Stanisław Igar

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 21:08, 29 sie 2011 autorstwa Dominika (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „thumb|right|200px||Źródło: Prusiński, Tadeusz, ''Jest teatr w Olsztynie'', Olsztyn, Teatr im. Stefana Jaracza, 2005. (1918-1987) - właściwie…”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Źródło: Prusiński, Tadeusz, Jest teatr w Olsztynie, Olsztyn, Teatr im. Stefana Jaracza, 2005.


(1918-1987) - właściwie – Czesław Kubiak, również jako Stanisław Igar-Kubiak – aktor teatralny i filmowy, reżyser, pedagog.

Biografia

Urodził się 14 lipca 1918 r. w Płocku. Przed wojną był spikerem radiowym. W czasie wojny występował w teatrach i uczył się w konspiracyjnym Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Pracował w teatrach:

  • Miejskie Teatry Dramatyczne w Warszawie - 1945-1946
  • Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie – 1946-1952
  • Teatry Dramatyczne we Wrocławiu – 1952-1967
  • Teatr Wybrzeże w Gdańsku – 1967-1978
  • Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie – 1979-1984

Był wykładowcą w Studio Teatralnym przy Państwowych Teatrach Dramatycznych we Wrocławiu w latach 1955-1958, Studio Kulturalno-Oświatowym Uniwersytetu Wrocławskiego 1966-1967, Studio przy Teatrze Muzycznym w Gdyni 1969-1971, na Wydziale Aktorskim i Reżyserii Dramatu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie w latach 1979-1987. Zmarł 29 grudnia 1987 r. w Krakowie.

Twórczość

Stanisław Igar zdał eksternistyczny egzamin aktorski w 1952 r. ale już wcześniej występował na scenie. W swoim dorobku aktorskim ma wiele ważnych ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych. Występował w Teatrze Telewizji. W filmie debiutował w 1955 r. w Noweli kolarskiej w Trzech startach. Zagrał m.in.:

  • Rękopis znaleziony w Saragossie (1964)
  • Podróż za jeden uśmiech (1971, 1972)
  • Ziemia obiecana (1974, 1975)
  • 07 zgłoś się (1976)
  • Blizna (1976)
  • Noce i dnie (1977)
  • Parada oszustów (1977, 1978)
  • Pasja (1977)
  • Znak orła (1977)
  • Zmory (1978)
  • Królowa Bona (1980)
  • Austeria (1982)
  • Hotel Polanów i jego goście ( 1982)
  • Krzyk (1982)
  • O-BI, O-BA. Koniec cywilizacji (1984)

Reżyserował spektakle teatralne w Olsztynie, Wrocławiu, Opolu, Gdańsku, Gdyni, Tarnowie.

Twórczość w Olsztynie

W olsztyńskim Teatrze im. Stefana Jaracza pracował w latach 1946-1952. Wystąpił m.in. w sztukach:

  • Matura – Laszko Fodor, reż. Stanisław Milski, grana postać- Antonia, premiera 39 listopada 1945
  • Pigmalion – Bearnar Shaw, reż. Stanisław Milski, grana postać – Bomble, premiera 16 stycznia 1946
  • Śluby panieńskie – Aleksander Fredro, reż. Stanisław Igar, grana postać – Rdest, premiera 25 stycznia 1946
  • Cały dzień bez kłamstwa – James Montgomery, reż. Artur Młodnicki, grana postać – Dick Donnelly, premiera 16 lutego 1946
  • Droga do źródeł – Tadeusz Perkitny, reż. zespołowa, grana postać – Lekarz, premiera 9 marca 1946
  • Moja siostra i ja – Georges Berre, Louis Verneuil, reż. Artur Młodnicki, grana postać – Hrabia Toupalin, premiera 23 marca 1946
  • Jan – Laszko Bus-Fekete, reż. Artur Młodnicki, grana postać – Jerzy, mąż Katinki, premiera 6 kwietnia 1946
  • Wesele – Stanisław Wyspiański, reż. Artur Młodnicki, grana postać – Dziennikarz, premiera 3 maja 1946
  • Dama kameliowa – Aleksander Dumas (syn), reż. Stanisław Milski, grana postać- Jerzy Duvale, ojciec Arnolda, premiera 1 czerwca 1946
  • Archipelag Lenoir – Armand Salacrou, reż. Helena Starska, grana postać – Paweł-Albert Lenoir, premiera 26 luty 1949
  • Znak – Kazimierz Barnaś, reż. Stanisław Milski, grana postać – Pan Starszy, premiera 6 kwietnia 1949
  • Trzej geniusze (program składany) Kamienny gość – Aleksander Puszkin, reż. Stanisław Milski, grana postać – Leporello, premiera 16 listopada 1949
  • Sprawa Anny Kosteckiej – Władysław Lubecki, reż. Stanisław Milski, grana postać – Alojzy Kaban, premiera 4 marca 1950
  • Fircyk w zalotach – Franciszek Zabłocki, reż. Władysław Hańcza, grana postać – Aryst, premiera 17 grudnia 1950
  • Szczęście Frania – Włodzimierz Perzyński, reż. Stanisław Milski, premiera 27 kwietnia 1951
  • Zwykły człowiek – Leonid Leonow, reż. Stanisław Igar, grana postać – Paweł Siergiejewicz Swiekołkin, Aktor II, premiera 23 października 1951

Reżyserował w Teatrze im. Stefana Jaracza:

  • Śluby panieńskie – Aleksander Fredro, premiera 25 stycznia 1946
  • Dla ciebie Warszawo – program składany, premiera 21 maja 1946
  • Zwykły człowiek – Leonid Leonow, premiera 23 października 1951

Stanisław Igar był twórcą, reżyserem i aktorem Teatru Młodych im. Michała Kajki (1946-1947). Pierwszym przedstawieniem Teatru była sztuka Jacques Deval’a Stefek. Premiera odbyła się w listopadzie 1946 r. Następną sztuką był Gałganek Dario Niecodemiego, w Olsztynie pod nazwą Świderek (premiera 7 marca 1947 r.) oraz Ciotka Karola. Razem z zespołem Teatru występował w wielu miejscowościach województwa.
Stanisław Igar czynnie włączył się w życie Olsztyna, prowadził spotkania i imprezy kulturalne. Był reżyserem widowiska regionalnego „Gody Wiosenne” (wrzesień 1946).

Bibliografia

  1. Bierkowski, Tadeusz: Społeczny ruch kulturalno-oświatowy na Warmii i Mazurach w latach 1945-1970 / Tadeusz Bierkowski. – Bydgoszcz ; Olsztyn : Wydaw. WSP, 1980.
  2. Prusiński, Tadeusz: Jest teatr w Olsztynie / Tadeusz Prusiński. – Olsztyn : Teatr im. Stefana Jaracza, 2005.

Zobacz też