Tadeusz Maculewicz

Ewa i Tadeusz Maculewicz, Źródło: Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2008.

Ewa i Tadeusz Maculewiczowie – Płaskorzeźba „Ostatnia wieczerza”, Źródło: Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2008.

Ewa i Tadeusz Maculewiczowie – Płaskorzeźba „Baba z kwiatkiem”, Źródło: Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2008.

Rzeźbiarz, tworzy wspólnie z żoną Ewą Maculewicz

Biografia

Urodził się i mieszkał w Elblągu. W 1984 r. przeprowadzili się z żoną, Ewą do warmińskiej wsi Derc. Początkowo zajmowali się rolnictwem, ale zaniechali tego. Ukończył Chrześcijańską Akademię Teologiczną. Członek Stowarzyszenia Twórców Warmii i Mazur.

Twórczość

Tadeusz Maculewicz rzeźbić zaczął w Elblągu. Początkowo współpracował ze szwagrem, Jerzym Jatczewskiem. Później wypracował własny styl. Tworzy rzeźby oraz płaskorzeźby. Rzeźbi, najczęściej w drzewie lipowym. Tematyką rzeźb jest tematyka wiejska, zwierzęta, rośliny oraz anioły i aniołki. Tadeusz rzeźbi, jego żona Ewa maluje rzeźby farbami. Tadeusz Maculewicz „bardzo lubi drewno i lubi przypatrywać się, gdy na traku z pnia drzewa powstają deski. Do rzeźbienia używa w zasadzie trzech narzędzi (…) nóż stożkowaty (…), dłutko, półokrągłe (…), nóż (…). Do wstępnej obróbki, jak przycięcie klocka czy deski, używa piły mechanicznej, ośnika i imadła. Ewa zajmuje się malowaniem. Używa do tego farb akrylowych . W swoim domu organizują warsztaty rzeźbiarskie. Współpracują z Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie, Muzeum Etnograficznym Skansenem w Olsztynku. Prace Ewy i Tadeusza Maculewiczów znajdują się w zbiorach prywatnych m.in. w Australii, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Austrii, Niemczech, Francji, Hiszpanii, Włoszech. Ewa i Tadeusz Maculewicz są autorami Statuetki „Jezioranka 2003”, nagrody XIX Wojewódzkiego Przeglądu Kapel i Zespołów Śpiewaczych w Jezioranach.

Konkursy i wystawy

Artyści uczestniczyli w wielu wystawach, jarmarkach i konkursach, m.in.:

• Wystawa w Miejskim Ośrodku Kultury w Jezioranach (1989)
• XI Wojewódzki Przegląd Rzeźby Ludowej i Nieprofesjonalnej w Biskupcu (1991) – za rzeźbę „Rajskie drzewo”
• XIV Wojewódzki Przegląd Rzeźby Ludowej i Nieprofesjonalnej w Biskupcu (1994) – I nagroda w kategorii rzeźby ludowej
• XVIII Wojewódzki Przegląd Rzeźby Ludowej i Nieprofesjonalnej w Biskupcu (1998) - II miejsce za rzeźbę „Legenda o zabiciu smoka”
• Wystawa „Klein ist Schoen” ( Małe jest piękne) w Instytucie Kultury Polskiej w Berlinie (1998)
• XIX Wojewódzki Przegląd Rzeźby Ludowej i Nieprofesjonalnej w Biskupcu (1999) - III miejsce, za konsekwencję i dowcip w pracy Zakochany kot, nagroda ufundowana przez Regionalny Ośrodek Kultury w Olsztynie
• Targi Sztuki Ludowej w St. Brieux (Francja, 1999)
• XXIII Wojewódzki Przegląd Rzeźby Ludowej i Nieprofesjonalnej w Biskupcu (2003) – wyróżnienie
• Targi Sztuki Ludowej w Terano (Włochy, 2003)
• Targi Sztuki Ludowej w Terano (Włochy, 2004)
• XXVIII Międzynarodowy Jarmark Folkloru w Węgorzewie (2005)
• XXIX Międzynarodowy Jarmark Folkloru w Węgorzewie (2006)

Bibliografia

1. Beba, Bożena: Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach / Bożena Beba. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2008. – S. 137-142.
2. Kapla, Grzegorz: Tam , gdzie śpiewają anioły / Grzegorz Kapla // „Wróżka”. – 2009, nr 7, s. 18-21.
3. Katarzyński, Władysław: Drzewko spełnionych marzeń / Władysław Katarzyński // „Gazeta Olsztyńska”. – 1995, nr 182, s. 3.
4. Niedźwiecki, Jacek: Tutaj duch ma przewagę nad materią : artystyczne małżeństwo z Derca odnalazło swoje miejsce na Warmii / Jacek Niedźwiecki // „Warmiński Zakątek”. – 2010, nr 2, s. 2.

Zobacz też

• Strona internetowa Ewy i Tadeusz Maculewiczów [1]