Stanisław Raginiak: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Multimedia)
(Multimedia)
Linia 63: Linia 63:
  
 
==Multimedia==
 
==Multimedia==
 +
 +
<b>10 września 2020 - Spotkanie autorskie - Moje Crow River - źródło: kuprawdzie.pl</b>
 +
 
<youtube>https://youtu.be/SiITuu1TjnA</youtube>
 
<youtube>https://youtu.be/SiITuu1TjnA</youtube>
 
Zapis spotkania autorskiego z 10 września 2020 roku - Moje Crow River - Źródło: kuprawdzie.pl
 
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==

Wersja z 15:51, 20 lis 2022

Źródło: Fot. archiwum artysty
Źródło: Fot. archiwum artysty
Spotkanie promujące wybór wierszy autora w przekładzie, Instytut Kultury Polskiej w Rzymie, X 2015.
Źródło: archiwum autora
Spotkanie promujące wybór wierszy autora w przekładzie, Instytut Kultury Polskiej w Rzymie, X 2015.
Źródło: Archiwum Elżbiety Raginiak
Quadernario - rocznik poezji włoskiej i polskiej z publikacją wierszy S. Raginiaka.
Źródło: Archiwum Elżbiety Raginiak
Moje Crow River.jpg

(1952- ) – poeta, prozaik

Biografia i twórczość

Urodził się 21 czerwca 1952 r. w Łukcie koło Ostródy. Od 1976 r. mieszka w Grudziądzu.

Stanisław Raginiak debiutował w wieku 37 lat zbiorem wierszy Dziedzictwo (Wydawnictwo „Pojezierze”, Olsztyn 1990 r.). Kolejne tomiki poezji: Uratuj mnie (1991), Nie bójcie się mojej pamięci (1993 r., książka wysoko oceniona przez Krzysztofa Nowickiego), Łzy nad Crow River (1996), Nihumim, Żal (2001; „Żal ujął mnie swoją prostotą i skromnością” – Julia Hartwig. „Wiersze z Żalu są pełne światła, są mądre, pod względem formy doskonałe. To dary boże!” – Piotr Cielesz, Gdańsk), Skroplone smutki (2004), Przenikanie światów (2008), Kwiaty na skale (2011) i Niech niebo pochłonie (2012).

S. Raginiak jest również autorem dziennika lirycznego Skrawek Ameryki (1995), w którym zawarł reminiscencje z pobytu w Stanach Zjednoczonych. W 1999 r. opublikowano powieść reportażową Ostatnie piętro samotności – raport z izby wytrzeźwień, o której bardzo pozytywnie wyraził się Wiesław Myśliwski (obszerne fragmenty drukował w redagowanej przez siebie „Sycynie”). Latem 2001 r. ukazał się trzeci, ostatni tom powieści S. Raginiaka Przystań cierpienia.

Rok później na rynku pojawił się zbiór felietonów, dykteryjek i opowiadań pt. Jawa i sen. O książce pisał m.in. Henryk Bereza, podkreślając oryginalność takich opowiadań jak Wędrowiec, Ciernisty śnieg. Z kolei Kazimierz Brakoniecki chwalił opowiadanie Wroniarz.

W sierpniu 2003 r. w Łukcie odbyła się promocja Dwóch linii, tomu składającego się z czterech opowiadań. Gościem honorowym był Wiesław Myśliwski, dla którego opowiadanie Piwnica zasługuje na najwyższe literackie uznanie. O tej publikacji (podobnie zresztą jak o innej prozie Wewnątrz leśnego czasu) pozytywnie wypowiedział się też prof. Zbigniew Chojnowski z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Dwa lata później na rynku ukazał się Powrót do Łukty. W 2009 r. autor opublikował 600-stronicową powieść Ćwokowampiria.

W 2012 r. podczas Ogólnopolskiego Festiwalu „Pisz i śpiewaj Poezję" w Piszu Raginiak wierszem Łzy nad Crow River zdobył Srebrną Monetę K. I. Gałczyńskiego.

W roku 2015 włoskie wydawnictwo opublikowało wybór wierszy autora w przekładzie – Wiersze (Poesie, LietoColle 2017), jesienią tego roku odbyła się promocja tomu w Instytucie Kultury Polskiej w Rzymie. To samo wydawnictwo zaprosiło autora do publikacji tekstów w znanym we Włoszech Quadernario – corocznym almanachu poezji, którego część zadedykowano poezji polskiej. Wiersze Raginiaka ukazały się tam wraz z utworami Ryszarda Krynickiego, Adama Zagajewskiego, Julian Kornhausera. Obszerny artykuł poświęcił tym autorom włoski dziennik Avvenire.

26 czerwca 2020 r. jury w składzie prof. Jarosław Ławski (przewodniczący), prof. Anna Legeżyńska, dr Antoni Libera, dr Bronisław Maj, Marek Zagańczyk za najlepszą książkę zgłoszoną do konkursu ORFEUSZA MAZURSKIEGO uznało MOJE CROW RIVER Stanisława Raginiaka (Wydawnictwo Horyzont Idei, Toruń). 25 lipca w Muzeum K.I. Gałczyńskiego w Praniu odbyła się gala wręczenia nagrody. Poemat był wśród pięciu książek - finalistów Nagrody Literackiej "Wawrzyn Warmii i Mazur".

Opublikowane we Włoszech wiersze uzyskały nagrody i wyróżnienia w kilku konkursach literackich:

  • Stowarzyszenia Kulturalnego Metamorphosis z siedzibą w Rzymie - II nagroda w kategorii „Wiersze publikowane",wręczona w toskańskim Monte Argentario w maju 2017,
  • „Sacravita" we Florencji (maj 2017),
  • „La Couleur d'un Poeme" we Mediolanie (wrzesień 2017).

W 2019 r. po raz pierwszy wiersze Raginiaka przetłumaczone zostały na język hiszpański.

Tłumaczką wierszy na język włoski jest córka autora – Elżbieta Beata, a na hiszpański Małgorzata Bortkiewicz-Morawska.

Publikacje

Stanisław Raginiak jest autorem książek:

  • Dziedzictwo – (Olsztyn, 1990)
  • Uratuj mnie!... wiersze (Grudziądz, 1992)
  • Nie bójcie się mojej pamięci (Grudziądz, 1993)
  • Skrawek Ameryki. Dziennik maj-lipiec 1994 (Grudziądz, 1995)
  • Łzy nad Crow River – poezje (Grudziądz, 1996)
  • Przystań cierpienia – powieść. T. 1-3 ( Grudziądz, 1996, 2000, 2001)
  • Gdy brakuje słów – poezje (Grudziądz, 1998)
  • Ostatnie piętro samotności. Raport z izby wytrzeźwień – powieść reportażowa (Toruń, 1999. Wyd. 2. Toruń, 2000)
  • Nihumim(poezje (Toruń, 2000)
  • Żal – poezje(Grudziądz, 2001)
  • Wiersze świąteczne i inne (Grudziądz, 2002)
  • Jawa i sen – opowiadania (Toruń, 2002)
  • Dwie linie – opowiadania (Toruń, 2003)
  • Skroplone smutki – poezje (Grudziądz, 2004)
  • Powrót do Łukty – opowiadania (Grudziądz, 2005)
  • Ćwokowampiria – powieść (Grudziądz, 2009)
  • Kwiaty na skale - wiersze(grudzień 2011)
  • Niech niebo pochłonie – wiersze (2012)
  • Wewnątrz leśnego czasu – proza (2013)
  • Poesie - poezje (Wydawnictwo LietoColle, Włochy, 2015)
  • Quadernario – almanach poezji polskiej i włoskiej z wyborem wierszy S. Raginiaka (Wydawnictwo LietoColle, 2016)
  • Wiktoria - zbiór opowiadań (Grudziądz, 2017)
  • Moje Crow River – poemat, 2019 r. Wydawnictwo Horyzont Idei, Toruń).
  • BYĆ (TO BE) - tom wierszy, 2021 r., wersja polsko-angielska plus płyta zawierająca wszystkie utwory oraz kilka piosenek z dawnej twórczości. Czyta i śpiewa Jacek Słupkowski z Torunia. (Wydawnictwo Horyzont Idei Toruń).

Multimedia

10 września 2020 - Spotkanie autorskie - Moje Crow River - źródło: kuprawdzie.pl

Bibliografia

  1. Opracowano na podstawie materiałów nadesłanych przez Stanisława Raginiaka.
  2. M. Cucchi, Novecento in versi. Il secolo d'oro della Polonia, "Avvenire" nr z 29.12.2016, Strona autora https://www.avvenire.it/agora/pagine/novecento-in-versi-il-secolo-doro-della-polonia

Zobacz też