Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie (1901-1903) – największa i najwyższa świątynia w Olsztynie, uznawana za jeden z najpiękniejszych przykładów neogotyku w północno-wschodniej Polsce

Historia

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie zbudowano w latach 1901-1903 według projektu Fritza Hetmana z Królewca, autora wielu świątyń na tym terenie. Wznoszono go w dużej części ze składek polskojęzycznych Warmiaków, kwestowała na ten cel „Gazeta Olsztyńska”. Kamień węgielny poświęcił 3 października 1901 roku biskup Andrzej Thiel, konsekracji dokonał 19 października 1903 roku biskup Edward Hermann. Otwarcie kościoła uświetniło obchody550-lecia miasta Olsztyna.

W czasie II wojny światowej spalona została cała plebania i zniszczony dom parafialny. W kościele uszkodzone zostały okna, organy i dach. Skradziono dwa dzwony. W 1945 r. tuż po wojnie, ówczesny proboszcz A.Wardecki podjął się remontu świątyni. Odbudowano plebanię, w 1949 roku odrestaurowano wieże i dach. W kolejnych latach odmalowano prezbiterium, zmieniono oświetlenie. W 1957 roku, według projektu Koła Studentów z Gdańska, pracującego pod kierunkiem profesora Biszewskiego, urządzona została Kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej. Pomalowano nawy boczne kościoła. W latach 1973- 1976 trwały prace zabezpieczające krzyż na głównej wieży.

Instytut Kultury Chrześcijańskiej im. Jana Pawła II

Od 1972 roku do dziś administratorem parafii jest ks. prałat Julian Żołnierkiewicz. Dekretem z dnia 20 września 1979 roku Biskup Warmiński dr Józef Glemp powołał do życia Instytut Kultury Chrześcijańskiej im. Jana Pawła II - Studium Teologii dla Świeckich, działający przy parafii. Instytut służy ewangelizacji przez apostolat wiedzy i kultury religijnej oraz życia wewnętrznego. Ważną formą działalności są wernisaże prac plastycznych i spotkania autorskie z poetami i pisarzami. W pomieszczeniach Instytutu, pełniących także funkcje galerii swoje prace wystawiają profesjonaliści, ale także artyści amatorzy z Olsztyna i regionu, osoby niepełnosprawne. W IKCh odbywają się konferencje naukowe i popularno-naukowe, sympozja papieskie i ekumeniczne. Instytut jest organizatorem Warmińskich Dni Duszpasterskich. Dotychczas wydano kilka pozycji książkowych, których treść stanowią materiały Warmińskich Dni Duszpasterskich. W ciągu roku ukazują się dwa numery periodyku naukowego "Zeszyty Teologiczne". Kościół Serca Jezusowego w latach 80-tych był świątynią ruchu „Solidarności”. 13 kwietnia 1988 r. został oficjalnie wpisany do rejestru zabytków województwa olsztyńskiego. W roku 2003 obchodził swój stuletni jubileusz. W tym czasie do parafii powróciła odrestaurowana figura Jezusa Chrystusa z krzyża misyjnego. 19 października odbyła się główna uroczystość, w czasie której odsłonięto tablice upamiętniające 100-lecie świątyni, jej budowniczego i proboszczów.

Architektura

Kościół neogotycki, orientowany, murowany z czerwonej cegły, osadzony na kamiennej podmurówce z elementami zdobiącymi z zielono- glazurowej cegły i płytek. Dach pokrywają holenderskie dachówki, a wieże - łupki Świątynia jest sześcioprzęsłową halą z wydzielonym, wielobocznie zamkniętym prezbiterium. Po bokach prezbiterium znajdują się dwie analogiczne wieże. Fasada zachodnia jest jednowieżowa. Wysokość głównej wieży wynosi 82,5 m ( o dwa metry więcej od wieży kościoła Mariackiego w Krakowie), dwóch pozostałych - 47 m.

Portal kościoła zdobi mozaika wykonana w 1908 r., autorstwa P. Gostka , przedstawiająca Chrystusa jako Króla na złotym tle, między symbolami czterech Ewangelistów, oraz literami alfa i omega. Sylwetkę Jezusa otacza napis w języku łacińskim: " Pone me ut signaculum super cor tuum", co oznacza: "Połóż mnie jako pieczęć na sercu swoim".

Figura Chrystusa

Figurka Chrystusa trzymającego kulę ziemską to najstarszy pomnik Olsztyna. Pochodzi z 1737 roku. Stoi na skwerze przy Kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa. Figurę fundowali mieszkańcy Olsztyna dla upamiętnienia epidemii dżumy, która na początku XVIII wieku zdziesiątkowała Olsztyn.

Wnętrze

Wystrój wnętrz neogotycki, jednolity. Sklepienie nawy głównej spoczywa na dziesięciu ceglanych filarach. Sklepienia w nawie głównej są gwiaździste, w nawach bocznych trójdzielne, natomiast w prezbiterium kryształowe; oparte na 10 granitowych słupach /10,20m/. Długość kościoła wynosi 60 m, szerokość 18 m, wysokość bez wież 18,20m. Długość prezbiterium 13m, a szerokość 9 m. W nawie głównej znajduje się ołtarz główny w kształcie tryptyku szafiastego, polichromowany i rzeźbiony. Rzeźby wykonał H. Hartmann, polichromię zaś J.Grewe z Wiedenbrűck w Westfalii. On też jest autorem kościelnej ambony. Ołtarz powstał w 1911 r. , pochodzi z warsztatu firmy braci Bűscher. Do ciekawszych zabytków ruchomych znajdujących się w kościele należą: ołtarze boczne oraz neogotycka ambona- przedstawiająca scenę pobytu 12-letniego Jezusa w świątyni, Jezusa nauczającego na dziedzińcu oraz Kazanie na Górze i rozmowę Jezusa z Samarytanką. Do cennych zabytków zaliczyć trzeba neogotycką chrzcielnicę wykonaną z drewna rzeźbionego w formie kielicha oraz dwa konfesjonały neogotyckie z 1915 roku.

Do naw bocznych świątyni przylegają dwie kaplice: od północy – Kaplica pod wezwaniem Matki Bożej, od południa Kaplica św. Józefa. W Kaplicy Chrzcielnej widnieją postacie św. Franciszka i św. Notryburgii. Na uwagę zasługują także piękne witraże pochodzące z 1903 r. wykonane przez Roberta Sieberta z Królewca. W witrażach po lewej stronie, umieszczone są wizerunki ojców Kościoła zachodniego, po prawej stronie natomiast proroków Starego Testamentu. W kaplicy św. Józefa witraże przedstawiają ucieczkę Świętej Rodziny do Egiptu oraz śmierć św. Józefa. Okna na chórze ukazują narzędzia męki Pańskiej i symbole sakramentu ołtarza, czyli : kielich, hostię, pelikana i baranka.

Bibliografia

1.Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej, Tom I Święta Warmia,praca zbiorowa pod red.ks.Bronisława Magdziarza, Olsztyn 1999.
2.J.Obłąk, Historia diecezji warmińskiej, Olsztyn 1959.
3.K.Wróblewska, Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XIX wieku,Olsztyn,1978.
4.J.Obłąk, Historia diecezji warmińskiej,Olsztyn 1959.
5.http://pl.wikipedia.org/
6.http://www.moje-fotografie.olsztyn.pl