Jan Wróblewski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 4: | Linia 4: | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodził się 14 czerwca 1926 r. we wsi Filipów koło Suwałk. | + | Urodził się 14 czerwca 1926 r. we wsi Filipów koło Suwałk. Ukończył liceum pedagogiczne. W latach 1950-1953 odbył studia filologiczne (ze specjalizacją bibliotekarską) na Uniwersytecie Warszawskim. W 1954 r. przeniósł się do Olsztyna. Pod koniec lat 50-tych podjął bibliotekoznawcze studia eksternistyczne na Uniwersytecie Łódzkim. Od 1958 r. pracował w Olsztynie. Na zgromadzonych w czasie pracy zawodowej materiałach oparł swoją pracę magisterską ''Księgozbiory bibliotek powszechnych województwa olsztyńskiego i ich użytkowanie'' (1960). Jako doktor nauk humanistycznych napisał rozprawę pt. ''Polskie biblioteki ludowe w zaborze pruskim i na terenie Rzeszy Niemieckiej w latach 1843-1939'', opublikowaną w 1975 r. przez [[Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie]]. W 1974 r. pracą tą obronił na Uniwersytecie Wrocławskim tytuł doktora habilitowanego. Zmarł 15 kwietnia 2009 r. |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
| − | + | Pierwszą pracę podjął po ukończeniu szkoły średniej. Został nauczycielem we wsi Nierośno (na Białostocczyźnie). Przyjął równocześnie obowiązek prowadzenia punktu bibliotecznego. Po ukończeniu studiów pracował w Piszu jako kierownik Wydziału Kultury Powiatowej Rady Narodowej, a następnie [[Biblioteka Powiatowa w Piszu |Biblioteki Powiatowej]]. Po przeniesieniu się do Olsztyna objął stanowisko wizytatora w samodzielnym Referacie Bibliotek Wydziału Kultury WRN, na którym przepracował cztery lata. W 1958 r. został instruktorem w [[Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Olsztynie |Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Olsztynie]]. W latach 1964-1973 był zastępcą dyrektora Biblioteki Głównej Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, a od listopada 1973 r. organizował Zakład Bibliotekoznawstwa i Informatyki Naukowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie. W lipcu 1974 r. został kierownikiem tego Zakładu. Współpracował z m.in. z profesor Marią Dembowską oraz Jadwigą Rudnicką. W trakcie pracy dydaktycznej poświęcił się badaniom historii książki na ziemiach należących do Niemiec i publicystyce naukowej. | |
==Publikacje== | ==Publikacje== | ||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
*''Polskich broniły progów'' (1981) | *''Polskich broniły progów'' (1981) | ||
*''Bibliotekarze spod znaku Rodła'' (1989) | *''Bibliotekarze spod znaku Rodła'' (1989) | ||
| + | |||
| + | ==Nagrody== | ||
| + | *Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1981) - za tom ''Polskich broniły progów'' w serii ''Książki o Książce'' | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 15:53, 18 lip 2010
(1926-2009) – bibliotekarz, pracownik naukowo-dydaktyczny
Spis treści
Biografia
Urodził się 14 czerwca 1926 r. we wsi Filipów koło Suwałk. Ukończył liceum pedagogiczne. W latach 1950-1953 odbył studia filologiczne (ze specjalizacją bibliotekarską) na Uniwersytecie Warszawskim. W 1954 r. przeniósł się do Olsztyna. Pod koniec lat 50-tych podjął bibliotekoznawcze studia eksternistyczne na Uniwersytecie Łódzkim. Od 1958 r. pracował w Olsztynie. Na zgromadzonych w czasie pracy zawodowej materiałach oparł swoją pracę magisterską Księgozbiory bibliotek powszechnych województwa olsztyńskiego i ich użytkowanie (1960). Jako doktor nauk humanistycznych napisał rozprawę pt. Polskie biblioteki ludowe w zaborze pruskim i na terenie Rzeszy Niemieckiej w latach 1843-1939, opublikowaną w 1975 r. przez Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie. W 1974 r. pracą tą obronił na Uniwersytecie Wrocławskim tytuł doktora habilitowanego. Zmarł 15 kwietnia 2009 r.
Działalność
Pierwszą pracę podjął po ukończeniu szkoły średniej. Został nauczycielem we wsi Nierośno (na Białostocczyźnie). Przyjął równocześnie obowiązek prowadzenia punktu bibliotecznego. Po ukończeniu studiów pracował w Piszu jako kierownik Wydziału Kultury Powiatowej Rady Narodowej, a następnie Biblioteki Powiatowej. Po przeniesieniu się do Olsztyna objął stanowisko wizytatora w samodzielnym Referacie Bibliotek Wydziału Kultury WRN, na którym przepracował cztery lata. W 1958 r. został instruktorem w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Olsztynie. W latach 1964-1973 był zastępcą dyrektora Biblioteki Głównej Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, a od listopada 1973 r. organizował Zakład Bibliotekoznawstwa i Informatyki Naukowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie. W lipcu 1974 r. został kierownikiem tego Zakładu. Współpracował z m.in. z profesor Marią Dembowską oraz Jadwigą Rudnicką. W trakcie pracy dydaktycznej poświęcił się badaniom historii książki na ziemiach należących do Niemiec i publicystyce naukowej.
Publikacje
Był autorem wielu rozpraw i artykułów publikowanych w czasopismach naukowych i w prasie olsztyńskiej. Opublikował m.in.:
- Rozwój bibliotek publicznych w ... (1961)
- Rewizje polskich bibliotek ludowych na Warmii i Mazurach w XIX wieku (1967)
- Biblioteki polskie na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach 1881-1939 (1968)
- Działalność bibliotekarska Franciszka Szczepańskiego (1968)
- Działalność bibliotekarska Ignacego Łyskowskiego (1969)
- Polskie biblioteki ludowe w zaborze pruskim i na terenie Rzeszy Niemieckiej w latach 1843-1939 (1975)
- Polskich broniły progów (1981)
- Bibliotekarze spod znaku Rodła (1989)
Nagrody
- Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1981) - za tom Polskich broniły progów w serii Książki o Książce
Bibliografia
- Olsztyńskie biografie literackie 1945-1988 / praca zbiorowa pod red. Jana Chłosty. – Olsztyn : Towarzystwo Naukowe im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1991. – S. 120.
