Johannes Gehrmann
(1933-2004) – ksiądz katolicki, redaktor, działacz społeczny
Spis treści
Biografia
Urodził się 22 kwietnia 1933 r. w Oberwinter nad Renem, jako syn urzędnika niemieckiego. Wywodził się z rodziny warmińskiej pochodzącej ze wsi Jaroty (Jondorf) koło Olsztyna[1]. Według Edwarda Cyfusa: Johannes Gehrmann „zawsze mawiał o sobie, że jest Warmiakiem” [2]. W Jarotach spędził też ostatnią fazę II wojny światowej. Po 1945 r. uczęszczał do polskiej szkoły. W 1948 r. wraz z matką opuścił Polskę i osiadł w Niemczech, gdzie ukończył szkołę średnią. W Osnabrück uczęszczał do seminarium duchownego. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1964 r. Przez wiele lat był duszpasterzem w wielu miejscowościach, m.in.: w Eversburgu, w Lubece, w latach 1970-1980 na wyspie Fehmarn w Burg, następnie w Hamburgu, a od 1989 r. w Hilter. Pełnił także obowiązki kapelana Marynarki. Zmarł 23 maja 2004 r. w Hilter. Z inicjatywy Warmiaka Edwarda Cyfusa 20 czerwca 2008 r. w bartąskim kościele odsłonięto tablicę upamiętniającą działalność Johannesa Gehrmanna. Tablicę poświęcił biskup polowy Tadeusz Płoski.
Działalność
Pełnił funkcję redaktora kilku roczników kalendarzy dla Warmiaków „Ermlandbuch” (od 1979 r.). Był działaczem społecznym, który zapisał się jako inicjator pojednania polskich i niemieckich żołnierzy, którzy walczyli na Westerplatte. 7 września 1993 r. doprowadził do symbolicznego spotkania obrońców Westerplatte z marynarzami z pancernika Schlezwig Holstein.[3] W okresie stanu wojennego wraz z przyjaciółmi – Helgą i Herbertem Monkowskimi wspierał Polaków, organizując tzw. Hilfsaktion Polen. Dzięki jego staraniom do kraju dotarło 170 transportów samochodowych w ramach pomocy humanitarnej (głównie żywność).[4] Ponadto odnowił zabytkowe organy w kościele bartąskim. Po jego śmierci, do muzeum sakralnego przy kościele św. Jakuba Apostoła w Butrynach, przekazany został krzyż z XIX wieku znaleziony w Jarotach w 1947 r. znajdujący się w jego prywatnych zbiorach. Przekazania dokonał Herbert Monkowski, sukcesor pamiątek po księdzu Johannesie Gehrmannie.[5]
Zobacz też
*Odsłonięto tablicę ku czci „kapłana pojednania”, materiał na stronie www.powiat-olsztynski.pl
Przypisy
- ↑ Jan Chłosta, Biografie Niemców z Prus Wschodnich, Olsztyn : SQL, 2010, s. 58-59.
- ↑ WU-KA, Kapłan pojednania będzie miał tablicę w Bartągu, „Gazeta Olsztyńska”, 2008, nr 140, s. 6.
- ↑ Kryszałowicz, Lech: Godził ludzi i symbole = Kämpfer für die deutsch-polnische Versöhnung, „Mitteilungsblatt”, 2008, nr 6, s. 12-13; Maciej Rytczak, Warmia - centrum europejskiego dialogu, „Przegląd Warmiński”, 2008, nr 7, s. 2.
- ↑ Władysław Katarzyński, To był Niemiec, ale dobry człowiek, „Gazeta Olsztyńska”, 2008, nr 143, s. 12.
- ↑ wu-ka, Krzyż wrócił na Warmię, „Gazeta Olsztyńska”. - 2006, nr 267, s. 3.
Bibliografia
- Kryszałowicz, Lech: Korzenie i krzyże / Lech Kryszałowicz // „Gazeta Olsztyńska”. – 1995, nr 169, s. 3.
- Kryszałowicz, Lech: Nie rozlicza się historii / Lech Kryszałowicz // „Sztandar Młodych”. – 1995, nr 216, s. 10.
- Gehrmann, Johannes: Ja mam nie tylko historyczne wspomnienia / Johannes Gehrmann ; spisał Wacław Oszajca // „Przegląd Powszechny”. – 1996, nr 9, s. 203-213.
- Chłosta, Jan: Kanonikus Johannes Gehrmann : Jan Chłosta: Warmińskie Biografie / aus dem Polnischen übersetzt von Herbert Monkowski // „Allensteiner Nachrichten”. - 2008, nr 7/8, s. 10.
