Zofia Ziembińska

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 21:15, 20 wrz 2011 autorstwa Arom2001 (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „thumb|right|250px|Źródło: „Warmia i Mazury”, 1976, nr 3, dod. „Olsztyński Teatr Lalek”, s. [6]. (1925-1996) - aktorka lalkark…”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Źródło: „Warmia i Mazury”, 1976, nr 3, dod. „Olsztyński Teatr Lalek”, s. [6].

(1925-1996) - aktorka lalkarka, w latach 70-tych związana z Teatrem Lalek w Olsztynie

Biografia

Urodziła się 5 maja 1925 r. w Toruniu. Z olsztyńską sceną związana była w latach 1975-1977. Zmarła 4 lutego 1996 r. w Olsztynie.[1]

Działalność

Pracę artystyczną rozpoczęła w 1952 r. w Teatrze Lalek „Baj Pomorski” w Toruniu. Do jej pierwszych ról należały: Morgana w sztuce Trzy pomarańcze S. Michałkowa, Puka w Śnie nocy letniej W. Szekspira oraz Buratino w spektaklu pod tym samym tytułem E. Borysowej. Występowała także na scenach w Poznaniu i Szczecinie. Do ówczesnych kreacji należy zaliczyć:

  • Śmierć – Pastorałka L. Schillera
  • Guignola – Guignol w tarapatach J. Ośnicy i J. Wilkowskiego
  • Kozalinke – Kozalinka A. Tomasowej
  • Klaryskę - Trzy pomarańcze S. Michałkowa
  • Niebieskiego Pietrka – Piertek Niebieski U. Gyulai
  • Śmierć – Leć głosie po rosie N. Gołębskiej
  • Diabełka – Chodzi Turoń paszczą kłapie Z. Poprawskiego
  • Klotyldę – Detektyw Lis prowadzi śledztwo U. Gyulai
  • Miotełkę – Bal u króla Lula Z. Poprawskiego

We wrześniu 1975 r. została zaangażowana w Teatrze Lalek w Olsztynie. Zaprezentowała się m.in. w roli Gburii Furii w sztuce wg. W. M. Thackeraya Pierścień i róża.

Nagrody i wyróżnienia

W 1966 r. uzyskała Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki na I Ogólnopolskim Konkursie „Aktor z lalką”. W 1973 r. została uhonorowana tytułem Zasłużony Działacz Kultury”.

Bibliografia

  1. [Zespół Teatru Lalek w Olsztynie] - Urszula Kucharzewska // „Warmia i Mazury”. – 1976, nr 3, dod. „Olsztyński Teatr Lalek”, s. [6].

Przypisy

  1. Źródło: www.e-teatr.pl