Kopiński, grana postać – Ludmir, premiera 30 maja 1992
  • Piosenki francuskie – program składany, reż. Romuald Szejd, premiera 19 września 1992
  • Zejście aktora – Michel de Ghelderode, reż. Janusz Kozłowski, grana postać – Renatus, premiera 5 grudnia 1992
  • Pułapka – Tadeusz Różewicz, reż. Krzysztof Rościszewski, grana postać – Franz, premiera 23 marca 1993
  • Żołnierz królowej Madagaskaru – Julian Tuwim wg. Stanisława Dobrzańskiego, reż. Zbigniew Marek Hass, grana postać – Władysław Mącki, junior, premiera 6 czerwca 1993
  • Łgarz – Carlo Goldoni, reż. Stanisław Nosowicz, grana postać – Arlekin, premiera 16 października 1993
  • Msza za miasto Arras- Andrzej Szczypiorski, reż. Janusz Kijowski, grana postać – Chastel, Cysters, premiera 23 stycznia 1993
  • Królowa Śniegu – Eugeniusz Szwarc, reż. Zbigniew Marek Hass, grana postać – Radca, premiera 23 kwietnia 1994
  • Księżyc świeci nieszczęśliwym – Eugene O’Neill, reż. Ryszard Nyczka, grana postać – Jom Tyrole, premiera 14 maja 1994
  • Balladyna – Juliusz Słowacki, reż. Bogusław Kierc, grana postać – Fon Kostryn, premiera 8 października 1994
  • Czyż nie dobija się koni? – Horace McCoy, reż. Tomasz Dutkiewicz, grana postać – Porucznik Stedna, premiera 11 lutego 1995
  • Zabawa – Sławomir Mrożek, reż. Krzysztof Rościszewski, grana postać – B., premiera 18 marca 1995
  • Kto się boi Wirginii Wolff – Edward Albee, reż. Marek Mokrowiecki, grana postać – Nick, premiera 10 czerwca 1995
  • Mieszczanin szlachcicem – Moliere, reż. Jan Bratkowski, grana postać – Dorant, premiera 13 stycznia 1996
  • Wariaci na lodzie, czyli sala numer sześć – Antoni Czechow, reż. Adam Sroka, grana postać – Gromow, premiera 14 kwietnia 1996
  • Wesele – Stanisław Wyspiański, reż. Adam Hanuszkiewicz, grana postać – Nos, premiera 5 października 1996
  • Wieczór Trzech Króli – William Shakespeare, reż. Marcel Kochańczyk, grana postać – Sir Andrzej Chudogęba, premiera 1 lutego 1997
  • Operetka – Witold Gombrowicz, reż. Zbigniew Marek Hass, grana postać – Hrabia Szarm, premiera 26 kwietnia 1997
  • Igraszki z Diabłem – Jan Drda, reż. Waldemar Matuszewski, grana postać – Marcin Kabat, premiera 28 czerwca 1997
  • Epoka śmiechu – Odon von Horvath, reż. Adam Sroka, grana postać – Żołnierz, premiera 28 lutego 1998
  • Popcorn - Ben Elton, reż. Krzysztof Galos, grana postać – Wayne, premiera 6 listopada 1999
  • Kopciuszek – Irena Prusacka, reż. Zbigniew Marek Hass, grana postać – Pies Alojzy, premiera 8 stycznia 2000
  • Wujaszek Wania – Antoni Czechow, reż. Aleksander Galibin, grana postać – Iwan Wojnicki (Wujaszek Wania), premiera 18 marca 2000
  • Królewna Śnieżka – Jerzy Rakowiecki, Jerzy Wittlin, reż. Zbigniew Marek Hass, grana postać – Nieśmiałek, premiera 10 grudzień 2000
  • Makbet – William Shakespeare, reż. Tomasz Obara, grana postać – Macduff, premiera 17 marca 2001
  • Sylwia – Albert Ramsdell Gourney, reż. Ewa Marcinkówna, grana postać – Tom, premiera 26 maja 2002
  • Romeo i Julia – William Shakespeare, reż. Piotr Szczerski, grana postać – Ojciec Laurenty, premiera 8 marca 2003
  • Śluby panieńskie – Aleksander Fredro, reż. Grzegorz Chrapkiewicz, grana postać – Radosz, premiera 17 maja 2003
  • O co biega? – Philips King, reż. Marcin Sławiński, grana postać – Clive Winton, premiera 31 grudnia 2003
  • Ślub – Witold Gombrowicz, reż. Andrzej Pawłowski, grana postać – Henryk, premiera 6 marca 2004
  • Palec Boży – Michael Hollinger, reż. Jerzy Bończak, grana postać – Brat Martin, premiera 18 września 2004
  • Pętla – Marek Hłasko, reż. Giovanni Castellanos, grana postać – Kuba Kowalski, premiera 15 stycznia 2005
  • Śmierć i dziewczyna – Ariel Dorman, reż. Marek Wortman, grana postać – Gerardo Escobar, premiera 16 kwietnia 2005
  • Płatonow – Antoni Czechow, reż. Krzysztof Nazar, grana postać – Michał Płatonow, premiera 11 czerwca 2005
  • Opowieści o zwyczajnym szaleństwie – Petr Zelenka, reż. Bronka Nowicka, grana postać – Ojciec, premiera 22 października 2005
  • Czego nie widać – Michael Faryn, reż. Marcin Sławiński, grana postać – Lloyd Dallas, premiera 31 grudnia 2005
  • Nie-Boska komedia – Zygmunt Krasiński, reż. Krzysztof Zaleski, grana postać – Mąż, premiera 4 marca 2006
  • Bułhakow – Maciej Wojtyszko, reż. Krzysztof Rościszewski, grana postać – Nikołaj Robertowicz Erdman, premiera 3 czerwca 2006
  • Pułapka – Tadeusz Różewicz, reż. Julia Wernio, grana postać – Ojciec, premiera – 9 grudnia 2006
  • Wesoło – Miłogost Raczek, reż. Tomasz Obara, grana postać – Józef, premiera 17 marca 2007
  • Transfer – Maksym Kuroczkin, reż. Marcin Sławiński, grana postać – Aleksander Pampucha/Sasza, premiera 20 października 2007
  • Mistrz i Małgorzata – Michaił Bułhakow, reż. Janusz Kijowski, grana postać – Mistrz/ Jeszua, premiera 5 kwietnia 2008
  • Utracona cześć Katarzyny Blum – Heinrich Böll, reż. Marta Ogrodzińska, grana postać – Dziennikarz, premiera 31 maja 2008
  • Don Kichote – Miguel de Cervantes, reż. Paweł Szumiec, grana postać – Don Kichote, premiera 27 września 2008
  • Starsi Panowie Dwaj. Wespół wzespół – Jeremi Przybora, Jerzy Wasowski, reż. Julia Wernio, grana postać – Pan B. , premiera 30 grudnia 2008
  • Wesołe kumoszki z Windsoru – William Shakespeare, reż. Siergiej Komiuszczenko, grana postać – Jerzy Page, premiera 7 marca 2009
  • Bóg. Komedia w jednym akcie – Woody Allen, reż. Marcin Sławiński, grana postać – Tata, premiera 31 grudnia 2009
  • Intermedia staropolskie, reż. Cezary Ilczyna, grana postać – Lewiatan, Bigos, premiera 15 czerwca 2010
  • Bar Babylon – Radosław Paczocha, reż. Gabriel Gietzky, grana postać – Joe Strawinsky, premiera 23 października 2010
  • Kiedyś szło lepiej – Emmanuel Harley, reż. Kuba Kowalski, grana postać – Raul Polędwica, premiera 12 marca 2011

Był asystentem reżysera w sztukach:

  • Henry Miller - Bogusław Jasiński, reż. Bogusław Jasiński, premiera 13 października 1990
  • Zejście aktora – Michel de Ghelderode, reż. Janusz Kozłowski, premiera 5 grudnia 1992
  • Księżyc świeci nieszczęśliwym – Eugene O’Neill, reż. Ryszard Nyczka, premiera 14 maja 1994
  • Kto się boi Wirginii Wolff – Edward Albee, reż. Marek Mokrowiecki, premiera 10 czerwca 1995
  • Popcorn - Ben Elton, reż. Krzysztof Galos, premiera 6 listopada 1999

Olsztyński krytyk, Janusz Segiet pisał „Debiutował w Olsztynie niezbyt efektownie. Jakiś epizod w „Zbrodni i karze”. W innych przedstawieniach również ogony. W sylwetce, w osobowości plastycznej, w umiejętności skupiania na sobie uwagi widzów – dopatrywano się aktorstwa progresującego. Właściwie trudno powiedzieć, kiedy nastąpił przełom, kiedy Artur Steranko zaczął się liczyć na scenie. ( …) Początkiem pomyślnej drogi był Władimir w „Czekając na Godota”, postać w pełni beckettowska, zagubiona, niezaradna, a jednocześnie przepełniona ewangelicznym uduchowieniem. Niestety, z przyczyn obiektywnych , ta rola, podobnie jak i cały spektakl, interesująco inscenizacyjnie przygotowany przez Janusza Kozłowskiego, nie był eksploatowany w takim stopniu, na jaki zasługiwał (…)Potem Artur Steranko dał próbkę swych umiejętności, realizując wstrząsający monodram o narkomanie. Wielokrotnie prezentowano tę rolę w różnych miejscach i przy różnych okazjach” [1]

Nagrody i odznaczenia

Bibliografia

  1. Katarzyński, Władysław: Z loży widać ciekawsze życie : Grażyna Jaśkiewicz-Steranko i Artur Steranko // „Gazeta Olsztyńska”. – 2001 , nr 134, s. 11.
  2. Mazgal, Ewa: Rola Artura Steranki zachwyciła publiczność ; sukces olsztyńskiego aktora na festiwalu w Cannes / Ewa Mazgal // „Gazeta Olsztyńska”. – 2008, nr 115, s. 10.
  3. Steranko, Artur: Intuicja samotnika / Artur Steranko ; rozm. Radosław Paździorko . – (Olsztyńscy artyści jakich nie znacie) // „Gazeta Olsztyńska”. – 2005, nr 263, dod. „Extra”, s. 1.
  4. Steranko, Artur: Urodziłem się pod szczęśliwą gwiazdą / Artur Steranko ; rozm. Ewa Mazgal // „Gazeta Olsztyńska”. – 2008, nr 119, s. 11.

Przypisy

  1. Segiet, Janusz, Portretów olsztyńskich ciąg dalszy, Olsztyn, Gray Goblin, 2006, s. 50-51
  2. https://www.olsztyn24.com/news/35970-nagrody-prezydenta-olsztyna-w-dziedzinie-kultury-za-2019-rok-wreczone.html

Zobacz też

  • Kariera filmowa [5]
  • Kariera teatralna [6]