Roman Wachowiec: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | [[Image:roman-wachowiec.jpg|thumb|right|250px|Roman Wachowiec <br> Fot. archiwum domowe]] | ||
| + | [[image:wachowiec ac.jpg|thumb|right|250px|]] | ||
| + | [[Image:rozsypane-czcionki.jpg|thumb|right|250px|Okładka książki Romana Wachowca <br> Fot. archiwum domowe]] | ||
(1932- ) - pisarz, dziennikarz i redaktor ''Głosu Olsztyńskiego'' i [[Gazeta Olsztyńska|Gazety Olsztyńskiej]] (ps. Jacek Gron). | (1932- ) - pisarz, dziennikarz i redaktor ''Głosu Olsztyńskiego'' i [[Gazeta Olsztyńska|Gazety Olsztyńskiej]] (ps. Jacek Gron). | ||
| − | |||
| − | |||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
Roman Wachowiec urodził się w 1932 roku w Brześciu nad Bugiem. W 1956 roku ukończył Wydział Dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach trafił do [[ewim:Olsztyn|Olsztyna]], dokąd przyjechał zachęcany przez koleżankę ze studiów [[Elżbieta Rybak|Elżbietę Szewczenko]] (później Rybak), której ojciec [[Stanisław Szewczenko]] był dyrektorem [[ewim:Olsztyńskie Wydawnictwo Prasowe|Olsztyńskiego Wydawnictwa Prasowego]]. Podjął pracę w ukazującym się od 1 września 1951 roku [[Głos Olsztyński|Głosie Olsztyńskim]]. Był reporterem terenowym, redagował dodatek [[„Głos Młodych”]], a po zmianie tytułu (1970) pełnił w [[Gazeta Olsztyńska|„Gazecie Olsztyńskiej”]] funkcje redakcyjne do zastępcy redaktora naczelnego włącznie. Po przejściu na emeryturę nie zrezygnował z pisania, dzięki czemu powstała książka „Placówka Pieniężnych” o [[Gazeta Olsztyńska|Gazecie Olsztyńskiej]] tworzonej głównie przez ród Pieniężnych w latach 1886-1939. Z kolei nagrodzone opowiadanie „Zakanale” stało się zaczynem książki „Rozsypane czcionki”, wydanej przez [[Wydawnictwo Edytor „Wers”|Wydawnictwo „Wers”]] oraz [[Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie|Fundację Środowisk Twórczych w Olsztynie]]. Roman Wachowiec opisał w niej wydarzenia, których był świadkiem i wspomnienia ludzi, z którymi się zetknął – od powojennego Nakła, gdzie spędził dzieciństwo i wczesną młodość, poprzez Warszawę lat studenckich po Olsztyn, gdzie dotarł wraz z październikową odwilżą 1956 roku. Jak to ujął recenzent, „otrzymujemy w tej części książki niezwykle interesujący, niemal faktograficzny opis lokalnego środowiska dziennikarskiego, pełnego doskonałych obserwacji, anegdot, ludzkich sylwetek. A wszystko to ujęte z należytym dystansem do zmieniającej się w Polsce polityczno-obyczajowych epok i stosownym odautorskim poczuciem humoru”. | Roman Wachowiec urodził się w 1932 roku w Brześciu nad Bugiem. W 1956 roku ukończył Wydział Dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach trafił do [[ewim:Olsztyn|Olsztyna]], dokąd przyjechał zachęcany przez koleżankę ze studiów [[Elżbieta Rybak|Elżbietę Szewczenko]] (później Rybak), której ojciec [[Stanisław Szewczenko]] był dyrektorem [[ewim:Olsztyńskie Wydawnictwo Prasowe|Olsztyńskiego Wydawnictwa Prasowego]]. Podjął pracę w ukazującym się od 1 września 1951 roku [[Głos Olsztyński|Głosie Olsztyńskim]]. Był reporterem terenowym, redagował dodatek [[„Głos Młodych”]], a po zmianie tytułu (1970) pełnił w [[Gazeta Olsztyńska|„Gazecie Olsztyńskiej”]] funkcje redakcyjne do zastępcy redaktora naczelnego włącznie. Po przejściu na emeryturę nie zrezygnował z pisania, dzięki czemu powstała książka „Placówka Pieniężnych” o [[Gazeta Olsztyńska|Gazecie Olsztyńskiej]] tworzonej głównie przez ród Pieniężnych w latach 1886-1939. Z kolei nagrodzone opowiadanie „Zakanale” stało się zaczynem książki „Rozsypane czcionki”, wydanej przez [[Wydawnictwo Edytor „Wers”|Wydawnictwo „Wers”]] oraz [[Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie|Fundację Środowisk Twórczych w Olsztynie]]. Roman Wachowiec opisał w niej wydarzenia, których był świadkiem i wspomnienia ludzi, z którymi się zetknął – od powojennego Nakła, gdzie spędził dzieciństwo i wczesną młodość, poprzez Warszawę lat studenckich po Olsztyn, gdzie dotarł wraz z październikową odwilżą 1956 roku. Jak to ujął recenzent, „otrzymujemy w tej części książki niezwykle interesujący, niemal faktograficzny opis lokalnego środowiska dziennikarskiego, pełnego doskonałych obserwacji, anegdot, ludzkich sylwetek. A wszystko to ujęte z należytym dystansem do zmieniającej się w Polsce polityczno-obyczajowych epok i stosownym odautorskim poczuciem humoru”. | ||
| Linia 17: | Linia 18: | ||
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
| − | |||
* ''Placówka Pieniężnych'' - książka (1996) | * ''Placówka Pieniężnych'' - książka (1996) | ||
* ''Zakanale'' – opowiadanie, nagroda w konkursie (2000) | * ''Zakanale'' – opowiadanie, nagroda w konkursie (2000) | ||
Aktualna wersja na dzień 11:12, 12 gru 2017
(1932- ) - pisarz, dziennikarz i redaktor Głosu Olsztyńskiego i Gazety Olsztyńskiej (ps. Jacek Gron).
Spis treści
Biografia
Roman Wachowiec urodził się w 1932 roku w Brześciu nad Bugiem. W 1956 roku ukończył Wydział Dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach trafił do Olsztyna, dokąd przyjechał zachęcany przez koleżankę ze studiów Elżbietę Szewczenko (później Rybak), której ojciec Stanisław Szewczenko był dyrektorem Olsztyńskiego Wydawnictwa Prasowego. Podjął pracę w ukazującym się od 1 września 1951 roku Głosie Olsztyńskim. Był reporterem terenowym, redagował dodatek „Głos Młodych”, a po zmianie tytułu (1970) pełnił w „Gazecie Olsztyńskiej” funkcje redakcyjne do zastępcy redaktora naczelnego włącznie. Po przejściu na emeryturę nie zrezygnował z pisania, dzięki czemu powstała książka „Placówka Pieniężnych” o Gazecie Olsztyńskiej tworzonej głównie przez ród Pieniężnych w latach 1886-1939. Z kolei nagrodzone opowiadanie „Zakanale” stało się zaczynem książki „Rozsypane czcionki”, wydanej przez Wydawnictwo „Wers” oraz Fundację Środowisk Twórczych w Olsztynie. Roman Wachowiec opisał w niej wydarzenia, których był świadkiem i wspomnienia ludzi, z którymi się zetknął – od powojennego Nakła, gdzie spędził dzieciństwo i wczesną młodość, poprzez Warszawę lat studenckich po Olsztyn, gdzie dotarł wraz z październikową odwilżą 1956 roku. Jak to ujął recenzent, „otrzymujemy w tej części książki niezwykle interesujący, niemal faktograficzny opis lokalnego środowiska dziennikarskiego, pełnego doskonałych obserwacji, anegdot, ludzkich sylwetek. A wszystko to ujęte z należytym dystansem do zmieniającej się w Polsce polityczno-obyczajowych epok i stosownym odautorskim poczuciem humoru”.
Mieszka i pracuje w Olsztynie.
Działalność
- dziennikarz Głosu Olsztyńskiego i Gazety Olsztyńskiej (1956-1991)
w tym na stanowiskach:
- 1964-1969 – kierownik dodatku Głos Młodych
- 1969 -1975 – zastępca sekretarza redakcji
- 1977 – sekretarz redakcji
- 1978-1990 – zastępca redaktora naczelnego
Twórczość
- Placówka Pieniężnych - książka (1996)
- Zakanale – opowiadanie, nagroda w konkursie (2000)
- Zajezierze, zalesie, Res Publica – konkurs (2004)
- Rozsypane czcionki - książka wspomnieniowa (2004)
Przynależność do grup i stowarzyszeń
W latach 1945-1948 zależał do ZHP w Nakle nad Notecią. Ponadto był:
- sekretarzem Towarzystwa Przyjaciół Gazety Olsztyńskiej
- sekretarzem Społecznego Komitetu Budowy Domu Gazety Olsztyńskiej
- członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Stowarzyszenia Dziennikarzy RP
Medale i odznaczenia
- Złota odznaka Zasłużonym dla Warmii i Mazur
- Brązowy Krzyż Zasługi
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1976)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1986)
