Fundacja Dziedzictwo Nasze

Logo Fundacji

Organizacja pozarządowa założona w 2004 r. w Węgorzewie

Siedziba

ul. Ogrodowa 29
11-600 Węgorzewo

Cele

• Ochrona dziedzictwa kulturowego dawnych i współczesnych grup etnicznych obszaru Polski i dawnych ziem kresowych
• Edukacja kulturalna ukierunkowana na poznawanie i utrwalanie tożsamości lokalnej i regionalnej
• Uświadamianie młodemu pokoleniu jego miejsca i roli w ogólnonarodowym dziedzictwie kulturowym, a także wkładu tego dziedzictwa regionalnego do skarbnicy kultury narodowej i światowej w przeszłości i współcześnie
• Wzmocnienie poczucia zakorzenienia mieszkańców regionów pogranicznych w swojej małej ojczyźnie.

Zarząd

• Barbara Grąziewicz-Chludzińska - prezes
• Lechosław Żynda - wiceprezes
• Zofia Rycharska - wiceprezes
• Wanda Pisarek - sekretarz
• Andrzej Smołka - skarbnik
• Przewodniczący Rady Fundacji: Adam Jankiewicz

Opis

Fundacja „Dziedzictwo Nasze” powstała jesienią 2004 r. z inicjatywy środowisk skupionych w organizacjach i instytucjach działających w Węgorzewie, po wejściu Polski do Wspólnoty Państw Europejskich z zamiarem zachowania własnej tożsamości i tradycji kulturowych grup etnicznych zamieszkujących tereny powiatu węgorzewskiego. Została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem 219415. Terenem jej działania jest Polska i dawne Kresy Wschodnie. Prowadzi bogatą i różnorodną działalność, Współpracuje z licznymi organizacjami z Polski i za granicy. Fundacja należy do Związku Stowarzyszeń na Rzecz Rozwoju Gmin Północnego Obszaru Wielkich Jezior Mazurskich .

Działalność

• Fundacja realizuje programy edukacyjne dla różnych grup wiekowych, transgranicznej wymiany kulturalnej, ochrony zagrożonych zabytków architektury i przyrody
• Patronuje 14 pracowniom rękodzielniczym propagującym tradycyjne zawody. Pracownie funkcjonują w różnych miejscowościach województwa warmińsko-mazurskiego: w Giżycku – garncarstwo, w Kętrzynie – tkactwo, Lidzbarku Warmińskim – dwie pracownie hafciarstwa, Lisach – garncarstwo, Mazuchówce – tkactwo i plastyka obrzędowa, Nowej wsi Ełckiej – tradycyjna dekoracja wnętrz oraz gra na cymbałach wileńskich, Ełku – gra na cymbałach wileńskich, Olsztynie – malarstwo na szakle, Pogubiu Średnim – tkactwo, Radziejach – koszykarstwo, Węgorzewie – plastyka obrzędowa i tradycyjny wystrój wnętrz
• Zajęła się organizacją Mazurskiego Muzeum Kolejnictwa w Węgorzewie
• Zrealizowała projekt w Nowej Wsi Ełckiej – „W chacie naszej babuni” (wystawa oraz pracownia plastyki obrzędowej i tradycyjnej dekoracji wnętrz)
• Organizuje liczne wystawy – malarstwo, rzeźba, grafika, fotografia oraz wystawy inne np. „Koleje Mazurskie – Pamięć Wieku”
• Organizuje pokazy rękodzielnictwa
• Organizuje warsztaty edukacyjno-artystyczne np. nauka gry na cymbałach
• Organizuje festyny i konkursy dla środowisk polonijnych np. Festyn Kultury Polskiej w Kiejdanach na Litwie

Publikacje

• Pracownie dawnych rzemiosł i umiejętności, Węgorzewo, 2006
• Koleje mazurskie – pamięć wieku, Węgorzewo, 2007
• Romanowska, Teresa, Ziemia ełcka kultywuje tradycje. Obrzędy doroczne, Wyd. 2 poszerz., Węgorzewo, 2008.
• Wzornik haftów i tkanin Warmii i Mazur – dostępny w Internecie [1]
• Dokumentacja zabytków kolejnictwa na Warmii i Mazurach – dostępna w Internecie [2]

Bibliografia

1. Program opieki nad zabytkami miasta i gminy Węgorzewo 2010-2013 // Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego. – 2010, nr 173, poz. 2219, s. 10443-10488.

Zobacz też

• Strona domowa Fundacji [3]