Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Leginach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | [[Image: | + | [[Image: kosciol_maria_leginy_1a.jpg|thumb|right|200px| Fot. Mieczysław Kalski]] |
| − | [[Image: | + | [[Image: kosciol_maria_leginy_2a.jpg|thumb|right|200px| Fot. Mieczysław Kalski]] |
| − | [[Image: kosciol_maria_leginy_3.jpg|thumb| | + | [[Image: kosciol_maria_leginy_3.jpg|thumb|left|200px| Fot. Herbert Zink. 1938 rok.<br>Źródło: ''Prusy Wschodnie - dokumentacja historycznej prowincji'', Warszawa IS PAN, 2006, nr 056629.]] |
[[Image: kosciol_maria_leginy_4.jpg|thumb|right|200px| Fot. Herbert Zink. 1938 rok.<br>Źródło: ''Prusy Wschodnie - dokumentacja historycznej prowincji'', Warszawa IS PAN, 2006, nr 056631.]] | [[Image: kosciol_maria_leginy_4.jpg|thumb|right|200px| Fot. Herbert Zink. 1938 rok.<br>Źródło: ''Prusy Wschodnie - dokumentacja historycznej prowincji'', Warszawa IS PAN, 2006, nr 056631.]] | ||
Wersja z 17:16, 19 lis 2014
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony w pierwszej połowie XIX wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Kościół został wybudowany w centrum wsi Leginy (niem. Legienen). Wieś położona jest w powiecie kętrzyńskim, w gminie Reszel.
Historia
Gotycki kościół pod wezwaniem św. Marii Magdaleny istniał w tej miejscowości już w XIV wieku. Obecna budowla została wzniesiona w tym samym miejscu w 1824 roku. Jej konsekracji dokonał biskup Józef Hohenzollern w dniu 4 września 1825 roku. W 1910 roku do korpusu nawowego dobudowano wieżę dzwonniczą.
Opis
Jest to kościół orientowany, murowany z czerwonej cegły, salowy, o uproszczonych formach późnobarokowych. Wzniesiono go na rzucie prostokąta. Od strony północnej znajduje się kruchta, od wschodniej – zakrystia, a od zachodu – wieża. Nad prezbiterium umieszczono chorągiewkę z datą 1824. Ta sama data i inicjały widnieją na kamieniu umieszczonym w południowej ścianie korpusu. Wnętrze nawy przykryto stropem o zaokrąglonych bokach, w zakrystii zastosowano sklepienie kolebkowe.
Wyposażenie
Barokowy ołtarz główny pochodzi z połowy XVIII wieku. Umieszczono w nim obrazy św. Marii Magdaleny i św. Anny Samotrzeć, a także rzeźby Chrystusa, Jana Chrzciciela, św. Józefa i św. Mateusza. Klasycystyczne tabernakulum wykonano około 1824 roku. W prawym ołtarzu bocznym, z początku XVII wieku, znajduje się obraz Ukrzyżowania z Marią, Janem i Magdaleną. W lewym, z końca tego stulecia, umieszczono obrazy Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Trójcy Świętej (w zwieńczeniu), a także medaliony ze scenami z życia Chrystusa (w uszach nastawy). W kościele znajdują się także: klasycystyczna ambona z 1824 roku, rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego z połowy XVIII wieku, obrazy Chrystusa i Marii z pierwszej połowy XIX wieku, płyty nagrobne: Oelsnitza z 1665 roku oraz Andrzeja i Józefa de Helden Gąsiorowskich z 1772 roku. Są tutaj także cenne zabytki sztuki złotniczej, w tym m.in.:
- gotycki krzyż ołtarzowy z pierwszej ćwierci XV wieku,
- późnorenesansowa monstrancja z 1664 roku, ufundowana przez Jana Oelsena,
- kielich barokowy z herbami Oelsnitzów i inicjałami H.v.O.,
- kielich rokokowy z 1807 roku,
- łódka na kadzidło z 1798 roku,
- pacyfikał z pierwszej ćwierci XIX wieku,
- puszka z napisem: „DOM comites Załuscy in emigratione anno 1833 offerunt” – darowizna emigrantów po powstaniu 1831 roku.
Zobacz też
Bibliografia
- Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 1 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn : Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 276-277.
- Piskorska, Józefa: Złotnictwo sakralne na Warmii w okresie baroku. Cz. II, Ilustrowany katalog zachowanych dzieł / Józefa Piskorska. – Olsztyn : Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 2007. – S. 62.
- Przewodnik po zabytkowych kościołach Południowej Warmii. – Olsztyn : Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1973. – S. 49-51.
