Stanisław Raginiak

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Źródło: Fot. archiwum artysty
Źródło: Fot. archiwum artysty
Spotkanie promujące wybór wierszy autora w przekładzie, Instytut Kultury Polskiej w Rzymie, X 2015.
Źródło: archiwum autora
Spotkanie promujące wybór wierszy autora w przekładzie, Instytut Kultury Polskiej w Rzymie, X 2015.
Źródło: Archiwum Elżbiety Raginiak
Quadernario - rocznik poezji włoskiej i polskiej z publikacją wierszy S. Raginiaka.
Źródło: Archiwum Elżbiety Raginiak

(1952- ) – poeta, prozaik

Biografia i twórczość

Urodził się 21 czerwca 1952 r. w Łukcie koło Ostródy. Od 1976 r. mieszka w Grudziądzu.

Stanisław Raginiak debiutował w wieku 37 lat zbiorem wierszy Dziedzictwo (Wydawnictwo „Pojezierze”, Olsztyn 1990 r.). Kolejne tomiki poezji: Uratuj mnie (1991), Nie bójcie się mojej pamięci (1993 r., książka wysoko oceniona przez Krzysztofa Nowickiego), Łzy nad Crow River (1996), Nihumim, Żal (2001; „Żal ujął mnie swoją prostotą i skromnością” – Julia Hartwig. „Wiersze z Żalu są pełne światła, są mądre, pod względem formy doskonałe. To dary boże!” – Piotr Cielesz, Gdańsk), Skroplone smutki (2004), Przenikanie światów (2008), Kwiaty na skale (2011) i Niech niebo pochłonie (2012). S. Raginiak jest również autorem dziennika lirycznego Skrawek Ameryki (1995), w którym zawarł reminiscencje z pobytu w Stanach Zjednoczonych. W 1999 r. opublikowano powieść reportażową Ostatnie piętro samotności – raport z izby wytrzeźwień, o której bardzo pozytywnie wyraził się Wiesław Myśliwski (obszerne fragmenty drukował w redagowanej przez siebie „Sycynie”). Latem 2001 r. ukazał się trzeci, ostatni tom powieści S. Raginiaka Przystań cierpienia.

Rok później na rynku pojawił się zbiór felietonów, dykteryjek i opowiadań pt. Jawa i sen. O książce pisał m.in. Henryk Bereza, podkreślając oryginalność takich opowiadań jak Wędrowiec, Ciernisty śnieg. Z kolei Kazimierz Brakoniecki chwalił opowiadanie Wroniarz.

W sierpniu 2003 r. w Łukcie odbyła się promocja Dwóch linii, tomu składającego się z czterech opowiadań. Gościem honorowym był Wiesław Myśliwski, dla którego opowiadanie Piwnica zasługuje na najwyższe literackie uznanie. O tej publikacji (podobnie zresztą jak o innej prozie Wewnątrz leśnego czasu) pozytywnie wypowiedział się też prof. Zbigniew Chojnowski z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Dwa lata później na rynku ukazał się Powrót do Łukty. W 2009 r. autor opublikował 600-stronicową powieść Ćwokowampiria.

W roku 2015 włoskie wydawnictwo opublikowało wybór wierszy autora w przekładzie – Wiersze (Poesie, LietoColle 2017), jesienią tego roku odbyła się promocja tomu w Instytucie Kultury Polskiej w Rzymie. To samo wydawnictwo zaprosiło autora do publikacji tekstów w znanym we Włoszech Quadernario – corocznym almanachu poezji, którego część zadedykowano poezji polskiej. Wiersze Raginiaka ukazały się tam wraz z utworami Ryszarda Krynickiego, Adama Zagajewskiego, Julian Kornhausera. Obszerny artykuł poświęcił tym autorom włoski dziennik Avvenire.

Jesienią 2019 roku toruńskie wydawnictwo Horyzont Idei opublikowało poemat Raginiaka Moje Crow River. Niemal 70-stronicowy liryczny utwór wiosną 2020 roku znalazł uznanie jurorów i spośród ponad 260 książek poetyckich nadesłanych z kraju zakwalifikowany został do finału ORFEUSZA MAZURSKIEGO.

Opublikowane we Włoszech wiersze uzyskały nagrody i wyróżnienia w kilku konkursach literackich:

  • Stowarzyszenia Kulturalnego Metamorphosis z siedzibą w Rzymie - II nagroda w kategorii „Wiersze publikowane",wręczona w toskańskim Monte Argentario w maju 2017,
  • „Sacravita" we Florencji (maj 2017),
  • „La Couleur d'un Poeme" we Mediolanie (wrzesień 2017).


W 2019 r. po raz pierwszy wiersze Raginiaka przetłumaczone zostały na język hiszpański. Tłumaczką wierszy na język włoski jest córka autora – Elżbieta Beata, a na hiszpański Małgorzata Bortkiewicz-Morawska. Stanisław Raginiak jest autorem książek:

  • Dziedzictwo – (Olsztyn, 1990)
  • Uratuj mnie!... wiersze (Grudziądz, 1992)
  • Nie bójcie się mojej pamięci (Grudziądz, 1993)
  • Skrawek Ameryki. Dziennik maj-lipiec 1994 (Grudziądz, 1995)
  • Łzy nad Crow River – poezje (Grudziądz, 1996)
  • Przystań cierpienia – powieść. T. 1-3 ( Grudziądz, 1996, 2000, 2001)
  • Gdy brakuje słów – poezje (Grudziądz, 1998)
  • Ostatnie piętro samotności. Raport z izby wytrzeźwień – powieść reportażowa (Toruń, 1999. Wyd. 2. Toruń, 2000)
  • Nihumim (poezje (Toruń, 2000)
  • Żal – poezje (Grudziądz, 2001)
  • Wiersze świąteczne i inne (Grudziądz, 2002)
  • Jawa i sen – opowiadania (Toruń, 2002)
  • Dwie linie – opowiadania (Toruń, 2003)
  • Skroplone smutki – poezje (Grudziądz, 2004)
  • Powrót do Łukty – opowiadania (Grudziądz, 2005)
  • Ćwokowampiria – powieść (Grudziądz, 2009)
  • Kwiaty na skale - wiersze (grudzień 2011)
  • Niech niebo pochłonie – wiersze (2012)
  • Wewnątrz leśnego czasu – proza (2013)
  • Poesie - poezje (Wydawnictwo LietoColle, Włochy, 2015)
  • Quadernario – almanach poezji polskiej i włoskiej z wyborem wierszy S. Raginiaka (Wydawnictwo LietoColle, 2016)
  • Wiktoria - zbiór opowiadań (Grudziądz, 2017)
  • Moje Crow River – poemat, 2019 r. Wydawnictwo Horyzont Idei, Toruń).

Bibliografia

  1. Opracowano na podstawie materiałów nadesłanych przez Stanisława Raginiaka.
  2. M. Cucchi, Novecento in versi. Il secolo d'oro della Polonia, "Avvenire" nr z 29.12.2016, Strona autora https://www.avvenire.it/agora/pagine/novecento-in-versi-il-secolo-doro-della-polonia

Zobacz też

Strona autora