Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Ostródzie
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony w połowie XIX wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Kościół został wybudowany na wzgórzu, w centrum Ostródy (obecna ulica Czarnieckiego).
Historia
Projekt świątyni przygotował architekt Vinzenz Statz z Kolonii. Kamień węgielny pod jej budowę położono 28 sierpnia 1856 roku, a poświęcono ją 20 grudnia 1857 roku. W latach 1911-1913 kościół został przebudowany według projektu Fritza Heitmanna z Królewca. Wówczas budowlę wydłużono, dobudowano prezbiterium wraz z aneksami oraz wieżę. Konsekracji kościoła dokonał biskup warmiński Augustyn Bludau w dniu 1 czerwca 1923 roku. Wnętrze kościoła zostało odnowione i polichromowane w latach 1955-1959.
Opis
Neogotycki budynek wzniesiono z czerwonej cegły na kamiennej podmurówce. Jest to kościół orientowany, trójnawowy o pięciu przęsłach, z węższym i niższym prezbiterium, zamkniętym trójbocznie. Po obu stronach prezbiterium umieszczono zakrystie. Wieża została wzniesiona na rzucie kwadratu po stronie południowej (wysokość 54 m). W jej dolnej części znajduje się boczne wejście (od wschodu) i otwarta do nawy kaplica Matki Boskiej (od zachodu), przykryta spiczastym dachem, z metalowym krzyżem na szczycie. We wnętrzu, w nawie głównej zastosowano sklepienia o rysunku gwiazdy czteroramiennej, a w nawach bocznych – krzyżowe. Całość wsparta jest na granitowych, okrągłych filarach. Chór muzyczny został zbudowany z drewna.
Wyposażenie
W kościele znajdują się trzy ołtarze wykonane w stylu neogotyckim. Ołtarz główny, umieszczony w prezbiterium, pochodzi z początku XX wieku. Jest rzeźbiony w drewnie, polichromowany i pozłocony. W lewej nawie znajduje się ołtarz poświęcony Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, natomiast w dawnej kaplicy chrzcielnej, usytuowanej przy wieży stoi ołtarz Matki Boskiej Bolesnej. W kaplicy znajduje się neogotycka chrzcielnica, a także, oddzielona od przestrzeni nawy kratą, gotycka rzeźba Marii z ciałem Chrystusa z końca XIV wieku. W nawie głównej znajduje się także neogotycka ambona z początku XX wieku. Jej baldachim wieńczy figura św. Jana Chrzciciela. W jej sklepieniu umieszczono gołębicę, natomiast czaszę zdobią półpostaci Chrystusa i Ojców Kościoła: Hieronima, Augustyna, Grzegorza i Ambrożego z atrybutami. W kościele znajduje się kilka ozdobnych witraży, wykonanych w 1913 roku przez Georga Schneidera z Regensburga. Umieszczono na nich wizerunki: Najświętszego Serca Pana Jezusa, Matki Bożej z Dzieciątkiem, a także świętych: Jana Apostoła, Józefa z Dzieciątkiem, Łukasza, Cecylii, Mateusza, Elżbiety i Marka. Są tam także nazwiska fundatorów, w tym czterech kolejnych proboszczów: Adolfa Johannesa Wagnera (1895-1902), Josepha Sudzika (1902-1905), Franza Herrmanna (1905-1909) i Władysława Fischoedera (1919-1929), a także stolarza Maryana Szynaka z żoną Bertą i dwóch stowarzyszeń: św. Cecylii i św. Elżbiety.
Bibliografia
- Kopiczko, Andrzej: Porta Domini: kościoły jubileuszowe i sanktuaria Świętego Krzyża w archidiecezji warmińskiej / Andrzej Kopiczko. - Olsztyn : „Posłaniec Warmiński”, 2002. – S. 92-98.
- Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej / red. Bronisław Magdziarz. T. 1, - Olsztyn : Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 184-185.
- Mazury Zachodnie : przewodnik / pod red. Witolda Mierzejewskiego. - Olsztyn : Agencja Fotograficzno-Wydawnicza WIT, 2000. – S. 98.
