Jan Antoni Grabowski

(1882-1950) – pedagog, pisarz, historyk sztuki (Jan Gołłkont-Grabowski, pseud. Jan Rawski lub Antoni Molski)

Biografia

Urodził się 16 marca 1882 roku w Rawie Mazowieckiej. W 1902 roku, po ukończeniu studiów na Wydziale Chemii Politechnice Warszawskiej, pracował w warszawskich szkołach jako nauczyciel matematyki. Dwa lata spędził także w Monachium, gdzie studiował historię sztuki. W latach 1919-1920 był w armii Józefa Hallera. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości piastował różne stanowiska w Ministerstwie Oświaty. Krótki czas mieszkał w Toruniu i w Chełmnie, na okres okupacji wrócił jednak do Warszawy, gdzie pracował w PCK i w Radzie Głównej Opiekuńczej. W latach 1945-1948 przebywał w Olsztynie, gdzie był naczelnikiem Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego. Zmarł 19 lipca 1950 roku w Warszawie.

Twórczość

Grabowski był człowiekiem o wszechstronnych zainteresowaniach. Wśród jego dzieł wymienia się m.in. serię podręczników dla młodzieży szkolnej z zakresu matematyki, monografie dotyczące Chełmna, Grudziądza i Torunia, broszurę Mazowsze Pruskie (1936), Mazury i Warmia (1948), edycje pamiętników Paska, bajek Ezopa, Don Kichota, powieści Rzewuskiego i Chodźki. Najbardziej znana była jednak jego twórczość dla dzieci młodzieży, którą Wydawnictwo „Pojezierze” przypomniało w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku .

Publikacje

Jak Tomek Kowalczyk do nieba się dostał (1922) Finek (1923) Jaśko z Mirachowa: Baśń (1925) Reksio i Pucek (1929) Europa (1929) Puc, Bursztyn i goście (1933) Skrzydlate bractwo (1936) Kochany zwierzyniec (1939) Opowiadania (1950) Puch, kot nad koty (1952)

Bibliografia

1. Rojek, Józef Jacek: Literaci & literatura Warmii i Mazur / Józef Jacek Rojek. – Olsztyn : Fundacja Środowisk Twórczych, 2008. – S. 35.
2. Syrwid, Marta: Jestem sucharem polskiej literatury / Marta Syrwid ; rozm. przepr. Patrycja Pustkowiak // „Dziennik”. - 2009, nr 201, dod. „Kultura”, s. 19.