Czerwony Październik 2
Druga edycja imprezy modułowej o charakterze panelu dyskusyjnego, pn. Czerwony Październik, zorganizowana w olsztyńskim Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie w październiku 2008 r.
Spis treści
Opis
Podczas dyskusji Czerwonego Października z założenia porusza się tematy aktualne, uznawane zasadniczo za trudne, kontrowersyjne, bądź tzw. „niepoprawne politycznie” – stąd organizatorzy propagowali imprezę, nawiązując do stylistyki Rewolucji Październikowej 1917 r. (m.in. hasłem „Strzały z Aurory znów wstrząsną posadami Teatru”). Zbudowali tym samym „pomijane, ignorowane, alternatywne opowieści o współczesnej kulturze” [1]. Ponadto w ramach imprez towarzyszących w każdy poniedziałek października performer Jacek Adamas prezentował w wybranych miejscach miasta performance związany z kolejnym „strzałem” Czerwonego Października. W opisywanej edycji zorganizowano 4 panele dyskusyjne.
Przebieg
6 października
- Strzał pierwszy pod hasłem „Czas otworzyć okna i przewietrzyć biurowce”
performance Jacka Adamasa pt. „Bóg, Honor, Ojczyzna” pod olsztyńskim Teatrem, Prokuraturą oraz Urzędem Wojewódzkim
spotkanie z Jackiem Adamasem i audiowizualna prezentacja prac artysty, którego „działania, akcje i performensy są czarnym snem wszelkiej maści technokratów i wyrywają przestrzeń publiczną spod władzy urzędasów”[2].
13 października
- Strzał drugi pod hasłem „Czy wiesz, że masz gender?”
Spotkanie z Magdaleną Środą, Bernadettą Darską i Maciejem Gdulą nt. problematyki płci, jej kulturowych tożsamości i determinacji
20 października
- Strzał trzeci pod hasłem „Teatr u bram”
Spotkanie z Janem Klatą, Wiktorem Rubinem, Moniką Strzępką i Igorem Stokfiszewskim nt. najnowszych tendencji w teatrze, jego rewolucyjnym reinkarnacji i interwencyjnej zgadze, w której rodzi się sceniczna metafora
27 października
- Strzał czwarty pod hasłem „Makijaże i demakijaże biografii”
Spotkanie z Krzysztofem Tomasikiem, Igorem Stokfiszewskim i Błażejem Warkockim, poruszające problem prywatnych i oficjalnych biografii pomnikowych postaci polskiej kultury, wizerunkowych strategii oraz aluzyjnych gier z własnym życiorysem.