Andrzej Wydmiński
(1949 -) – prozaik
Spis treści
Biografia
Urodził się 17 września 1949 r. w Jaworzu pod Wrocławiem. Od 1960 r. mieszka w Mrągowie. Tutaj ukończył Liceum Ogólnokształcące.
Działalność
Pracował w tartaku, później jako sterowniczy wysokich temperatur w toruńskiej „Elanie”. Był malarzem, górnikiem, pracownikiem kamieniołomów, dróżnikiem, dekarzem i palaczem w kotłowni. Początkowo związany był ze środowiskiem literackim Torunia. Od 1987 r. był członkiem olsztyńskiego oddziału Związku Literatów Polskich.[1]
Twórczość
Debiutował w 1976 r. opowiadaniem Najpóźniej o północy zamieszczonym w bydgoskich „Faktach”. Krótkie formy prozatorskie drukował w m.in. w „Nowościach”, „Radarze”, „Nowym Wyrazie”, „Tygodniku Kulturalnym”, „Miesięczniku Literackim”, „Gazecie Pomorskiej”, „Warmii i Mazurach”, „Przeglądzie Artystyczno-Literackim”, „Nivie”. Jego opowiadania, nowele i proza poetycka zostały opublikowane w antologiach i wydawnictwach okolicznościowych. Jest autorem m.in.:
- Leprozorium (Opowiadania) (1978)
- Wilia {Opowiadania} (1979)
- Idę sam (Opowiadania) (1979)
- Hotel pijany (Opowiadania) (1982)
- Witek poszukiwaczem skarbów (Powieść dla młodzieży) (1985)
- Jak odkryłem Amerykę (Powieść) (1990)
- Autostrada Westberlin-Hamburg (Opowiadania) (1992)
- Pełne zaskoczenie (Powieść dla młodzieży) (2003)
- Iść (Powieść) (2006)
Nagrody
- Nagroda w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. J. Papugi, ogłoszonym przez szczeciński oddział Związku Literatów Polskich na małe formy prozatorskie (1979)
- Nagroda w konkursie nie zrzeszonych w Związku Literatów Polskich na wiersz i miniaturę prozatorską.
Przypisy
- ↑ Olsztyńskie biografie literackie 1945-1988, Olsztyn 1991, s. 107-108.
Bibliografia
- Olsztyńskie biografie literackie 1945-1988 / praca zbiorowa pod red. Jana Chłosty. – Olsztyn : Towarzystwo Naukowe im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1991. – S. 107-108.
