Józef Mikucki

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 14:34, 7 gru 2010 autorstwa Waltyc (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „(1950- ) – muzyk, wokalista ==Biografia== Urodził się w 1950 roku w Morągu. Już w drugiej klasie morąskiego liceum, wraz z Hubertem Zającem,…”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

(1950- ) – muzyk, wokalista

Biografia

Urodził się w 1950 roku w Morągu. Już w drugiej klasie morąskiego liceum, wraz z Hubertem Zającem, założył zespół wykonujący piosenki „The Beatles”. W 1966 roku, po powiększeniu składu zespołu do czterech osób, powstała grupa „Ketony”, która wygrała wojewódzkie eliminacje Ogólnopolskiego Festiwalu Muzyki Nastolatków. Niestety w eliminacjach regionalnych, w Gdańsku, zespół nie osiągnął sukcesu.[1]Po ukończeniu liceum rozpoczyna naukę w Studium Nauczycielskim w Ełku, a potem znów wraca do Morąga, gdzie zakłada „74 Maszynę Rytmiczną”.[2] W roku 1974 bierze udział w ogólnopolskich eliminacjach w Bydgoszczy i tam zostaje zakwalifikowany do koncertu debiutów na Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu. Od drugiej połowy lat siedemdziesiątych koncertuje w restauracjach olsztyńskich oraz lokalach niemieckich (Hamburg, Lubeka, Kolonia). Otrzymuje też od niemieckiej agencji propozycję utworzenia grupy muzycznej i pracy na statku pasażerskim. Do zespołu (nazwanego „Pink Elephant”) zaprasza muzyków olsztyńskich: Bronisława Woronko, Włodzimierza Czecha i Wacława Kosowicza i na statku „Astor”, wyrusza w trzymiesięczny rejs po Atlantyku w okolicach Ameryki Środkowej i Południowej. W 1982 roku wraca do kraju i aktywnie udziela się w zespołach olsztyńskich (m.in. w restauracji „Nowoczesna”). Pracuje także jako instruktor w Klubie Garnizonowym oraz jako wodzirej podczas wieczorków organizowanych w latach osiemdziesiątych i dziewięćdzisiatych w Domu Środowisk Twórczych w Olsztynie.

Bibliografia

  1. Matulewicz, Tadeusz: Z Morąga na Głowę Cukru : Olsztyńskie Dinozaury: Józef Mikucki / Tadeusz Matulewicz // „Dziennik Północy”. – 1990, nr 38, s. 5.
    1. Finał tego festiwalu odbył się także w Gdańsku, na stadionie „Lechii”. Zwyciężył wówczas zespół „Skaldowie”.
    2. Nazwa pochodziła od legendarnej „74 Grupy Biednych” z Ustki, z którą członkowie „Maszyny Rytmicznej” byli zaprzyjaźnieni.