Witosław Czerwonka

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 13:30, 20 wrz 2010 autorstwa Nimia2 (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „[[Image:Czerwo44.jpg|thumb|right|250px|''Kilimandżaro''<br>Źródło: ''Sztuka i edukacja UWM'', [projekt okł.i katalogu Piotr Obarek ; zdjęcia Ryszard Czerwiński, …”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Kilimandżaro
Źródło: Sztuka i edukacja UWM, [projekt okł.i katalogu Piotr Obarek ; zdjęcia Ryszard Czerwiński, Krzysztof Mikunda] ; Uniwersytet Warmińsko-Mazurski. Wydział Pedagogiki i Wychowania Artystycznego. Instytut Sztuk Pięknych, Olsztyn, 2000, s. 54

(1932- ) – artysta plastyk, wykładowca Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie

Biografia

Urodził się w 1949 r. w we Wrocławiu (woj. bleblebleble). W l. 1967-1972 studiował studiował na Wydziale Malarstwa i Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Uzyskał dwa dyplomy: w pracowni malarstwa prof. Jacka Żuławskiego oraz w pracowni Projektowania Graficznego doc. Witolda Janowskiego. W 1978 r. wraz z Adamem Harasem i Jerzym Ostrogórskim założył – i do 1980 r. prowadził Galerię AUT w Gdańsku, potem zaś – OUT w Sopocie. W l. 1976-1979 był asystentem w Pracowni w Pracowni Rysunku i Malarstwa prof. Kiejstuta Bereźnickiego, w 1979 r. uzyskał stopień adiunkta. W l. 1980-1982 był współtwórcą nowatorskiego programu Pracowni Podstaw Projektowania, który rozwijał jako prowadzący tę pracownię w l. 1982-1993. W 1989 r. przeprowadził przewód II stopnia. W 1992 r. zorganizował Pracownię Multimedialną, którą też obecnie (2010 r.) prowadzi. W 1995 r. uzyskał stopień doktora nadzwyczajnego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, natomiast w 1996 r. – Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku. W l. 1993-1999 był Dziekanem Wydziału Malarstwa i Grafiki gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Pracuje jako pedagog na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie na stanowisku kierownika III Pracowni Katedry Malarstwa i Rysunku. Artysta posiada imponujący dorobek w dziedzinie filmografii.

Wystawy

  • indywidualne:
    • 1974 – Rysunek (Galeria EL w Elblągu)
    • 1976 – 44 Obrazy (Stocznia w Gdańsku)
    • 1979 – Punkt wyjścia (Galeria GN w Gdańsku)
    • 1980 – Rysunek autonomiczny (Galeria Foto-Medium, ART we Wrocławiu)
    • 1983 – Maszynopisanie (Galeria Wymiany w Łodzi)
    • 1984 – Listy z Gdańska i inne (Galeria ON w Poznaniu)
    • 1987 – Rysunek anonimowy (Galeria BWA w Lublinie)
    • 1988 – Przestrzeń przenośna II (Galeria Wschodnia w Łodzi)
    • 1989 – Linia 1982-89 (Galeria BWA w Sopocie)
    • 1991 – Pokaz sentymentalny (Galeria „Arsenał” w Białymstoku)
    • 1995 – Videolustro sentymentalne (Pracownia Chwilowa w Koninie)
    • 1995 – Videolustro sentymentalne (Pracownia Chwilowa w Koninie)
      • Per pedes ad astra (Galeria Wyspa w Gdańsku)
      • Oko za oko (Galeria na Piętrze w Toruniu)
    • 1999 – O braku symetrii (PGS w Sopocie)
    • 1995 – Videolustro sentymentalne (Pracownia Chwilowa w Koninie)

ponadto w galeriach Gdyni, Koszalina, Zielonej Góry.

  • zbiorowe:
    • 1991 – WRO ’91 (Ośrodek Grotowskiego we Wrocławiu)
      • Polish Video in The Eighties (Teatr Mandala w Krakowie)
    • 1993 – K-18 Energetische Konstruktion (Galeria K-18 w Kessel – Niemcy)
      • Film and Video In Poland (Kopenhaga)
      • Central European AV Media (Graz)
    • 1994 – Konzeption PL (Turm Kunstverein, Niemcy)
      • Videoprzestrzenie (PGS w Sopocie)
      • Video instalacje, perfomance (VIP) (Muzeum Sztuki w Łodzi)
    • 1995 – Sztuka Pomorza (Zamek w Szczecinie)
    • 1997 – Nieistniejąca Pracownia (Galeria Arsenał w Białymstoku)
    • Przez Białystok (Galeria Arsenał w Białymstoku)
    • 1999 – Public Relations (Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku)

Bibliografia

  1. Sztuka i edukacja UWM / [projekt okł.i katalogu Piotr Obarek ; zdjęcia Ryszard Czerwiński, Krzysztof Mikunda] ; Uniwersytet Warmińsko-Mazurski. Wydział Pedagogiki i Wychowania Artystycznego. Instytut Sztuk Pięknych. - Olsztyn : UW-M. Wydział Pedagogiki i Wychowania Artystycznego. Instytut Sztuk Pięknych, 2000. – S. 54-55.