Kino Dworcowe w Olsztynie

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 10:15, 5 gru 2014 autorstwa Konrad (dyskusja | edycje) (stronę Kino „Dworcowe” w Olsztynie przeniósł do Kino Dworcowe w Olsztynie)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Kino działające w Olsztynie w latach 1955-1977.

Historia

Kino „Dworcowe” działało już przed 1955 r., chociaż prasa codzienna nie podawała jeszcze repertuaru. Na początku lat 60-tych kino działało w budynku obok przedwojennego Bahnhofs-Hotel przy ulicy Partyzantów 46, naprzeciwko dworca. Pod koniec lat 60-tych przystąpiono do budowy nowoczesnego dworca kolejowo-autobusowego. W związku z wyburzeniem w 1968 r. starego Dworca Głównego i położonych w jego sąsiedztwie budynków, w ramach przygotowania terenu pod inwestycje ulec likwidacji miało również kino „Dworcowe”. Najpierw decyzję odroczono o dwa lata, a następnie o kilka kolejnych. Ostatni seans odbył się w styczniu 1977 r. Wyświetlono wówczas film rumuński Magdalena powraca (od lat 15). Potem budynek został rozebrany.

Charakterystyka

Kino zaliczono do kategorii III. W związku z tym bilety były tańsze niż w innych olsztyńskich kinach.

Działalność

Filmy wyświetlano przez cały dzień, aby podróżnym skrócić czas oczekiwania na pociąg. Przy tytułach filmów podawano wtedy „limit wiekowy” 12, 14, 16 i 18 lat.

Ciekawostki

Obsługa, znana z liberalizmu przymykała oko na wiek wpuszczanych osób. Było to ulubione kino wagarowiczów i zakochanych par.

Bibliografia

  1. Bętkowski, Rafał: Dziesiąta Muza w Olsztynie: przegląd historii kin olsztyńskich. Cz. 2. / Rafał Bętkowski // „Debata”. – 2009, nr 10, s. 39-43.