Tadeusz Borowski
(1901–1982) – pedagog, instruktor plastyki, malarz, grafik, rysownik
Spis treści
Biografia
Urodził się 12 maja 1901 r. w Zaleszczykach. Przed II wojną światową uczył się malarstwa w szkole Józefa Mehoffera w Krakowie. W okresie studiów zawiązał kontakty z innymi artystami m.in. z Henrykiem Uziembło i Jadwigą Simon-Pietkiewicz. W czasie II wojny światowej pracował jako malarz artysta w Sztabie 2 Armii Wojska Polskiego. W 1948 r. przyjechał do Mrągowa i tu osiadł na stałe. Podjął pracę jako nauczyciel rysunku w miejscowym gimnazjum. Po wielu latach pracy na rzecz upowszechniania sztuki, w 1967 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł 6 grudnia 1982 r.
Działalność
6 maja 1952 r. wspólnie z Henrykiem Gudelisem założył Państwowe Ognisko Plastyczne w Mrągowie. Był instruktorem plastyki w Młodzieżowym Domu Kultury w Mrągowie i wychowawcą kilku pokoleń plastyków amatorów.
Twórczość
Uprawiał głównie grafikę i rysunek, a także malarstwo sztalugowe, jak sam określał - w duchu późnego impresjonizmu. W okresie studiów tworzył projekty witraży. Inspirowała go przyroda i krajobraz ukraiński, a zwłaszcza architektura cerkiewna i bogactwo wyposażenie świątyń. Za swoją twórczość otrzymał dwie nagrody wojewódzkie.
Wystawy
Przed wojną wystawiał swoje prace (malarstwo, rysunek, grafika) wraz z Jadwigą Pietkiewicz i Łamem w Zaleszczykach i Czerniowcach (Rumunia). Po wojnie jego prace można było oglądać m.in. w Poznaniu, Warszawie, Kaliszu, Gnieźnie, Rawiczu. W 1973 r. z okazji Międzynarodowego Pleneru Malarskiego otwarta została w Mrągowie retrospektywna wystawa dorobku twórczego Tadeusza Borowskiego. W 1975 r. powtórnie otwarto ją w Węgorzewie.
Bibliografia
- Plastycy nieprofesjonalni województwa olsztyńskiego : katalog. Olsztyn : Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego : Wojewódzki Dom Kultury, 1985. – S. 13.
