Warmińsko-Mazurskie Muzeum Pożarnictwa w Lidzbarku
Muzeum gromadzące zabytki pożarnictwa, działające od 1972 r. w Lidzbarku, pow. działdowski.
Siedziba
13-230 Lidzbark
ul. Nowy Rynek 14
tel. (023) 696 17 17
Organizator
Muzeum prowadzone jest przez Ochotniczą Straż Pożarną w Lidzbarku pod patronatem Wojewódzkiego Zarządu Ochotniczych Straży Pożarnych oraz Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Olsztynie.
Historia
Muzeum utworzono 21 maja 1972 r. przy Ochotniczej Straży Pożarnej w Lidzbarku w nowo wybudowanym domu strażaka. Organizatorem i inicjatorem powstania muzeum był Maksymilian Anger, ówczesny komendant Ochotniczej Straży Pożarnej w Lidzbarku. Była to jedna z pierwszych placówek tego typu w Polsce, ale działała jako Muzeum Pożarnictwa OSP Lidzbark. Po kolejnych zmianach administracyjnych miasto powróciło do województwa warmińsko-mazurskiego. W 2001 r. Muzeum zmieniło status na Warmińsko-Muzeum Pożarnictwa z siedzibą w Lidzbarku. Został przeprowadzony gruntowny remont siedziby muzeum, który pozwolił na lepsze wyeksponowanie zbiorów. Kustoszami placówki byli Maksymilian Anger, Mieczysław Lautenbach, obecnie jest Marek Kłosowski. Muzeum cieszy się popularnością wśród zwiedzających. Częstymi gośćmi są turyści z Niemiec, Białorusi, Litwy, Rosji. Rocznie odwiedza je ok. 3500 osób.
Zbiory
Początkowo Muzeum gromadziło eksponaty z dziejów lidzbarskiej Ochotniczej Straży Pożarnej (powstałej w Lidzbarku 3 maja 1889 r.) oraz innych organizacji z I połowy XX wieku, które funkcjonowały w mieście. Kolekcja Muzeum wzbogaciła się dzięki darom mieszkańców miasta. M.in. zbiór obrazujący życie Lidzbarka przekazał w 1985 r. Edward Klemens, historyk oraz popularyzator dziejów miasta i okolicy, sprzęt przeciwpożarowy przekazał rzemieślnik Antoni Miller. Zabytki pożarnictwa przekazywały też jednostki OSP z całego województwa. Muzeum gromadzi dokumenty, odznaczenia, mundury strażackie, sztandary, instrumenty muzyczne orkiestr dętych Ochotniczych Straży Pożarnych oraz sprzęt przeciwpożarowy z dawnych lat. Swoje zbiory muzeum prezentuje w pawilonie muzealnym o powierzchni 100 metrów. Dodatkowo na zewnątrz prezentowane są powozy strażackie i inny sprzęt przeciwpożarowy.
W zbiorach muzeum znajduje się kolekcja hełmów (od XVIII wieku), urządzenia wodne (najstarsze z XVI w.), rekonstrukcja ręcznej sikawki drewnianej wykonana ok. 1930 r. na wzór urządzenia z przełomu XVI/XVII wieku. Motopompy, m.in. egzemplarz z okresu międzywojennego warszawskiej fabryki Lilpopa, Raua, Loewensteina. Eksponatem muzealnym jest lampa gazowa z 1903 r. znajdująca się przed budynkiem muzeum. Wśród eksponatów muzeum są kartki na żywność, monety i banknoty, stare egzemplarze gazet, fotografie, również księga bractwa kowalskiego z lat 1725-1845.
Działalność
Muzeum prowadzi działalność edukacyjną prowadzącą do przestrzegania zasad bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
Bibliografia
- Caruk, Grażyna: Muzeum strażaków / Grażyna Caruk // „Strażak”. – 2002, nr 2, s. 1.
- Powiat działdowski : informator turystyczny. – Bydgoszcz : Renoma Bis, 2011. – S. 10-11.
