Genowefa Czarnota: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | (1920-1991) – organizatorka, kierowniczka i choreograf dziecięcego zespołu tanecznego w Nowym Mieście Lubawskim (także jako Genowefa Czarnotta) | + | (1920-1991) – organizatorka, kierowniczka i choreograf dziecięcego zespołu tanecznego w [[ewim:Nowe Miasto Lubawskie|Nowym Mieście Lubawskim]] (także jako Genowefa Czarnotta) |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
− | Urodziła się 25 września 1920 w Zielkowie w powiecie lubawskim, w rodzinie Tomasza i Antoniny Flaszyńskiej. W latach 1937-1938 ukończyła wstępny i instruktorski kurs wychowania fizycznego w ośrodku szkoleniowym w Garczynie. Posiadała wykształcenie niepełne średnie. W 1969 r. otrzymała od Głównej Komisji Weryfikacyjnej w Warszawie uprawnienia instruktora kat. I - amatorskiego zespołu artystycznego w zakresie specjalizacji tanecznej Brała udział w kursach specjalistycznych w [[Wojewódzki Dom Kultury w Olsztynie |Wojewódzkim Domu Kultury w Olsztynie]]. W latach 1955-1980 była referentką w Szpitalu Powiatowym w Nowym Mieście Lubawskim. Poza pasją taneczną jej głównym hobby były podróże zagraniczne. Poświęcając się pracy z młodzieżą nie założyła własnej rodziny. Zmarła 30 sierpnia 1991 r. w Nowym Mieście Lubawskim. | + | Urodziła się 25 września 1920 w [[ewim:Zielkowo|Zielkowie]] w [[ewim:Powiat lubawski|powiecie lubawskim]], w rodzinie Tomasza i Antoniny Flaszyńskiej. W latach 1937-1938 ukończyła wstępny i instruktorski kurs wychowania fizycznego w ośrodku szkoleniowym w Garczynie. Posiadała wykształcenie niepełne średnie. W 1969 r. otrzymała od Głównej Komisji Weryfikacyjnej w Warszawie uprawnienia instruktora kat. I - amatorskiego zespołu artystycznego w zakresie specjalizacji tanecznej. Brała udział w kursach specjalistycznych w [[Wojewódzki Dom Kultury w Olsztynie |Wojewódzkim Domu Kultury w Olsztynie]]. W latach 1955-1980 była referentką w Szpitalu Powiatowym w Nowym Mieście Lubawskim. Poza pasją taneczną jej głównym hobby były podróże zagraniczne. Poświęcając się pracy z młodzieżą nie założyła własnej rodziny. Zmarła 30 sierpnia 1991 r. w Nowym Mieście Lubawskim. |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
Linia 12: | Linia 12: | ||
==Nagrody i wyróżnienia== | ==Nagrody i wyróżnienia== | ||
− | W 1959 r. na wojewódzkich eliminacjach II [[ | + | W 1959 r. na wojewódzkich eliminacjach II [[Ogólnopolski Konkurs Kapel, Śpiewaków i Tancerzy w Giżycku | Ogólnopolskiego Konkursu Kapel, Śpiewaków i Tancerzy w Giżycku]] zespół taneczny pod kierunkiem Genowefy Czarnoty zajął II miejsce. |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Linia 23: | Linia 23: | ||
[[Category:Taniec|Czarnota,Genowefa]] | [[Category:Taniec|Czarnota,Genowefa]] | ||
[[Category:Powiat nowomiejski|Czarnota,Genowefa]] | [[Category:Powiat nowomiejski|Czarnota,Genowefa]] | ||
− | [[Category: | + | [[Category:Nowe Miasto Lubawskie|Czarnota,Genowefa]] |
− | [[Category: | + | [[Category:1945-1989|Czarnota,Genowefa]] |
− | [[Category: | + | [[Category:1990-|Czarnota,Genowefa]] |
− | |||
− |
Aktualna wersja na dzień 17:33, 5 sie 2014
(1920-1991) – organizatorka, kierowniczka i choreograf dziecięcego zespołu tanecznego w Nowym Mieście Lubawskim (także jako Genowefa Czarnotta)
Biografia
Urodziła się 25 września 1920 w Zielkowie w powiecie lubawskim, w rodzinie Tomasza i Antoniny Flaszyńskiej. W latach 1937-1938 ukończyła wstępny i instruktorski kurs wychowania fizycznego w ośrodku szkoleniowym w Garczynie. Posiadała wykształcenie niepełne średnie. W 1969 r. otrzymała od Głównej Komisji Weryfikacyjnej w Warszawie uprawnienia instruktora kat. I - amatorskiego zespołu artystycznego w zakresie specjalizacji tanecznej. Brała udział w kursach specjalistycznych w Wojewódzkim Domu Kultury w Olsztynie. W latach 1955-1980 była referentką w Szpitalu Powiatowym w Nowym Mieście Lubawskim. Poza pasją taneczną jej głównym hobby były podróże zagraniczne. Poświęcając się pracy z młodzieżą nie założyła własnej rodziny. Zmarła 30 sierpnia 1991 r. w Nowym Mieście Lubawskim.
Działalność
W 1946 r. rozpoczęła pracę kulturalno-oświatową w amatorskich zespołach. Przez kolejnych sześć lat pełniła funkcję komendantki Szkolnych Hufców Przysposobienia Wojskowego Kobiet przy Liceum Ogólnokształcącym i Technikum Handlowym w Nowym Mieście Lubawskim. Prowadziła także działające przy tych szkołach zespoły artystyczne, prezentujące tańce ludowe, narodowe, gawędy i poezję. Była również instruktorką świetlicową na centralnych i wojewódzkich kursach oraz obozach szkoleniowych Przysposobienia Wojskowego Kobiet. W latach 1950-1958 na zlecenie ówczesnego Wydziału Kultury przygotowywała programy artystyczne z młodzieżą pozaszkolną na lokalne uroczystości. Do 1975 r. prowadziła w Domu Kultury Spółdzielczości Pracy dziecięce i młodzieżowe zespoły taneczne, które kultywowały taniec ludowy i narodowy, brały udział w konkursach i przeglądach powiatowych oraz wojewódzkich:
- przygotowywała wraz z zespołami dziecięcymi tańce charakterystyczne, będące choreograficzną oprawą do bajek dla dzieci, m.in. widowiska taneczne: W sklepie z zabawkami oraz Na krakowskim rynku
- od 1965 prowadziła międzyszkolny zespół choreograficzny przy Wydziale Oświaty i Kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej (w 1966 r. liczył 40 członków). Z okazji Tysiąclecia Państwa Polskiego i Kongresu Kultury Polskiej opracowała m.in. suitę warmińską opartą na tańcach i pieśniach Warmii i Mazur (grupa starsza) i suitę lubelską opartą na folklorze tego regionu (grupa młodsza). Z okazji tych rocznic zespoły te występowały 43-krotnie
- w latach 1966-1967 przygotowywała widowiska okolicznościowe i rocznicowe
- zaprojektowała bogaty zbiór kostiumów ludowych
Nagrody i wyróżnienia
W 1959 r. na wojewódzkich eliminacjach II Ogólnopolskiego Konkursu Kapel, Śpiewaków i Tancerzy w Giżycku zespół taneczny pod kierunkiem Genowefy Czarnoty zajął II miejsce.
Bibliografia
- Korecki, Andrzej: Ludzie Ziemi Nowomiejskiej. Cz. 1 / Andrzej Korecki. – Nowe Miasto Lubawskie : Urząd Miasta ; Toruń : Regionalny Ośrodek Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego, 2000. – S. 90-91.
- Ludzie olsztyńskiej kultury // „Głos Olsztyński”. – 1967, nr 112, s. 3.