Dzwony z kościoła pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku

Dzwon z 1712 roku.
Źródło: Leihglocken, Warszawa 2011, s. 181.

Dzwon z 1740 roku.
Źródło: Leihglocken, Warszawa 2011, s. 181.

Zabytki sztuki ludwisarskiej z kościoła pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku, pochodzące z XVIII wieku.

Historia

Autorem dzwonu z 1712 roku jest Michael Wittwerck - ludwisarz z Gdańska. Twórcą drugiego, pochodzącego z około 1740 roku jest Johann Heusler z Elbląga. Po 1945 roku oba dzwony zostały odesłane do Niemiec. Dzwon z 1712 roku znajduje się w Katedrze Chrystusa Zbawiciela w Fuldzie, zaś dzwon z 1740 roku w kościele św. Jana Chrzciciela w Grossenlünden-Kleinlüder.

Opis

Oba dzwony wykonano ze spiżu. Wieńczą je sześcioramienne korony z kluczem.

• Dzwon z 1712 roku – waży 714 kg. Jego dolna średnica wynosi 107 cm. Na jego dekorację składają się: główki męskie na kabłąkach korony, półwałki okalające dzwona na czapie i w dolnej części płaszcza (po trzy) oraz w zamknięciu inskrypcji. Ponadto fryz z liści akantu (w górnej części płaszcza i na wieńcu), fryz lambrekinowy z ornamentem roślinnym (poniżej) oraz perełkowanie. Na dzwonie widnieje także inskrypcja w języku łacińskim, zapisana pismem majuskułowym: SIT NOMEN DOMINI BENEDICTUM ME FECIT MICHAEL WITTWERCKGEDANI ANNO 1712. Na płaszczu znajdują się także cztery podpisane plakiety z wizerunkami: św. Jana Ewangelisty (S IOANNES / EWANGELISTA), Piotra (S PETRUS), Andrzeja (S ANDREAS), i Jakuba (S IACOBUS / WUSEN ECCLESIAE PATRONUS).
• Dzwon z 1740 roku – waży 360 kg. Jego dolna średnica wynosi 86 cm. Na jego dekorację składają się: półwałki okalające dzwon na czapie, z których dwa dolne zostały zdwojone, a także w zamknięciu jednej z inskrypcji oraz cztery w dolnej części płaszcza. Ponadto umieszczono fryz arkadowy z motywem roślinnym (w górnej części płaszcza) a z liści akantu i kwiatonów pod inskrypcją. Na płaszczu dzwonu widnieją cztery plakiety z wizerunkami: św. Michała Archanioła, Chrystusa biczowanego, Grupy Ukrzyżowania oraz Marii z Dzieciątkiem. Całość uzupełniają inskrypcje w języku łacińskim i niemieckim, zapisane pismem majuskułowym:
  • LAUDETUR JESUS CHRISTUS IN SECULA SECULORUM AMEN
  • DURCH HITZ DES FEVERS BIN ICH GEFLOSSEN IOHANN HEUSLER HAT MICH DURCH GOTTES HIELF IN ELBIG GEGOSSEN ANNO 1740

Zobacz też

• Kościół pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku
• Ołtarz główny z kościoła pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku
• Johann Heusler

Bibligrafia

1. Tureczek, Marceli: Leihglocken : Dzwony z obszaru Polski w granicach po 1945 roku przechowywane na terenie Niemiec = Bells from territories within post-1945 borders of Poland stored in Germany / Marceli Tureczek. – Warszawa : Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Departament Dziedzictwa Kulturowego, 2011. – S. 180.