Gerard Kwiatkowski

Plastyk w 1981r. Fot. Ryszard Tomczyk.

Wystawa w Kunststation Kleinsassen, kwiecień 2005. Fot. Jarosław Denisiuk.
Źródło: Tomczyk Ryszard, Obszar Galerii El i początki aliansu ze sztukami plastycznymi, „Tygiel Elbląski”, 2005, nr 2/3, s. 22.

Praca przygotowana na Biennale Form Przestrzennych. Do czasu zaginięcia znajdująca się w Tolkmicku.
Źródło: Tomczyk Ryszard, Obszar Galerii El i początki aliansu ze sztukami plastycznymi, „Tygiel Elbląski”, 2005, nr 2/3, s. 8.

(1930- ) – artysta plastyk, animator kultury, założyciel Galerii EL w Elblągu (właśc. Jürgen Blum)

Biografia

Urodził się w 1930 r. w Ulnowie koło Prabut. Po zakończeniu działań wojennych, pozostał wraz z braćmi w Elblągu jako autochton (rodzice w akcji przesiedleńczej wyjechali za Odrę). Zmienił wówczas nazwisko Jürgen Blum na Gerard Kwiatkowski. W 1974 r. wyjechał do Niemiec, gdzie osiadł na stałe.

Działalność

Rozpoczął działalność artystyczną w latach 50-tych. Był współzałożycielem i kierownikiem [[Klub Młodej Inteligencji „Czerwona Oberża” w Elblągu] |Klubu Młodej Inteligencji „Czerwona Oberża” w Elblągu]] (1956-1961). W 1961 r., już jako członek Związku Polskich Artystów Plastyków zwrócił się do władz elbląskich o powierzenie jego opiece ruin kościoła podominikańskiego na Starym Mieście w celu urządzenia w jej ocalałych pomieszczeniach pracowni i galerii sztuki. Pierwszą wystawą Galerii EL, urządzoną w 1961 r. jeszcze poza jej obiektem, była prezentacja malarstwa Janusza Hankowskiego oraz własnych rzeźb. Gerard Kwiatkowski był kierownikiem Galerii do 1974 r. Wszedłszy w kontakty z czołowymi przedstawicielami awangardy oraz wykorzystując swoje związki z Zakładami Mechanicznymi Zamech w Elblągu (w których piastował funkcję szefa pracowni plastycznej), w 1965 r. podjął wraz z Marianem Boguszem, współtwórcą i ideologiem koncepcji, inicjatywę zorganizowania Biennale Form Przestrzennych (pięć edycji w latach 1965-73). Po wyjeździe do Niemiec w 1974 r. realizował ideę stacjonizmu w sztuce, zakładając w różnych miejscach tzw. Stacje Sztuki (w klasztorze Cornberg, zamku Rittersheim, w Hunfeld, Fuldzie, Bad Hersfeld, Kleinsassen i innych). Od 1975 r. prowadził Wolną Akademię Sztuki w Hunfeld. Piętnaście lat później otworzył tam Museum of Modern Art o profilu międzynarodowym, skupiające twórców o rodowodzie konstruktywistycznym. W roku 1993 założył Muzeum Artystów „Forum Sztuki Konkretnej” w Erfurcie oraz Muzeum Sztuki Redukcyjnej w Świerardowie Zdroju.

Twórczość

W pierwszym okresie twórczości w latach 50-tych malował kompozycje fakturowe z użyciem obcych materiałów, zbliżone do poetyki informel i malarstwa materii. W latach 60-tych, ulegając wpływom konstruktywizmu, zaczął tworzyć metalowe formy geometryczne. Zbliżył się tym samym do postulatów redukcji formy i tworzenia konstelacji energii czasowych.

Bibliografia

1. Denisiuk, Jarosław: Granice doświadczenia - doświadczanie granic. O retrospektywie Gerarda Kwiatkowskiego w Kunststation Kleinsassen 9.01-17.04.2005 uwag na marginesie kilka / Jarosław Denisiuk // „Tygiel”. - 2005, nr 2-3, s.20-23.
2. Tomczyk, Ryszard: Bedeker elbląski. – Gdańsk : Wydawnictwo Oskar, 2000. - S. 111-113.
3. Tomczyk, Ryszard: Obszar Galerii El i początki aliansu ze sztukami plastycznymi / Ryszard Tomczyk // „Tygiel”. – 2005, nr 2-3, s. 5-19.

Zobacz też

• Strona internetowa Galerii El w Elblągu