Klub Towarzyski w Olsztynie
Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Organizacja społeczna, działająca w Olsztynie w latach 1945-1946.
Spis treści
Cele
- Stworzenie warunków dla wspólnego życia towarzyskiego i kulturalnego swych członków
Historia
Klub powołany z inicjatywy płk. dr. Jakuba Prawina 2 sierpnia 1945 r. Przewodniczącym klubu był inż. Jan Antoni Grabowski, naczelnik Wydziału Kultury i Sztuki przy Urzędzie Wojewódzkim w Olsztynie. W skład Klubu wchodzili przedstawiciele władz wojewódzkich i miejskich. Członkami byli przedstawiciele inteligencji pracującej w administracji oraz działacze partyjni. Statut Klubu zakładał prowadzenie działalności:
- Organizowanie zebrań, odczytów, wieczorów dyskusyjnych w celu wzajemnej wymiany myśli na tematy życia społeczno-gospodarczego, ekonomicznego, naukowego
- Organizację życia kulturalnego
- Organizację czytelni
- Krzewienie sportu i turystyki
- Inicjowanie wszelkiego rodzaju imprez o charakterze kulturalnym, naukowym, wychowawczo-społecznym[1]. Klub miał własny lokal w Olsztynie przy ul. Pionierów 8, salę widowiskową na 200 osób, pomieszczenie na kawiarnię, czytelnię, salę gier towarzyskich. W 1946 r. działalność klubu rozszerzono. Nawiązano współpracę z Towarzystwem Muzycznym w Olsztynie. Wspólnie podjęto organizację czwartków wokalno-muzycznych i literackich. Organizowano koncerty muzyki poważnej. M.in. wystąpiła z recitalem fortepianowym Jadwiga Sukiennicka. Pomimo szerokiej działalności oraz poparcia środowisk administracji, sądownictwa, nauczycieli Klub był placówką zamkniętą, o ograniczonym członkostwie. Budził niepokój części działaczy związkowych. W 1946 r. pomieszczenia Klubu przekazano na salę obrad Wojewódzkiej Rady Narodowej. Klub został rozwiązany.
Bibliografia
- Bierkowski, Tadeusz: Społeczny ruch kulturalno-oświatowy na Warmii i Mazurach w latach 1945-1970 / Tadeusz Bierkowski. – Bydgoszcz ; Olsztyn : Wydaw. WSP, 1980.
Przypisy
- ↑ Cyt. za Bierkowski, Tadeusz, Społeczny ruch kulturalno-oświatowy na Warmii i Mazurach w latach 1945-1970, Bydgoszcz ; Olsztyn : Wydaw. WSP, 1980, S. 62