Aron Blum

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Aron.JPG
Aron 2.JPG

(1975) - gitarzysta basowy, improwizator, autor muzyki teatralnej.

Biografia i działalność

Urodził się w 1975 r. w Giżycku, mieszkał od dzieciństwa w Olsztynie.

Muzyczny samouk, dość późno zainteresował się gitarą basową. W roku 1993 dla młodego, acz pełnoletniego już fana cięższych brzmień, odkryciem festiwalu w Żarnowcu był występ zespołu Krzysztofa Ścierańskiego. Wtedy właśnie zaintrygowany możliwościami tego instrumentu rozpoczął muzyczną podróż. Wcześniej grał na perkusji tylko ostrzejsze, rockowe rzeczy. Było to kilka młodzieńczych, szkolnych występów w duecie „Córka proboszcza” z Marcinem Rumińskim na gitarze.

W tym czasie również jako przewodniczący samorządu szkolnego w Zespole Szkół Budowlanych angażował się w organizację sali prób, koncertów. Jako początkujący, ale poszukujący instrumentalista i młody student zapraszany był do projektów związanych z poezją śpiewaną, z czego we wspomnieniach pozostaje festiwal FAMA czy koncerty w konkursowych wówczas zespołach na olsztyńskim zamku.

Ważnym spotkaniem i inspiracją była wizyta legendy jazzu i improwizacji Petera Kowalda w projekcie „Sztuka Nowa” zrealizowanym również na zamku w Olsztynie w 1999 r. Po warsztatach i przesłuchaniu został tam zaproszony do udziału w koncercie „szalonej”, wieloosobowej orkiestry pod kierownictwem Kowalda, gdzie wystąpiło wiele znaczących postaci sceny trójmiejskiej, m.in. Wojtek Mazolewski czy Michał Gos.To był silny wpływ na wiele lat i doświadczeń z improwizacją.

Kolejnym przełomowym wpływem i zmianą kierunku muzycznej podróży był projekt z Krzysztofem „Doc” Raczkowskim. Przywoływany w publikacjach, a dość anonimowy zespół „Oberdub Trio” był pomysłem Bluma właśnie. Powstały ze spontanicznej przyjaźni i intensywnej pracy z „Docentem”, inspirowany muzyką Johna Zorna i Dave’a Lombardo (który tak wychwalał Krzysztofa za życia jeszcze) projekt zakładał zgranie i przestrzeń wyjątkowej sekcji rytmicznej z zapraszaniem do improwizowanej, ale przez wpływ Raczkowskiego, mocno już precyzyjnej koncepcji różnych instrumentalistów i osobowości z różnych gatunków. Pierwszym...i niestety ostatnim gościem, na jedynym koncercie w klubie studenckim przy ul. Żołnierskiej w Olsztynie był Mikołaj Trzaska. Projekt w zamyśle miał potencjał i przyszłość, zakończył się nagle wraz ze śmiercią „Docenta” w 2005 r.

To był jeden z najsilniejszych wpływów na kolejne lata twórczych poszukiwań. Artysta wzbraniał się przed rutyną, starał się wymykać gatunkom i przez to nie czuł jeszcze potrzeby realizacji nagrań. Owszem, analizował wnikliwie sesje improwizowane oraz często realizował się w projektach interdyscyplinarnych jak muzyka do spektakli teatralnych, oprawa muzyczna wernisaży, koncerty otwarcia festiwalu „Demoludy”. Tu najbardziej we wspomnieniach współpraca z Janem Szurmiejem przy spektaklu „Dzieci Hioba (Pieśni Ghetta)” w 2010 r. i kompozycja na 600-lecie Bitwy Grunwaldzkiej dedykowana artystom wernisażu na zamku w Olsztynie. Wtedy pojawił się pierwszy album „Chesed”(„Grace”) nagrany pod koniec 2009 r. i wydany ze wsparciem Urzędu Marszałkowskiego.

Lata 2012-2017 spędzone przez Bluma w Londynie to fascynacja różnorodnością kultury, dostępność do niej, mnóstwo festiwali, koncertów, doświadczeń i nowych muzycznych przyjaźni. Jednym z efektów tego jest aktualny projekt z wybitnym saksofonistą sceny brytyjskiej i światowej, Giladem Atzmon’em. To również powrót do rockowych czy punkowych źródeł, korespondujących z fascynacją operą czy muzyką poważną znalazł wyraz na ostatnim albumie „Letters from London”, nagranego w studiu w Olsztynie pod okiem Ryszarda Szmita w 2016r. Była to zapowiedź również powrotu na stałe.

Od roku 2018 stałym miejscem pobytu artysty jest Toruń, ale muzyk cały czas aktywnie działa i koncertuje w Olsztynie. Z aktualnych projektów działa również regularnie koncertujący duet z Krzysztofem Ścierańskim „Jazz Travellers” oraz poświęcona muzyce J.S. Bacha współpraca z wybitnym skrzypkiem Stevem Kindlerem.


Bibliografia

  1. Informacje nadesłane przez Arona Bluma.