Portret Luizy Wilhelminy Lehndorff z pałacu w Sztynorcie

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 19:39, 5 mar 2014 autorstwa Arom2001 (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „thumb|right|250px|Źródło: ''Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XVIII wieku'', Olsztyn 1978, il. 67. XVII-wieczny zaby…”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Źródło: Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XVIII wieku, Olsztyn 1978, il. 67.

XVII-wieczny zabytek sztuki malarskiej pochodzący z pałacu w Sztynorcie koło Węgorzewa.

Historia

Portret został namalowany w drugiej połowie XVII wieku przez nieznanego z nazwiska malarza. Do 1946 roku praca znajdowała się w pałacu w Sztynorcie. Obecnie należy do kolekcji portretów dworskich w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.

Opis

Obraz wykonano techniką olejną na płótnie. Praca ma wymiary 112 x 95 cm. Został poddany zabiegom konserwatorskim w 1970 roku.

Charakterystyka

Portret przedstawia Luizę Wilhelminę Lehndorff, baronową von Schwerin, córkę ministra Otto von Schwerina, drugą żonę Gerharda Ahasverusa Lehndorffa (pierwszą jego żoną była Anna Dorothea von Podevils, zmarła w 1676 roku), pana na Sztynorcie, urodzonego tamże. Luiza poprzez małżeństwo weszła do jednego z największych pruskich rodów, z siedzibą rodową w pałacu sztynorckim. Jednak zmarła już po kilku latach związku, w 1681 roku, w czasie gdy Ahasver, później mianowany tytułem hrabiego, pełnił funkcję elektorskiego radcy i nadmarszałka. Kobieta na obrazie ukazana jest w ujęciu en trios quarts, do kolan, w pozycji siedzącej, lewym ramieniem wspartym na brzegu stołu, z prawą ręką swobodnie opuszczoną na kolanach. Na stole widoczna jest klepsydra, która wskazuje na symboliczny upływ czasu. Wymowę tę podkreśla także trzymana w dłoni dewizka, czyli zegarek kieszonkowy na ozdobnym łańcuszku. Arystokratka ma ciemne, gęste włosy, które podkreślają dodatkowo bardzo jasną karnację i duże, nieco smutne oczy. Ubrana jest w szarobrązowy płaszcz lamowany białoszarym futrem z gronostajów, zapięty broszą lub zapinką z perłami. Perłowa jest także biżuteria kobiety – naszyjnik i kolczyki. Spod okrycia widoczne są fragmenty białej koronkowej sukni. Artysta przedstawił Luizę Lehndorff na tle kompozycji z granatową kotarą, stołem przykrytym brązową tkaniną i motywem krajobrazowym w tonacji zielonej. W prawym górnym rogu znajduje się herb rodu von Schwerin, a tuż nad nim napis:

„Luise Wilhelmine Reichs Grafin v. Lehndorff geborne Grafin v. Schwerin”

Bibliografia

  1. Sztuka dawna w zbiorach muzeów województwa olsztyńskiego. - Olsztyn : Wojewódzki Konserwator Zabytków, 1971. - S. 41, il. 48.
  2. Wróblewska, Kamila: Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XVIII wieku / Kamila Wróblewska. - Olsztyn : Pojezierze, 1978. - S. 40, il. 67.