Maria Zientara-Malewska

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 21:00, 28 mar 2010 autorstwa Dominika (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „'''Maria Zientara-Malewska''' (1984-1984) - poetka i prozaik, nauczycielka. == Biografia == Ur. 4 IX 1984 r. w Brąswałdzie. Ukończyła szkołę w Brąswałdzie ,…”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Maria Zientara-Malewska (1984-1984) - poetka i prozaik, nauczycielka.

Biografia

Ur. 4 IX 1984 r. w Brąswałdzie. Ukończyła szkołę w Brąswałdzie , następnie była słuchaczką lekcji języka polskiego u ks. Walentego Barczewskiego. Skończyła kurs dla pomocniczych sił nauczycielskich w Olsztynie oraz Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Krakowie (1926). Pracowała w Polsko-Katolickim Towarzystwie Szkolnym na Warmii, gdzie organizowała przedszkola w Gietrzwałdzie, Unieszewie, Nowej Kaletce i Chaberkowie. Była nauczycielką szkoły polskiej w Chaberkowie i Wielkim Buczku. W 1931 roku zdała egzamin kwalifikacyjny jako nauczycielka, następnie pracowała w Berlinie w Związku Polskich Towarzystw Szkolnych w Niemczech a od 1933 roku została nauczycielką szkół polskich w Złotowie (1933-1935) oraz Nowym Kramsku (1935-1939). We wrześniu 1939 roku została aresztowana i uwięziona w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück (numer 2171), zwolniona przebywała do końca wojny pod nadzorem policji w Brąswałdzie. Od 1945 roku pracowała w Wydziale Oświaty Pełnomocnika Rządu RP na Okręg Mazurski. W 1947 roku wzięła ślub kościelny, (potwierdzony w Urzędzie Stanu Cywilnego w 1948 roku ) z Ottonem Malewskim (zm. 23 IV 1951). Zaczęła używać nazwiska Zientara-Malewska. W 1950 roku zwolniona z pracy w Kuratorium Okręgu Szkolnego w Olsztynie. Zajęła się zbieraniem warmińskiego folkloru oraz w 1952 roku nawiązała długoletnią współpracę z dodatkiem „Słowa Powszechnego” – „Słowo na Warmii i Mazurach”. Zmarła 2 X 1984 roku w Olsztynie.

Działalność

Działaczka Towarzystwa Kobiet Polskich na Warmii i Związku Towarzystw Młodzieży w Prusach Wschodnich, Polsko-Katolickiego Towarzystwa Szkolnego na Warmię. Brała udział w Kongresie Polaków w Berlinie w 1938 roku. W 1945 roku weszła w skład Okręgowego Polskiego Komitetu Narodowościowego w Olsztynie, w 1946 została członkiem i następnie przewodniczącą Sekcji Kobiet Wojewódzkiego Zarządu PSL oraz członkiem Instytutu Mazurskiego w Olsztynie. Była członkiem Wojewódzkiego i Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Występowała z zespołem „Żywe słowo”, była kierownikiem literackim Zespołu Pieśni i Tańca „Olsztyn”. Brała udział w licznych spotkaniach autorskich w Olsztynie i kraju.

Twórczość

Debiutowała 4 XII 1920 utworem „Pory roku” w „Gazecie Olsztyńskiej”. Publikowała wiersze i artykuły w prasie polskiej. Po 1945 roku m.in. w „Wiadomościach Mazurskich”, „Życiu Olsztyńskim”, oraz „Głosie Olsztyńskim” i „Słowie na Warmii i Mazurach”. 14 XII 1952 roku przyjęta do Związku Literatów Polskich. W 1953 roku wiersze M. Zientary-Malewskiej ukazały się w zbiorze „Poezje Warmii i Mazur”. Debiutem książkowym był zbiór szkiców i reportaży „Rośnie do słońca” (wspólnie z Wandą Pieńkowską). W swojej twórczości M. Zientara-Malewska zajmowała się wydarzeniami historycznymi nieraz zbeletryzowanymi w formie opowiadań, baśni lub legend („Legendy dwóch rzek” (1955), „Baśnie znad Łyny” (1970), ”O różnych kłobukach, skarbach i zaklętych zamkach” (2008) oraz folklorem Warmii. Głównym tematem jej twórczości była problematyka warmińska. Publikowała wiersze o tematyce religijnej. Wiele wierszy napisała w gwarze warmińskiej. Opublikowała 21 książek oraz pieśni: Kolęda warmijska z muzyką Feliksa Nowowiejskiego (Poznań 1934) oraz Kołysanka warmińska z muzyką Romualda Twardowskiego (Warszawa 1978). Opublikowała wspomnienia „Śladami twardej drogi” (1966), „Wspomnienia nauczycielki spod znaku Rodła” (1985).

Nagrody i odznaczenia

  • Złoty Krzyż Zasługi i Medal X PRL (1955)
  • II nagroda za utwór „Ziemia Warmińska” i III nagroda za „Hymn Warmiński” w konkursie literackim Prezydium WRN (1956)
  • wojewódzka nagroda literacka (1956),
  • II nagroda w konkursie literacko-muzycznym z okazji 100-lecia urodzin Michała Kajki (1958),
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1959),
  • Honorowa Odznaka Zasłużony dla Warmii i Mazur (1960),
  • wojewódzka nagroda literacka (1960, po raz drugi),
  • wyróżnienie za widowisko regionalne „Wesele warmińskie” w konkursie TRZZ i Zarządu Głównego ZLP (1960),
  • Nagroda im. Włodzimierza Pietrzaka (1960),
  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki z okazji 40-lecia pracy literackiej (1961),
  • Odznaka Honorowa Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie (1961),
  • Nagroda im. Włodzimierza Pietrzaka dla zespołu redakcyjnego „Słowa na Warmii i Mazurach” (1962),
  • wyróżnienie na Ogólnopolskim Festiwalu Poezji w Łodzi (1963),
  • 2 miejsce w konkursie Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie „Ulubiona książka 20-lecia” za książkę „Warmio moja miła” (1964),
  • wyróżnienie w konkursie TRZZ za „Moje wspomnienia związane z działalnością społeczno-polityczną na Ziemiach Zachodnich i Północnych” (1964),
  • godność członka honorowego Towarzystwa Kultury Języka (1971),
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1971),
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej (1972), nagroda miesięcznika „Warmia i Mazury” (1972),
  • Order Budowniczych Polski Ludowej (1972),
  • Regionalna Nagroda im. Michała Lengowskiego (1974),
  • wpis do Księgi Zasłużonych Obywateli Olsztyna (1974),
  • Medal Papieski „Pro Ecclesia et Pontifice” (1980),
  • medal za zasługi dla „Gazety Olsztyńskiej” (1984),
  • Medal Rodła przyznany pośmiertnie (1986),
  • tytuł „Olsztynianki XX wieku” w plebiscycie zorg. przez „Gazetę Wyborczą” i Radio Olsztyn (2001).

Filmy

Sylwetka poetki zaprezentowana została w filmach dokumentalnych: „Maria Zientara-Malewska” (Program Literacki Naczelnej Redakcji Publicystyki Kulturalnej w cyklu „Portrety warmińskich poetów” (1976), „Buduję rymy z prostych słów” M. Kubery (Wytwórnia Filmów Oświatowych), realizacja 1983 ; „Śladami twardej drogi” E. Sulikowskiego (Amatorski Klub Filmowy „Grunwald” w Olsztynie, realizacja 1984).

Kult

Od 1985 r. w Lidzbarku Warmińskim organizowane są Konkursy Krasomówcze im. Marii Zientary-Malewskiej oraz prowadzone są Spotkania z Poezją Religijną im. Marii Zientary-Malewskiej. W 1994 roku ulicę przy której wiele lat mieszkała nazwano imieniem Marii Zientary-Malewskiej. W budynku starej szkoły podstawowej w Brąswałdzie utworzono Izbę Pamięci Marii Zientary-Malewskiej.


Bibliografia

Czytaliśmy sercem : wspomnienia o Marii Zientarze-Malewskiej / wstęp i oprac. Jan Chłosta. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego, 1994.

M.K.-K.: Zientara-Malewska Maria / M.K.-K. // W: Współcześni polscy pisarze i badacze literatury : słownik biobibliograficzny. T. 9, W-Z / oprac. zespół pod red. Jadwigi Czachorowskiej i Alicji Szałagan. – Warszawa : WSiP, 2004. – Bibliogr. przy hasłach. - S. 476-479.

Maria Zientara-Malewska (1894-1984) : życie i twórczość : bibliografia / [oprac. Zespół Janina Kępista et al.] ; red. Zofia Smołucha [et al.] ; Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Tadeusza Kotarbińskiego w Olsztynie. – Olsztyn : PBW , 1995.

Olsztyńskie biografie literackie 1945-1988 : praca zbiorowa / pod red. Jana Chłosty. – Olsztyn : Towarzystwo Naukowe im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1991. – Bibliogr. przy hasłach. – S. 108-112: Maria Zientara-Malewska

Sawicka, Hanna: Maria Zientara-Malewska : zarys monograficzny życia i twórczości / Hanna Sawicka. – Wyd. 2 uzup. i poszerz. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego, 1988.