Robert Budzinski: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
 
Linia 1: Linia 1:
[[Image:rbudzinski1.jpg|thumb|right|200px|''Autoportret''. Litografia.<br>Źródło: Wiesław Skrobot, ''Robert Budzinski odkrywca Prus Wschodnich'', „Zapiski Zalewskie”, Nr 8 (2005), s. 25.]]
+
[[Image:rb.jpg|thumb|right|200px|''Autoportret''. Litografia.<br>Źródło: [http://www.neidenburg.de/alt/budzinski.gif http://www.neidenburg.de/]]]
 
[[Image:rbudzinski2.jpg|thumb|right|200px|''Cień''. Drzeworyt.<br>Źródło: [http://www.artnet.de/Artists/LotDetailPage.aspx?lot_id=47217B9003FEEC78 www.artnet.de] ]]
 
[[Image:rbudzinski2.jpg|thumb|right|200px|''Cień''. Drzeworyt.<br>Źródło: [http://www.artnet.de/Artists/LotDetailPage.aspx?lot_id=47217B9003FEEC78 www.artnet.de] ]]
  

Aktualna wersja na dzień 09:51, 26 lut 2015

Autoportret. Litografia.
Źródło: http://www.neidenburg.de/
Cień. Drzeworyt.
Źródło: www.artnet.de

(1874-1955) – malarz, grafik, pisarz

Biografia

Urodził się 5 kwietnia 1874 r. w Sławce Małej koło Nidzicy. Ukończył studia w Akademii Sztuk Pięknych w Królewcu i Berlinie, w klasie malarstwa i grafiki. W 1903 r. ożenił się z Idą Wink. W 1919 r. przyjechał do Królewca, gdzie mieszkał aż do końca II wojny światowej. Po wojnie wyjechał wraz z rodziną do Warburga w Westfalii, a następnie w 1950 r. przeniósł się do Marburga. Zmarł 27 lutego 1955 r. w Marburgu.

Działalność

W latach 1909-1919 pracował jako nauczyciel gimnazjum w Chojnicach. Po przyjeździe do Królewca w 1919 r. poświęcił się wolnej twórczości artystycznej. Od młodych lat był współtwórcą i aktywnym uczestnikiem ruchu skautowskiego Wandervogel (Wędrowne Ptaki). W oparciu o jego idee, wraz z innymi malarzami z kręgu królewieckiego stworzył w Nidzie na Mierzei Kurońskiej tzw. Kolonię Artystów – dom pracy twórczej i spotkań, który miał przynosić inspirację do aktywności artystycznej, czerpiącej z bogactwa i naturalnego piękna krajobrazu Sambii i całych Prus Wschodnich.

Twórczość

W swojej twórczości stosował najróżniejsze, czasem eksperymentalne techniki graficzne. Tworzył szkice, litografie, drzeworyty, staloryty, czasem też malował. Dużo podróżował, czego efektem są m.in. zbiory grafik poświęcone miastom i okolicom (m.in. Jezioraka, Januszewa, Solników, powiatu suskiego). „Jego pracownią był otwarty krajobraz, w którym odnajdywał wszystko, co niezbędne do twórczego życia …”.[1] Jego artystyczny dorobek znajduje się głównie w zbiorach uniwersyteckiego muzeum w Marburgu.

Publikacje

  • Odkrycie Prus Wschodnich (1914)

Przypisy

  1. Wiesław Skrobot, Robert Budzinski odkrywca Prus Wschodnich, „Zapiski Zalewskie”, Nr 8 (2005), s. 27.

Bibliografia

  1. Gładkowska, Ewa: Robert Budzinski - grafik, malarz, literat z Prus Wschodnich / Ewa Gładkowska //„Biuletyn Historii Sztuki”. - 2005, nr 3/4, s. 271-291.
  2. Skrobot, Wiesław: Robert Budzinski odkrywca Prus Wschodnich / Wiesław Skrobot //„Zapiski Zalewskie”. - Nr 8 (2005), s. 25-27.

Zobacz też