Kuranty olsztyńskiego ratusza

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 18:27, 11 gru 2013 autorstwa Arom2001 (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „[[Image: kuranty_ratusz_olsztyn.jpg|thumb|right|200px| Dwa z trzydziestu dzwonów działających na wieży w latach 1930-1943.<br>Źródło: S. Piechocki, ''Ratusz w Ol…”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Dwa z trzydziestu dzwonów działających na wieży w latach 1930-1943.
Źródło: S. Piechocki, Ratusz w Olsztynie, Olsztyn 2001, s. 73.

Mechanizm dźwiękowy działający na wieży olsztyńskiego ratusza w latach 1930-1943.

Historia

W 1929 r., kilkanaście lat po zakończeniu budowy nowego ratusza (w 1915 r.) w Olsztynie, ówczesne władze miasta zamówiły trzydzieści dzwonów w odlewni „Franz Schilling Soehne” w Apoldzie koło Erfurtu. Zlecenie zostało zrealizowane i 25 czerwca 1930 roku dzwony zostały wciągnięte na wieżę zegarową. Pierwszy raz zagrały 11 lipca 1930 roku o godzinie dwunastej w południe. W czasie II wojny światowej, 10 marca 1943 roku dzwony zostały zdemontowane i skonfiskowane przez władze niemieckie na potrzeby armii. Wysłano je do Hamburga na przetopienie jako surowiec metalurgiczny. Od tego ich los nie jest znany. Nowe kuranty zabrzmiały z ratuszowej wieży dopiero 22 stycznia 1969 roku. Po raz pierwszy odtworzono wówczas melodię hymnu „O Warmio moja miła” Feliksa Nowowiejskiego. Kuranty te działały z licznymi przerwami. Na kilka lat nawet zamilkły. Pomysł ponownego ich uruchomienia zrodził się w połowie lat 90-tych XX wieku. Po dwóch latach przygotowań powrócono do odgrywania melodii hymnu, ze specjalnego urządzenia elektronicznego, które włącza się każdego dnia o godzinie dwunastej w południe.

Opis

Dzwony zostały wykonane ze stopu miedzi i cyny, a ich łączna waga wynosiła 4812 kg. Mechanizm kurantów miał napęd elektryczny. Grały one o godzinie dwunastej w południe rozmaite układy melodyczne, zmieniane według upodobań władz miasta. Były to znane chorały, pieśni ludowe i menuety.

Ciekawostki

  • W końcowej fazie wojny w kopule wieży mieścił się punkt obserwacyjny niemieckiej obrony przeciwlotniczej.

Bibliografia

  1. Piechocki, Stanisław: Olsztyn nie tylko magiczny / Stanisław Piechocki. - Olsztyn : Remix, 2005. – S. 46-47.
  2. Piechocki, Stanisław: Ratusz w Olsztynie / Stanisław Piechocki. - Olsztyn : Urząd Miasta, 2001. – S. 71-73.